வாழ்க்கை மெதுவாக போய்க் கொண்டிருந்தது.iti ல் எனக்கு நல்ல மரியாதை இருந்தது. எம்டி என்னை முழுமையாக நம்பினார்.கவிதாவின் உடல் வனப்பு அதிகமாகி கொண்டே போனது. எங்களால் சொந்த ஊருக்கு போக முடியாமல் ஐடிஐயில் வேலை அதிகமாக இருந்தது. கோடை விடுமுறைக்கு நீ செல்ல முடியாமல் லாக் டவுன் போட்டுவிட்டார்கள். நாங்கள் திருவிழாவுக்கு போக முடியாததால் எனது மாமியாரும் மாமனாரும் மிகவும் வருத்தப் பட்டார்கள். லாக் டவுன் காரணமாக திருவிழாவும் நடத்த முடியாமல் போனது பற்றி சொல்லி ஆறுதல் கூறினேன்.
நேரம் கிடைக்கும் பொழுது கண்டிப்பாக ஊருக்கு வர வேண்டும் என்று சொன்னார்கள். இதற்கிடையில் ராஜா சாருக்கு பைக்கில் ஆக்சிடென்ட் ஆகி ஆஸ்பத்திரியில் இருப்பதாக சொன்னார்கள். நானும் எங்களது எம் டி யும் போய் பார்த்துவிட்டு வந்தோம். எம் டி என் மேல் நம்பிக்கை வைத்து ஐடிஐ பெரியதாக வளர்க்க வேண்டும் என்று சொன்னார். நானும் மாணவர் சேர்க்கையில் அதிக ஆர்வத்துடன் ஈடுபட்டு வந்தேன்.
மேலும் எம்டி என்னை ஐடிஐ யில் பிரின்ஸ்பால் ஆக ஆக்குவதாக வாக்குறுதி தந்தார். பழைய பிரின்ஸ்பால் வேலையை ராஜினாமா செய்துவிட்டு அவர் வேறு ஊருக்கு சென்றுவிட்டார் இன்னும் பிரின்ஸ்பால் பதவி காலியாகவே இருந்தது ஆனால் எம்டி எனக்கு தந்த வாக்குறுதியை நிறைவேற்றவில்லை. ஆனால் நான்தான் ஆக்டிங் பிரின்ஸ்பால் போல் ஐடிஐ யில் நடந்துகொண்டேன் புதியதாக வேலைக்கு எடுப்பதும் எனது பொறுப்பாக போனது.
அனைத்து ஊழியர்களும் எனக்கு மரியாதை தந்தார்கள். நான் சிபாரிசு செய்தால் தான் வேலைக்கு ஆட்களை எம்டி எடுத்தார். வீட்டில் நான் இருப்பதும் குறைந்து விட்டது. கவியும் தள தளவென கும்முனு இருந்தாள். வெளியே கடை வீதிக்கு செல்லும் பொழுது அனைவரின் கண்களும் காமத்தோடு பார்த்தார்கள். கவியும் நானும் வாரத்தில் இரண்டு முறை செய்வதே அரிதானது.நான் பிரின்ஸ்பால் போஸ்ட் வாங்குவதில் மும்முரமாக இருந்தேன்.
அந்த சமயத்தில் பிட்டர் டிபார்ட்மென்ட் ஆசிரியர் பதவிக்கு சென்னைக்கு பக்கத்தில் இருந்து ஒருவர் நேர்முக தேர்வுக்கு வந்திருந்தார். அவரின் பெயர் மதன். வயது 27, அல்லது 28 இருக்கும். மாநிறம். அளவான உயரம். மிகவும் பணிவாகவும் மரியாதையாகவும் பேசினார். அன்று md தொழில் விஷயமாக கோவை போயிருந்தார். என்னை இன்டெர்வியூ எடுக்க சொல்லிவிட்டார். பிட்டர் டிரேடில் 7 வருட அனுபவம் இருந்தது.
ஆனாலும் சப்ஜெக்ட் நாளெட்ஜ் கம்மியாக இருந்தது. அவரின் பணிவு எனக்கு பிடித்து விட்டது. சம்பளம் கம்மியாகத்தான் தருவோம்… கொஞ்சம் டீச்சிங் அனுபவம் வந்த பின்புதான் சம்பளம் கூடுவோம் என்று சொன்னேன். அதற்கு மதன் சார் நாங்கள் கஷ்டப்படும் குடும்பம்… சம்பளம் கூட்டி தரணும் என்றார். நான் md வந்ததும் கேட்டு சொல்கிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு md வர நாலு மணியாகும் என்று காத்திருக்க சொன்னேன்.
Md வந்ததும் அவரிடம் விஷயத்தை சொன்னேன்.இரண்டு மூன்று மாதம் போனதும் என்னிடம் உங்கள பத்தி ஒப்பீனியன் கேட்டு கூட்டி தருவதாக சொல்லிவிட்டார்.md அறையை விட்டு வெளியே வந்ததும் சார் நீங்கதான் எனக்கு ஹெல்ப் பண்ணனும் என்று சொல்லி என் கையை பிடித்து வேலைக்கு சேர்த்ததுக்கும் md யிடம் ரெகமெண்ட் பண்ணியதற்கும் தேங்க்ஸ் சொன்னார். அவர் குடும்பத்தில் அண்ணன் ஒருவர் கல்யாணம் பண்ணி கசாப்பு கடை வைத்துள்ளதாகவும், அக்கா கல்யாணம் ஆகி பொன்னேரியில் இருப்பதால் அவர்தான் தாய் தந்தையை காப்பாற்றுவதகவும் சொன்னார்.நானும் ஆறுதல் சொல்லி உதவுவதாக சொல்லிவிட்டு திங்கள் கிழமை வந்து டூட்டியில் சேர சொன்னேன். அவரும் ஊருலிருந்து உடமைகளை எடுத்து வந்து விடுவதாக சொல்லிவிட்டு கிளம்பினார்.
ஞாயிறு கிழமை எனக்கு மதன் போன் செய்து மறுநாள் வந்து விடுவாதகவும்.. வீடு வாடகைக்கு எடுக்கும் வரை மாணவர் ஹாஸ்டல்ல தங்க md யிடம் அனுமதி வாங்கி தர வேண்டும் என்றார். நானும் md யிடம் அனுமதி வாங்கி தந்தேன். ஞாயிறு மாலை நானும் கவிதாவும் எங்களது பையனை கூட்டிக்கொண்டு அருகிலிருந்த நகராட்சி பூங்காவிற்கு சென்றோம். கவிதான் பையன் விளையாட பூங்காவுக்கு போகலாம் என்று அழைத்து வந்தாள்.
பைகில் 5 நிமிடத்தில் பார்க்குக்கு வந்து விட்டோம். அதிகமாக யாரும் இல்லாமல் பராமரிப்பு இல்லாமல் அங்கொருவர் இங்கொருவர் என இருந்தார்கள். புதர்கள் தான் அதிகமாக இருந்தது. பையன் உடைந்து விழும் நிலையில் இருந்த ஊஞ்சலில் உக்கார்ந்து விளையாடினான். நானும் கவியும் அங்கிருந்த பெஞ்சில் உட்கார்ந்து பார்க்கின் நிலையை பற்றி பேசிகொண்டிருந்தோம். அப்பொழுது ஒரு 30 வயது மதிக்கத்தக்க கான்ஸ்டபிள் பைக்கில் பார்க்கின் உள்ளே வந்து ஒரு கட்டிடத்தின் அறை வாசலில் நிறுத்தினார்.
அந்த ரூமின் மேலே அறிவியல் காட்சி அறை என்று எழுதியிருந்தது. அந்த கான்ஸ்டபிள் சுற்றும் முற்றும் பார்த்து விட்டு எங்களை கொஞ்சம் நேரம் கூர்ந்து பார்த்தார். கவியும் என்னோடு சேர்ந்து அவரை பார்த்தோம். கவி என்னிடம் என்ன ரூமுங்க அது? என்றாள்.. நான் அறிவியல் காட்சி அறை.. அதில் கொஞ்சம் பழைய எலும்புக்கூடு அப்புறம் சயின்ஸ் சம்பந்தமா வச்சிருப்பாங்க என்றேன்.நாம போய் பாக்கலாமாங்க என்றாள். நான் தொறந்தா போய் பாக்கலாம் என்றேன். அந்த கான்ஸ்டபிள் எங்களை அடிக்கடி நோட்டம் விட்டார்.
கவிதா அழகான லேசான பச்சை நிற சிந்தேட்டிக் சேலையில் அம்சமாக கும்மென இருந்தாள்.கவி சேலையை உடம்பை சுற்றி இறுக்கமாக கட்டுவாள். சூத்து அழகு வடிவாக வளைவு நெளிவுகளுடன் அம்சமாக தூக்கி கொண்டு லேசான குலுங்களுடன்… பார்ப்பவரின் மனசையும் அவர்களது பூலையும் குலுங்க வைத்து ஏங்க வைத்துவிடும். கவி எழுந்து ஊஞ்சல் ஆடும் என் பையன் அருகில் சென்று சேலை கொசுவைத்தை முன்னால் பிடித்து கையில் வைத்து கொண்டு பின்புற மேடு தெரிய நின்றாள். அவளுக்கு பின்னால் தான் அந்த கான்ஸ்டபிள் நின்றிருந்தார்.
கவியின் சூத்தழகு கான்ஸ்டபிள்க்கு விருந்தாக இருந்தது. கவி லேசாக ஒர கண்ணால் அவரை நோட்டமிட்டவாரே லேசாக ஊஞ்சலை ஆட்டி விடுவது போல் நடந்தாள். இப்போது கான்ஸ்டபிள் மெதுவாக நடந்து ஊஞ்சல் அருகில் வந்தார். பார்க்கில் இருப்பவர்களை கண்காணிப்பது போல அடிக்கடி கவிதாவின் சூத்தை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். கவி இப்பொழுது ஊஞ்சலின் மறுபுறமாக வந்து ஆட்டி விடுவது போல் கான்ஸ்டபிள்ஐ நேராக பார்த்தாள்.
கான்ஸ்டபிள் கண்களின் வெறியுடன் ரசிப்பதை கவி உள்ளுக்குள் ரசித்தாள். கவியின் மெலிந்த இடுப்பும் தூக்கிய பின்னழகும் செழித்த மூடி வைத்த மாம்பழமும் கவியின் சுண்டியிழுத்த தேகம் கான்ஸ்டபிள் பேண்ட்க்குள் இருந்த பாம்பை படமெடுக்க வைத்து விட்டதை பாண்ட் புடைப்பை பார்த்தே புரிந்து கொண்டேன்.கவிதா நான் உட்கார்ந்து இருந்த பக்கம் என்னை பார்த்து, நான் கவனிக்கல என்று தெரிந்து கான்ஸ்டபிள்ஐ பார்த்து ரகசிய புன்னகையுடன் பார்த்தாள். கான்ஸ்டபிள்க்கு மனசுக்குள் ஆகா கிளி சிக்னல் கொடுத்துருச்சு என்று தைரியமாக கவியை ரசிக்க ஆரம்பித்தான்.
கவிதா எனக்கு தெரியாமல் அவனுக்கு கம்பெனி கொடுத்தாள்.
பூங்காவில் கூட்டம் அதிகம் இல்லாததால் கான்ஸ்டபிள் கவி இருந்த இடத்திற்கு அருகில் வந்து கவியை ரசித்தான்.
கவி அருகில் வந்தவன் மெதுவாக ஊஞ்சல் கொஞ்சம் டேமேஜ் பார்த்து ஆட்டி விடுங்க என்றான். கவி இதை எதிர் பார்க்காமல் சற்று தடுமாறி ஒரு அவசர புன்னகையுடன் சரிங்க சார் என்றாள். கான்ஸ்டபிள் கவியிடம் எங்க இருந்து வரீங்க என்றான். கவி எங்கள் ஏரியாவை சொல்லாமல் cp நகர் என்று வேறு பகுதியை சொல்லிவிட்டாள். அவர்கள் பேசுவதை கவனிக்காதது போல் கூர்ந்து கேட்டேன்.
என்னை பற்றி என்ன வேலை என்று விசாரித்தான். கவி தவறான தகவலை சொன்னாள். பின் பொதுவாக பேசினார்கள். கவி அந்த போலீசிடம் இந்த பார்க்குக்கு ஏன் அதிக மக்கள் வருவதில்லை என்று கேட்க கான்ஸ்டபிள்.. இந்த பார்க்குக்கு வேற மாரி ஜோடி தான் வரும். பெரும்பாலும் பாமிலியோட வரமாட்டாங்க என்றான்.ஓ அப்டியா என்று சொல்லி விட்டு அதை கண்டு கொள்ளாதது மாரி அமைதியாகி விட்டாள்.
கவி பேசிக்கொண்டே லேசாக கலைந்த ஒற்றை தலை முடியை தன் வலது கையை தூக்கி லேசாக ஒதுக்கி விட்டாள்.. அப்பொழுது கவியின் முலை திரட்சி பிதுங்கி போதை ஊட்டியது. அந்நிய ஆடவனுக்கு முன்னால் கூச்ச படாமல் அங்கங்களை வளைவு நெளிவுடன் காட்டி சூடேற்றினாள் ஏன் அழகு மனைவி கவிதா. இதை பார்த்த கான்ஸ்டபிளின் கண்கள் சொக்கி போனது.
உங்க பையன் அழகா இருக்கான்… உங்கள மாதிரியே என்று பழைய பிட்டை போட்டான். கவி அவன் வழிவதை ரசித்து கொண்டே சீ அப்டிலாம் ஒண்ணுமில்ல என்றாள் அவனை பார்த்துக்கொண்டே. உங்க புருஷன் கொடுத்து வச்சவர் என்று மீண்டும் ஒரு கொக்கிய போட்டார் கான்ஸ்டபிள். கவி லேசாக தலையயை ஆட்டி ஆமோதித்தாள்.
அடுத்தவன் பொண்டாட்டியை கவிழ்க்க வேண்டும் என்றால் எப்படியாவது பேசியே கரெக்ட் பண்ணிவிடுகிறார்கள்.
கவி பேசிக்கொண்டே என்னையும் ஓரகண்ணால் அடிக்கடி பார்த்துக்கொண்டாள் போலீஸ்காரனுடன் பேசிகொண்டிருக்கும் பொழுதே சேலை முந்தனையை சரி செய்வது போல் பண்ணுவதும் ஜாக்கெட்டை நேர் செய்ய இழுத்து விடுவதும் .என்று கவியின் மேனி அழகை சின்ன சின்ன மேனரிசண்களால் அவனின் டெம்போவை ஏற்றினாள்.
ஊஞ்சல் ஆடிகொண்டிருந்த ஏன் பையன் குடிக்க தண்ணி கேட்க கவி என்னிடம் இருந்து அவள் ஹாண்ட் பேகில் இருந்து வாட்டர் பாட்டிலை எடுத்து கொண்டு போனாள். பையன் குடிக்க பாட்டிலை கொடுத்த பொழுது கான்ஸ்டபிள் கவியிடம் ஏதோ பேச அவள் பதில் சொன்னாள்.. அதற்குள் பையன் தண்ணி குடித்து விட்டு கொடுக்க கவி என்னை திரும்பி பார்த்தாள். நான் எழுந்து சென்று அமைதியாக பாட்டிலை வாங்கி கொண்டு அந்த கான்ஸ்டபிள்ஐ பார்க்காமல் கண்டு கொள்ளாமல் திரும்பி நான் அமர்திருந்த பெஞ்சிற்கு வந்து விட்டேன். அவன் நான் பார்க்கிறேனா என்றும் பார்த்தான்.
கவியும் அவனுடன் பேசுவதில் லயித்திருந்தாள்.நான் அவர்கள் பேசுவதை கண்டு கொள்ள வில்லை என்பதை அறிந்த கான்ஸ்டபிள்க்கு தைரியம் வந்து விட்டது. நெருங்கி நின்று பேசினார்.