அவள் முகத்தை இழுத்து தன் நெஞ்சில் வைத்துக்கொண்டு “ எனக்கு அப்போ நிறைய தடைகள் மான்சி… எதுவுமே புரியலை… நீ படிக்கனும்னு சொன்னது.. அப்புறம் உனக்கும்எனக்குமான வயசு வித்தியாசம்… இது எல்லாத்தையும் விட… மகள் மாதிரி வயசு உள்ள பெண்ணை இப்படி பண்ணிட்டோமே என்ற குற்றவுணர்வு….” என்று சத்யன்
சொல்லும்போதே அவன் வாயை தன் விரல்களால் மூடிய மான்சி… “ இன்னொரு முறை மக மாதிரி வளர்த்தப் பொண்ணுன்னு சொல்லாத மாமா… நான் பொறந்ததில் இருந்து எத்தனை முறை ‘ அடி மான்சி என்னை கட்டிக்கிறயா? என்னைத் தவிர உனக்கு எவன்டி மானுக்குட்டி மாப்ளை கிடைப்பான்?
நான்தான் உன்னை குதிரையில தூக்கிட்டுப் போய் கல்யாணம் பண்ணிக்குவேன்? நான்தான்டி உனக்கு மாப்ளன்னு சொல்லி சொல்லி என்னை தூக்கி வச்சுக்குவியே? அதையே மககிட்ட சொல்லுவியா? நான் வேற,, சிவாத்மிகா வேற மாமா… அது அப்பா மகள் பாசம்… இது காலம் காலமா இருந்து வர்ற அக்கா மக என்ற உரிமை கலந்த அன்பு…
சிவா பெரியமனுஷி ஆனப்பிறகு அவளை நீ தொட்டு பேசியிருக்கியா? ஆனா என்னை தொட்டு தூக்கி விளையாடிருக்க… அதெல்லாம் என் மனசுல ஆழமா பதிஞ்சு போச்சு மாமா” “ நீ வயசப் பத்தி சொல்றியே.. நீ என் மேல கிடந்ததைப் பார்த்த அந்த நிமிஷம் மாமாவா ஏன் இப்படி? ஏன்னு? எனக்கு அதிர்ச்சியாத்தான் இருந்ததே தவிர…. இந்த நிமிஷம் வரைக்கும் என்னைவிட நீ வயசு அதிகம்..
கல்யாணம் ஆகி மக வயத்து பேத்தியைப் பார்த்த வயசானவன் என் மாமன் என்ற நினைப்பே எனக்கு வரலை மாமா,, எனக்கு எப்பவுமே என் மாமா எல்லா ஆம்பளைகளை விடவும் ரொம்ப கிரேட்… “ நீ என்னை மறுத்து பஞ்சாயத்துல அமைதியா நின்னதுதான் என் மனசை ரொம்ப பாதிச்சது..’ஆமாம் என் அக்கா மக.
நான் உரிமையோட தொட்டேன்.. நான் எவனுக்கும் பதில் சொல்லனும்னு அவசியமில்லைன்னு தைரியமா சொல்லிட்டு என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க என் அப்பா அம்மா கிட்ட உரிமையோட கேட்பன்னு நெனைச்சு ஆசை ஆசையா காத்திருந்தேன்..
ஆனா நீ அதை செய்யவும் இல்லை சொல்லவும் இல்லை.. அப்புறமாதான் எனக்கு உன்மேல பயங்கர ஆத்திரம் வந்தது, உன்னை ஏதாவது பண்ணி என்னை ஏத்துக்க வைக்கனும்னு வெறி வந்தது.. அதான் போலீஸ் கம்ப்ளைண்ட் குடுத்தேன்… அப்பவும் நீ என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க சம்மதிக்கலை மனசு வெறுத்துப்போய் இருந்தப்ப வயித்துல பாப்பா வந்துருச்சி..
“ அது உன் பிள்ளைன்னு ஆசையா இருந்தாலும்.. நீயே என்னை வேனாம்னு ஒதுக்குனதும் உன் பிள்ளையை ஏன் வச்சுக்கனும்னு ஒரு வெறுப்புல தான் அப்பா ஆஸ்பிட்டல் கூப்பிட்டதும் அரைமனசோட கிளம்புனேன்.. அதுக்குள்ள அம்மாச்சி வந்து தடுத்துட்டாங்க , அம்மாச்சி வந்து கேட்டதும் இனிமே மாமாவோட குழந்தை என்னைவிட்டு போகாதே அப்பாடான்னு இருந்துச்சு, எப்படியாவது உன்கூட கல்யாணம் நடக்கனும்னு உடனே கிளம்பி அம்மாச்சி கூட வந்துட்டேன், நீ சம்மதம் சொல்லாதது எனக்கு ஆத்திரமா வந்தது..
உன்னை கல்யாணம் பண்ணி பழிவாங்கனும்னு நெனைச்சேன்.. ஆனா என்னால முடியலை மாமா, நீ வேனும் வேனும்னு என் மனசு ஏங்குறது உனக்கு புரியலையேன்னு மனசுக்குள்ள அழுதேன்… இன்னிக்கு மதியம் நடந்ததை வச்சு மாமா நீ எப்படியும் நைட் என்கிட்ட வருவேன்னு நைட்டு காத்திருந்தேன் மாமா.. சரி நாமலாவது போகலாம்னு வெளியே வந்தேன்….
நீ நல்லா தூங்குன, அப்பவும் நானா உன்கிட்ட வந்துட்டேனேன்னு அவமானமா இருந்துச்சு, அதான் அங்கயே படுத்துட்டேன்” மான்சி சொல்லி முடிக்கும்போது சத்யனின் இறுகிய அணைப்பில் இருந்தாள் சத்யனுக்கு உலகமே தன் கைக்குள் அடங்கிய உணர்வு.. இருவரும் நீண்ட நேரம் எதுவும் பேசவில்லை… சத்யன் தனது அணைப்பை துளிகூட தளர்த்தவில்லை…
மான்சி நூலளவு கூட அவனைவிட்டு விலகவில்லை..அவள் தலை உச்சியில் தனது உதடுகளை வைத்து அழுத்திக்கொண்டான்… ஒரு மவுனத்தால் மட்டுமே மன உணர்வுகளை தெளிவாக சொல்லமுடியும் என்பது சத்யன் மான்சி இடத்தில் உண்மையானது சிறிதுநேரம் கழித்து சத்யன் தான் மவுனத்தை கலைத்து “ உன் மனசுல இவ்வளவு இருக்குன்னு தெரியாம…
நானும் வருந்தி உன்னையும் நோகடிச்சிட்டேன்… போலீஸ் கம்ப்ளைண்ட்ல உன்னோட கையெழுத்துப் பார்த்ததும் என் மனசே வெறுத்துப்போச்சு.. அப்புறம்தான் ஜாமீனில் வெளியவர மறுத்துட்டு உள்ளயே இருந்தேன்.. மாமா வந்து கூப்பிட்டப்ப கூட அரைகுறை மனசோட தான் வெளிய வந்தேன்.. ஆனா நமக்கு கல்யாணம் முடிஞ்சதும் மனசுல ஒரு நிமிர்வு வந்துச்சு..
என்னை விருப்பமில்லாம கல்யாணம் பண்ணிகிட்ட உன்னைத் தொடக்கூடாதுன்னு நான் எடுத்துகிட்ட உறுதி எத்தனையோ முறை ஆட்டம் கண்டு போச்சு… தினமும் நைட்ல தூங்குற உனக்கு கிஸ் பண்ணாம நான் போகவே மாட்டேன்.. ஒரு வழியா எல்லாத்துக்கும் இன்னிக்கு ஒரு முடிவு வந்தது…. இனிமே உன்னை விட்டு ஒரு நிமிஷம் கூட பிரியமாட்டேன் மான்சி” என்ற சத்யன் அவளை அணைத்து கொள்ள.. அங்கே மறுபடியும் சிறிதுநேர மவுனம்..
“ மாமா” என்று மான்சி அவன் நெஞ்சை சுரண்டினாள்….. “ என்ன மான்சி?” என்று சத்யன் உருகினான்… “ மறுபடியும் பண்ணலாமா?” மான்சி கிசுகிசுத்தாள்….. சத்யன் உடலில் ஒரு புல்லரிப்பு “ ம்ம் எனக்கு இருக்குற ஆசைக்கு இதெல்லாம் பத்தாதுதான்… ஆனா என்னப் பண்றது உன் உடல்நிலை ஒத்து வரனுமே.. அதான் கட்டுப்படுத்திக் கிட்டு இருக்கேன்” என்றான் சத்யன்
“ அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது… வா மாமா?” காதலைக் குழைத்து அழைத்தாள் மான்சி .. “ வேனாம்டி அப்புறம் ஏதாவது ஆச்சுன்னா? எனக்கு பயமாயிருக்கு… இப்போ நெதமும் ஒன்னு போதும்… குழந்தை பொறக்கட்டும்… அப்புறம் காட்டுறேன் என் வித்தையெல்லாம்” சத்யன் தாபத்தை அடக்கி பேசினாலும் அவனது ஆண்மை நான் தயார் என்பதுபோல் அவள் தொப்புளை வருடியது…
“ அய்ய உன் வாய்தான் வேனாம்ங்குது… ஆனா என் ஆளு ரெடியாயிட்டார் பாரு” மான்சியின் விரல்கள் தன் தொப்புளை துளையிட்ட அவன் செங்கோலை எடுத்து தன் கையால் வருடிவிட ஆரம்பித்தாள்.. “ ஏய் அதையேன்டி தொடுற? ஏதாவது வில்லங்கமாயிடப் போகுது பாரு?” என்று எச்சரிக்கை செய்தாலும் தனது இடுப்பை முன் தள்ளி அவள் கைவளையத்துக்குள் முழுவதுமாக நுழைத்தான்.. “ ம்ம் தொடலை… ஏன் இப்ப அதட்டுற?” மான்சியின் தன் கைக்குள் இருந்த ஆண்மையை லேசாக குலுக்கி உருவி விட்டபடி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சரிந்து கீழே இறங்கிபோனாள்..
சற்று முன் அவள் தொப்புள் இருந்த இடத்தில் இப்போது மான்சியின் செவ்விதழ்கள் இருந்தன, கையில் அடங்காமல் துள்ளிய சத்யனின் ஆண்மையின் நுனியில் அழுத்தமாகப் பதிந்தன மான்சியின் இதழ்கள்… சத்யனுக்கு உறுப்பின் மூலமாக மின்சாரம் பாய்ந்து மூளைக்கு சென்றது… “ ஓஓஓவ்வ் மான்சி” என்ற உணர்ச்சிமிக்க ஓங்காரத்துடன் சத்யன் தனது இடுப்பை வேகமாய் அசைக்க…
முத்தமிட்ட அவள் இதழ்களை பிளந்துகொண்டு உள்ளே பாய்ந்தது சத்யனின் நெடுங்கோல்… இருவருமே எதிர்பார்க்கவில்லை இப்படியொரு நிலையை… மான்சியின் உடல் நிலையை மனதில் கொண்டு அவசரமாக உருக்கொள்ள எத்தனித்தான் சத்யன் மான்சி உள்ளே நுழைந்த தன் காதலனை வெளியே விடாமல் உதடுகளாலும் விரல்களாலும் கவ்விப் பிடித்துக்கொண்டாள்…