அக்காவிடம் “ மான்சி எங்கக்கா?” என்று கேட்டபடி சத்யன் மான்சியின் அறை வாசலுக்குப் போய் நிற்க…
“ ஓய் மாமா………….” என்ற பெரும் கூச்சலுடன் ஓடிவந்து அவன் கட்டிக்கொண்டு வயிற்றில் ஏறினாள் மான்சி…
பஞ்சு மூட்டையாய் தன் மீது மோதிய மலர் தோட்டத்தைக் கண்டு தடுமாறிப் போன சத்யன் மூச்சை அடக்கி கண்களை மூடி பட்டென்று அவளை உதறித் தள்ளினான்…
“ அடியேய் இன்னும் சின்னப்புள்ள கணக்கா அவன் மேல ஏறி உட்காருறியே, எருமைமாடு” என்று மகளை கடிந்த மீனா… “ பட்டணத்துக்குப் போய் குட்டிச்சுவராயிட்டா தம்பி இவ” என்று ஆத்திரமாய் தம்பியிடம் புகார் செய்தாள்…
நிதானத்துக்கு வந்த சத்யன் “ ஏன்கா அவளைப்போய் திட்டுற,, எப்பவுமே அவ நமக்கு சின்ன குழந்தைதான்” என்றபடி பக்கத்தில் அவன் தோளில் சாய்ந்து ஒயிலாக நின்ற மான்சியின் கூந்தலை பாசத்தோடு வருடிவிட்டான்….
“ ஆமாம்டா இங்க இருக்குறவங்க குடுக்குற செல்லம் பத்தாதுன்னு நீவேற வந்துட்டியா?.. இனிமேல் இவளை பிடிக்க முடியாது” என்று சலித்தபடி மீனாள் சோபாவில் அமர…
அக்காவின் பக்கத்தில் அமர்ந்த சத்யன் “ ஏன்க்கா இவ்வளவு சலிப்பு என்னாச்சு?” என்றான்
அவனை உரசியபடி அருகில் அமர்ந்த மான்சி “ மாமா அந்த கதையை உன் அக்காகிட்ட கேட்காத? என்னை கேளு நான் சொல்றேன்?.. நான் வெளிநாட்டுக்குப் போய் மேல படிக்கனும்னு சொல்றேன்,, இவங்க எனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கனும்னு சொல்றாங்க.. நீயே சொல்லு மாமா? எனக்கு இப்போ கல்யாணத்துக்கு என்ன அவசரம்,, அதான் எனக்கு முன்னாடி ரெண்டு தடிமாடுக இருக்கே அதுகளுக்கு கல்யாணத்தை பண்ணவேண்டியது தானே? நான் படிக்கிறதை கெடுக்கிறாங்க” என்று தனது குரலில் கோபத்தோடு கத்த.. ஆனால் வார்த்தைகள் என்னவோ கவிதையாக வந்து விழுந்தது…
சத்யன் யோசிக்கவேயில்லை மான்சியின் கைகளைப் பற்றி “ என்னடாம்மா இப்புடி பேசுற.. உனக்கு கல்யாணம் பண்ணா தான அவனுகளுக்கு பண்ணமுடியும்.. நீ வெளிநாட்டுக்குப் போய்ட்டா நாங்க உன்னை விட்டுட்டு எப்படியிருப்போம் மான்சி” என்று சத்யன் சொன்ன மறாவது நிமிடம் அவனை உக்கிரமாக முறைத்தவள்
“ போங்கடா நீங்களும் உங்க கல்யாணமும்,, சரியான லூசு பேமிலி. எனக்கு கல்யாணம் பண்ணீங்க பர்ஸ்ட்நைட் அன்னிக்கே அவன் கழுத்தை பிடிச்சு நெரிச்சு கொன்னுடுவேன் ” என்று அவன் நெஞ்சில் குத்திவிட்டு எழுந்து தன் அறைக்குள் ஓடி மறைந்தாள்…
“ என்ன இவ இப்படி பேசிட்டுப் போறா?” என்றவாறு திரும்பி தன் அக்காவைப் பார்த்தான் சத்யன்
“ ஆமாம்டா தம்பி நேத்து நைட்டு வந்ததுல இருந்து இதே போராட்டமா இருக்கு இவகூட.. அவரு என்னடான்னா இன்னும் மூன மாத்தைக்குள்ள கல்யாணத்தை முடிச்சே ஆகனும்னு சொல்றாரு.. இவ என்னடான்னா நான் மேலபடிக்க வெளிநாட்டுக்குப் போறேன்னு சொல்றா.. இடையில மாட்டிகிட்டு நான்தான் தவிக்கிறேன், மதுரையில மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்க வேற ரொம்ப அர்ஜண்டு படுறாங்க ” என்று கலக்கத்துடன் மீனா தன் தம்பியிடம் சொல்ல..
“ அக்கா நீ கவலைப்படாதே,, சின்னப் புள்ளதான நாம எடுத்துச் சொன்னா புரிஞ்சுக்குவா? நானும் ஆத்தாவும் பேசி புரியவைக்கிறோம், நீ மொதல்ல மாமாகிட்ட சொல்லி மாப்பிள்ளை வீட்டுக்காரங்கள வரச்சொல்லு, நல்ல படிச்ச மாப்பிள்ளை தானே அவரைப் பார்த்தா மான்சி மனசு மாறும் ” அக்காவுக்கு ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான் சத்யன்…
அதன்பிறகு மறுநாள் சத்யனை தேடி வயலுக்கு வந்த மான்சி, அவனுடன் தனது சென்னை கதையை எல்லாம் அளந்தபடி வயலைச் சுற்றி வந்தாள்… சிலநாட்கள் படு கவர்ச்சியான உடைகளை அணிந்துவந்து வயலில் நடக்கும் வேலையை கெடுத்தபடி “ மாமா இந்த டிரஸ் நானே டிஸைன் பண்ணது… எப்படியிருக்கு?” என்று தனது உடலை வளைத்து நெளித்து சத்யனிடம் காட்டி அவன் ரத்த ஓட்டத்தை தாறுமாறாக்கினாள்
ஒருநாள் அவனுக்கு முன்னால் நடந்தவள் திடீரென்று நின்று அவனுக்குப் பின்னால் வந்து அவன் முதுகில் தொற்றிக்கொண்டு “ மாமா முன்னாடியெல்லாம் நீ என்னைய உப்புமூட்டை தூக்குவியே அது மாதிரி இப்ப தூக்கு மாமா ஆசையா இருக்கு” என்று அவனின் அடக்கி வைத்த இளமைக்கு சோதனை வைத்தாள்
சத்யன் திகைத்துப்போனான்,, இவள் தெரிந்துதான் செய்கிறாளா? அல்லது தெரியாமல் செய்கிறாளா? இன்னும் தன்னை குழந்தையாகவே எண்ணுகிறாளா?
முதன்முறையாக அவள் அருகாமையில் சத்யனின் மனம் தடுமாற ஆரம்பித்தது, அவளைவிட்டு ஒதுங்கினான்,, அவள் வரும் திசைக்கு எதிர்திசையில் பயணமானான்.. அப்படியே அவளைப் பார்த்தாலும் தனது கவனத்தை அவள் மீது வைக்காமல் வேறு எங்கோ பார்த்தபடி அவளிடம் பேசினான்…
ஆனால் திருமணத்தை வற்புறுத்திய சத்யனின் பேச்சை அவள் துளிகூட மதிக்கவில்லை.. தினமும் வயலுக்கு வந்தாள் பஞ்சவர்ணத்துடன் வாயாடினாள், சத்யனுடன் அரட்டை அடித்தாள், ஆனால் கல்யாணத்துக்கு மட்டும் சம்மதிக்கவேயில்லை… வெளிநாடு செல்வதிலேயே குறியாக இருந்தாள்…
தர்மன் தன் மகளுக்கு கல்யாணம் பண்ணுவதிலேயே குறியாக இருந்தார்… வீரேனுக்கும் தேவாவுக்கும் தங்கையை அந்த கோடிஸ்வரன் வீட்டு மருமகளாக்கும் ஆசை எக்கச்சக்கமாக இருந்தது,, மாப்பிள்ளை தனியாக ஒரு பெரிய கம்பெனியையே நிர்வகித்து நடத்துகிறார் என்றதும் அவர்களின் ஆசை பேராசையானது…
அத்தனைபேரும் ஒருகட்சியாக இருக்க தன் பேச்சு அங்கே எடுபடவில்லை என்றதும் மான்சி அவர்களை மிரட்டிப் பார்க்க நினைத்தாள்.. அன்று மாலை ஆறு மணிக்கு வீட்டிலிருந்து வெளியேறி தெருவில் இருக்கும் எல்லோரும் தன்னை பார்க்குபடி நடந்து சத்யனின் வயலுக்குப் போனாள்..
எல்லோரும் பார்த்தால் தானே அவளை காப்பாற்ற வருவார்கள் என்ற அவளது கணக்கு தவறானது, நடக்கவிருந்த ஒரு பயங்கரத்துக்கு அவர்கள் அனைவரும் சாட்சியாவார்கள் என்று அவள் துளிகூட எண்ணவில்லை..