வரும் வழியில் இருந்த ஒற்றையடிப் பாதையை காட்டிய மான்சி “ இந்த வழியே போனா நம்ம தென்னந்தோப்புக்கு போகலாம்” என்றாள்
அவள் இடுப்பில் கைப்போட்டு வளைத்தபடி நடந்த சத்யன் “ இப்ப வீட்டுக்கு போய் என்ன செய்யப்போறோம், வாயேன் மான்சி தோப்புக்கு போய்ட்டு கொஞ்சநேரம் கழிச்சு வீட்டுக்கு போகலாம்” என்றான்
மான்சியும் சரியென்று தலையசைக்க, இருவரும் கைகோர்த்து அந்த பாதையில் நடந்தனர்,, பாதை செல்ல செல்ல குறுகியது, இருவரின் இடைவெளியும் கூட குறுகியது, சத்யன் அவளை தன்னோடு பாதியாக அணைத்துக்கொண்டு நடந்தான்,
தோப்பு வந்துவிட்டது, எல்லாமே இன்னும் குலை தள்ளாத சிறு மரங்களாக இருந்தது, தென்னங்கீற்றுகள் நெருக்கமாக இருந்ததால், சூரியனின் நிழல் கூட தரையில் விழவில்லை, அந்த இடமே வெகு அழகாக இருந்தது, சத்யன் மான்சியோடு ஒரு இடத்தில் அமர்ந்தான்,
மான்சி கால்களை கட்டிக்கொண்டு அமர்ந்திருந்தாள், சத்யன் அந்த கால்களை பிரித்து நீட்டி வைத்து, அவள் மடியில் தலைவைத்து படுத்துக்கொண்டான், மான்சி மிருதுவாக அவள் தலையை கோதிவிட்டாள், சத்யன் அவள் மடியிலேயே கவிழ்ந்து படுத்து கைகளால் அவள் இடுப்பை வளைத்துக்கொண்டான்,
அவளை வளைத்த கைகள் அவள் முதுகில் ஊர்ந்து ரவிக்கைக்குள் நுழைந்து முதுகை வருடியது, மான்சி உடல் சிலிர்க்க “ அய்யோ இதென்ன வெட்டவெளியில் படுத்துகிட்டு, இப்படியெல்லாம் பண்ணறீங்க” என்று கிறக்கமாக கூறினாள்
மடியில் இருந்து தலையை நிமிர்த்தி அவளைப் பார்த்தான், “ ஏன் மான்சி இங்கே யாராவது வருவாங்களா, வரமாட்டாங்க தானே?” என்று ஏக்கமாக கேட்டான்
ஏக்கமாக கேட்ட அவன் முகம் அவளை என்னவோ செய்ய “ இந்த நேரத்தில் யாரும் வரமாட்டாங்க தான், ஆனா எனக்கு பயமாயிருக்கு, வாங்க வீட்டுக்கு போகலாம்” என்றாள், ஆனால் அவள் பேச்சு ஸ்திரமில்லாது இருந்தது, அவளுக்கும் அவனது வருடல் தேவை என்பதை அவளது வார்த்தைகள் வெளிச்சமிட்டது
சத்யன் புன்னகையுடன் அவள் மடியில் கவிழ்ந்து கொண்டு, முதுகை வருடி உள்ளே இருந்த உள்ளாடையின் ஊக்கை விடுவித்துவிட்டு கையை முன்னே கொண்டுவந்து முந்தானைக்குள் விட்டு ரவிக்கையின் கடைசி இரண்டு கொக்கிகளையும் விடுவித்தான், அப்படியே புரண்டு மடியில் மல்லாந்து படுத்து முந்தானையால் முகத்தை மூடிக்கொண்டான்
அவன் அடுத்து என்ன செய்யப் போகிறான் என்று புரிந்துபோனது மான்சிக்கு, உடல் சூடேற அவன் தலைமுடியை பற்றிக்கொண்டு “ என்னம்மா இது” என்று ஈனஸ்வரத்தில் முனங்கினாள்
அவன் அதையெல்லாம் கேட்கும் நிலையில் இல்லை, கையை உள்ளே விட்டு ரவிக்கையையும் உள்ளாடையையும் சேர்த்து தூக்க, ஆடைகளின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்து விடுபட்ட மான்சியின் அழகு கனிகள் அவன் முகத்தில் வந்து விழுந்தது, காலையில் குளித்த சோப் வாசனையும், அவளின் வியர்வையும் சேர்ந்து ஒரு சுகந்தமான வாசனை நாசியை நிறைக்க, சத்யன் அந்த கலசங்களின் மத்தியில் முகத்தை வைத்துக்கொண்டு சிறிதுநேரம் அமைதிகாத்தான்
பிறகு அந்த சதை கோளங்களில் ஒன்றை கையால் பற்றி அதன் கனத்தை பரிசோதித்து அதன் காம்பை தன் அடி நாக்கினால் நிரடி விட்டான், தன்னிச்சையாக மான்சியின் கைகள் அவன் தலையை தன் மார்போடு அழுத்தியது, உணர்ச்சியில் உதட்டை கடித்து தலையை பின்னால் சாய்த்து மார்பை எக்கி அவன் முகத்தில் இழைத்தாள்.
சத்யன் சிறு குழந்தையாக மாறிப்போனான், முந்தானையால் முகத்தை மூடிக்கொண்டு, இரண்டு கையாலும் அந்த அற்புதத்தை பற்றிக்கொண்டு உதடுகளை குவித்து வைத்து உறிஞ்சினான், உறிஞ்சினான், மாற்றி மாற்றி உறிஞ்சிக்கொண்டே இருந்தான், அவனுடைய விளையாட்டில் மான்சி உருகி அவன்மேல் சரிந்தாள்
சத்யனின் ஒருகை அவளின் புடவை கொசுவத்துக்குள் நுழைந்தது, அங்கிருந்த ரோமங்களை விரலில் வருடி சுருட்டி இழுத்தது, மான்சி ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்………… என்று முனகி கட்டுப்பாட்டை இழக்க ஆரம்பித்தாள், சத்யனின் வாய் அவளின் கனிகளில் சாறெடுக்க, அவனின் விரல்கள் அவள் பெண்மைக்குள் புகுந்து விளையாடி பெண்மையின் சாறை வரவழைத்தது
நேரம் ஆகஆக மான்சி முனங்கி துவள ஆரம்பிக்க, சத்யனின் வாய் மற்றும் விரலின் வேகம் அதிகரித்தது, அவள் துடிக்க துடிக்க சத்யன் தனக்கு தெரிந்த வித்தையை அவளிடம் காட்டினான், ஒரு கட்டத்தில் அவளை விட்டு விலகி எழுந்து நின்று சுற்றுமுற்றும் பார்த்தான்,
எங்கும் ஒரு காக்கை குருவி கூட இல்லை , இவன் விலகி எழுந்ததும் அவள் பலகீனமாக பின்னால் சரிந்து அப்படியே கிடந்தாள், வானத்து தேவதை தரையில் வீழ்ந்தது போல் கிடக்கும் தன் மனைவியை பார்த்தான், அவள் உதடுகளை கடித்து உணர்ச்சியை கட்டுக்குள் கொண்டு வர முயல்வது புரிந்தது, புன்னகையுடன் குனிந்து தன் மனைவியை கைகளில் அள்ளிக்கொண்டான்,
அவளை கைகளில் ஏந்திக்கொண்டு தூரத்தில் தெரிந்த ஓலைக் குடிசைக்கு போனான், காய்ந்து கந்தலாகி விழும் நிலையில் இருந்த குடிசை அவனுக்கு தேவையான மறைவை தந்தது, மான்சியை தோளில் சாய்த்து நிற்க்க வைத்து, அவளின் புடவை உருவி தரையில் போட்டு அதை காலால் சரிசெய்து விரிப்பாக்கினான், பின்னர் தன் தோளில் கண்மூடி சாய்ந்திருந்த மான்சியை அந்த புடவை விரிப்பில் கிடத்தினான்,
அவளின் கால் பக்கமாக மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவள் பாவாடையை சுருட்டி வயிற்றின் மேலே தள்ளிவிட்டு தொடைகளை விரித்து பார்த்தான், மான்சி கூச்சத்துடன் தொடைகளை நெருக்க முயன்றாள்,” ம்ஹூம் கொஞ்ச நேரம்தான் ” என்ற சத்யன் அவள் நெருக்க முடியாதபடி விரித்து பிடித்து அதன் நடுவே புகுந்தான், அவன் உதடுகள் வேறு எங்கும் தொடாமல் நேராக அவளின் பெண்மையில் பதிந்தது, ஏற்கனவே நீர்விட்டு கசிந்துருகி இருந்த அவளின் மன்மத பெட்டகம் ஒரு வித்தியாசமான வாசனையுடன் மனத்தது
அழுத்தமாய் முத்தமிட்ட சத்யன் அந்த ஈரத்தை தனது உதடுகளால் துடைத்து, அந்த உதடுகளை நாவால் நக்கினான், அந்த வித்தியாசமான சுவையை அவன் நாக்கு ருசித்தது சத்யன் அவள் தொடைகளை விலக்கி பிடித்துக்கொண்டு உதடுகளை குவித்து அவள் பெண்மையை உறிஞ்சினான் , மான்சி துடித்துப் போய் கால்களை இடுக்கி அவன் தலையை தொடைகளால் சிறைபிடித்தாள்
அதன்பின் சத்யன் வெகுநேரம் அவளின் பெண்மையை ருசித்தான், அவன் நாக்கு மன்மதனின் அம்பாகி அவள் பெண்மையை துளைத்து தேனை வடிக்கவிட்டது, வடிந்த தேனை வீணாக்காமல் உதட்டால் உறிஞ்சினான், மான்சியின் உடல் தரையில் படமால் தூக்கிப் போட்டது, யாரோ குரல்வளையை நெரிப்பது போல அடித் தொண்டையில் இருந்து வித்தியாசமாக ஒளியெழுப்பி கத்தினாள்
அவளின் கத்தலைக் கேட்டு யாராவது வந்துவிடப் போகிறார்கள் என்று சத்யனுக்கு பயமாக இருந்தது, ஆனாலும் அவளின் பெண்மை ருசி அவனை எழுந்திருக்க விடவில்லை, சலிக்காமல் சுவைத்தான், மான்சியின் நிலைமை படுமோசமானது, ஒரு கட்டத்தில் உச்சத்தை நெருங்கி அவன் தலைமுடியைப் பற்றி வெளியே இழுப்பதற்குள் உச்சம் வந்துவிட்டது, சத்யன் முகமெல்லாம் பூசிய தேன் கலவையுடன் எழுந்து மான்சியை பார்த்தான்,