“என்னங்க இது! அதுக்குள்ள வந்து நிக்கிறீங்க!!?”
“கடையில அவ்வளவா ஒன்னும் வேலை இல்லே. சும்மா உட்கார்ந்திருக்கவும் போர் அடிச்சுது. தூக்கம் தூக்கமா வந்துச்சு. சரி என் மகராணி எப்படி இருக்கான்னு பாத்துட்டு போலாமுன்னு வந்தேன்.”
“பக்கத்து நாட்டு மகராணியோட விருந்து சாப்பிட்ட மயக்கத்திலே இருந்த உங்களுக்கு, உங்க வீட்டு மகராணி நெனைப்பு எப்படி வந்துச்சோ?”
“எத்தனையோ விருந்து சாப்பிட்டாலும். சொந்த வீட்டு சாப்பாட்டு ருசியே தனிதான்டி.”
“க்கும்…. இதுக்கு ஒன்னும் குறைச்சலில்லை. ஆமாங்க…. நீங்க சாப்பாடுன்னு சொன்னதும், நான் இன்னும் சமைக்கவே இல்லைங்கிறது ஞாபகத்துக்கு வருதுங்க.”
“சரி…. ஐயாதான் பக்கத்து நாட்டு மகாராணியோட விருந்திலே மயங்கிக் கிடக்கிறேன். இந்த ராணி எந்த நாட்டு ராஜா விருந்த எதிர்பார்த்து வீட்ல சாப்பாடு செய்ய மறந்திருந்தியோ?”
“ நான் எந்த நாட்டு ராஜா விருந்தையும் எதிர்பார்த்து இருக்கல. என் வீட்டு ராஜா கொடுக்கிற சாதாரண சாப்பாடே எனக்கு போதும்.”
“அப்புறம் என்ன ஆச்சு உனக்கு?”
“TV பாத்துக்கிட்டு இருந்தேங்க. அதுல, ஒரு பட்டி மன்றம், ‘ நமக்கு நாமே பார்த்து சேர்ந்துகொள்ளும் திருமணம் சிறந்ததா? பெற்றோரும், மற்றோரும் பார்த்து சேர்த்து வைக்கும் திருமணம் சிறந்ததா? ன்னு தலைப்பு. பட்டி மன்றம் நடந்த இடத்தைப் பாத்தா,…. திருச்சி. எனக்கு அப்படியே பழைய நெனப்பு எல்லாம் வந்து, இருக்கிற வேலையை மறந்துட்டேன். ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் நீங்க ரெஸ்ட் எடுங்க, அதுக்குள்ள நான் சமைச்சிடுறேன்.”
என் கனவர் ஹாலில் சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருக்க, சோஃபாவுக்கு முன் இருந்த டீபாயின் மேல் வைத்திருந்த என் செல்ஃபோன், ‘யாரோ அழைக்கிறார்கள்’ என்று அலறியது.
எடுத்துப் பார்த்த என் கனவர்,”ஏய்…அர்ச்சனாடி!” என்று சந்தோஷமாகச் சொல்லிக் கொண்டே, சமையல் அரையில் இருந்த என்னிடம் ஃபோனைக் கொடுக்க,” ஏன் உங்க தங்கச்சிதான் லைன்ல இருக்கா…. நீங்கதான் பேசறது?என்னமோ ஒன்னும் தெரியாதவர் மாதிரி எங்கிட்டே போனை கொண்டு வந்துகிட்டு….”என்று செல்லமாக அவரைத் திட்டிக்கொண்டே, கையில் செல் ஃபோனை வாங்கி, ஆன் செய்து,” ம்….சொல்லுடி அர்ச்சனா. என்ன திடீர்ன்னு இந்த நேரத்துல?. டயர்டெல்லாம் போய்டுச்சா?”
“ச்சீய்… போடி. கொழுப்புதான் உனக்கு! அண்ணன் பக்கத்துல இருக்காரா?”
“ஆமாம். இருக்கார்.ஏதாவது சொல்லனுமா?”
“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேணாம். நான் சொல்றதை மட்டும் கேட்டுக்கோ. வர்ற 25 ம் தேதி, நாமெல்லாம் நைனிடால் டூர் போறோம். எல்லாத்தையும் அரேஞ்ச் பண்ணிட்டு இப்பதான் வந்து சொல்றார். ஒரு அஞ்சு நாளைக்கு வேணும்கிற துணி மணிகளை மட்டும் பேக் பண்ணி ரெடியா வச்சிருங்க. செலவு மொத்தமும் எங்களோடது. OK வா?”
“அவர் கிட்டே பேசிட்டு சொல்றேனே!”
“இதுல என்னடி அவர் கிட்டே பேசிட்டு சொல்றது? அண்ணன் கிட்டே கொடு போனை”
“நேரா உங்க கிட்டேயே பேச வேண்டியதுதானே, அதென்ன எங்கிட்ட ஒப்புக்கு” என்று முனுமுனுத்தபடி போனை அவர் கையில் கொடுத்தேன்.
“சொல்லு அர்ச்சனா?”
“வர்ற 25 ம் தேதிலேர்ந்து ஒரு அஞ்சு நாளைக்கு உங்களை ஃப்ரீ பண்ணிக்கோங்க. நாமெல்லாம் நைனிடால் போறோம்.”
“என்னம்மா விஷயம்?”
“ரெண்டு ஃபேமிலி எஞ்சாய் பண்ற மாதிரி, ஃப்ரீயா நைனிடால் டூர் பேக்கேஜ் வந்தது. சரி… வந்ததை ஏன் வீண் பண்ணுவானேன்னு உங்களையும் சேத்துகிட்டோம். மீனாவையும் கூட்டிகிட்டு வந்துடுங்கண்ணா!”
“சரிம்மா…. அவ இல்லாமலா? நீ சொன்னதுக்கப்புறம் வராம இருக்க முடியுமா. கட்டாயம் வந்திட்றோம்.”
“வழியறதைப் பார்” என்று வாய்க்குள்ளே முனுமுனுத்த என்னைப் பார்த்து,….
”என்ன மீனா போகலாம்தானே?”
“அதான்….உங்க ஆசைத் தங்கச்சி கூப்டுட்டா…. போகாம இருப்பீங்களா? இல்ல….நான் வேண்டாம்ன்னு சொன்னா, என் பேச்சைத்தான் கேப்பீங்களா?….அதான் கட்டாயம் வந்திட்றோம்ன்னு சொல்லிட்டீங்களே. அப்புறம் எதுக்கு என்னை கேக்கிறீங்க.”
“உன் பேச்சை என்னக்கிடி மீறி இருக்கேன்.”
“ம்…. ரொம்பத்தான் ஒழுங்கு!!…..என்னதான் அண்ணன் தங்கச்சியா பழகினாலும், என்னை விட்டுட்டு அர்ச்சனா….அர்ச்சனான்னுகிட்டு அவ பின்னாடியே சுத்தக் கூடாது. எப்பவும் என் கூடத்தான் இருக்கணும். இதுக்கு ஒத்துகிட்டா உங்க கூட வர்றேன்.”
“சரிடி….காதல் பிசாசே.”
நாட்கள் நகர,…. மே 24 ஆம் தேதி வந்தது.
அடுத்த நாள் நைனிடால் டூர் போவதற்கு முன்னேற்பாடாக நானும் என் கணவரும் சேர்ந்து பேக்கிங்க் செய்தோம்.
ஒரு வாரம் லீவ் போட்டு விட்டு என் கணவர் வீட்டில் இருந்தார். இருவருக்கும் போரடிக்கவே, பக்கத்தில் உள்ள தியேட்டருக்கு படம் பார்க்க சென்றிருந்தோம்.
படத்தின் பெயர். காமக் கலை சிற்பம் கஜுராஹோ!.
தியேட்டருக்குள் போன பின்புதான் தெரிந்தது, அது A சர்டிபிகேட் படம் என்று. முன்பே தெரிந்திருந்தால், ……அதுவும் இவரோடு?…. வந்திருக்கவே மாட்டேன். பொதுவா காதல் படம் பாக்க வந்தாவே,…என்னமோ டீன் ஏஜ் லவ்வர் மாதிரி, பொது இடம்னு கூட பாக்காமே, இவர் பண்ற அட்டாகாசம் தாங்க முடியாது. அதிலும் காமக் கலை படம் என்றால்!?,….ஆரம்பத்திலேயே கட்டிப் போட வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டு, இருக்கையில் அமர்ந்தோம். மொத்தமாகவே ஆண்களும் பெண்களும் ஜோடி ஜோடியாய் முப்பதுக்கும் குறைவாகவே படம் பார்க்க வந்திருந்தார்கள்.
ப்ரொஜெக்டரிலிருந்து வந்த ஒளிக்கற்றையில் வெள்ளித் திரை மினு மினுக்க, அதிலிருந்து வந்த ஒளி மட் கொஞ்சம் வெளிச்சம் கொடுக்க,…. தியேட்டர் இருட்டில் மூழ்கி இருந்தது.
படம் ஆரம்பித்து அரை மணி நேரம் கழித்து, கதா பாத்திரங்கள் அரை குறை ஆடைகளில்,…. உயிர் பெற்ற சிற்பங்களாய் உலா வர,…..படம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர்களிடமிருந்து வந்த பெரு மூச்சைத் தவிர வேறு சத்தம் எதுவும் அங்கே இல்லை.
படம் பார்க்க பார்க்க எனக்கு மூட் ஆக, அவருக்கும் மூட் ஆகி தியேட்டர் என்று கூட பார்க்காமல், என்னை அங்கே இங்கே தொட்டு விளையாட,….. எனக்கு,’ஏன் தான் இவர் கூட இந்தப் படம் பார்க்க வந்தோமோ’ என்று ஆனது.
“ஏங்க!…. இந்தப் படத்துக்கு எதுக்குங்க கூட்டிகிட்டு வந்தீங்க?”
“இன்னும் நீ தெரிஞ்சிக்க வேண்டிய விஷயம் நிறைய இருக்குடி. அதையெல்லாம் கலை நயத்தோட பாத்து நீ தெரிஞ்சுக்கணும்கிறதுக்காகத்தான் இந்தப் படத்துக்கு உன்னை கூட்டிகிட்டு வந்தேன்.”
“ம்… நான் இது வரைக்கும் தெரிஞ்சிக்கிட்டு, உங்க கிட்டே நான் படுற கஷ்டம் போதும். வீட்டுக்கு போலாம் வாங்க. படம் ஓவர் செக்ஸா இருக்கும் போல இருக்கு!”
“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லைடி. மத்தவங்களைப் பார். ஜோடி ஜோடியா வந்து படம் பாக்கலை?”
“அதெல்லாம் தாலி கட்டிகிட்ட, புருஷன் பொண்டாட்டிங்களா இருக்காது!. தள்ளிகிட்டு வந்த கேஸுங்களாத்தான் இருக்கும்!!. நீங்க ஒன்னுதான், இந்தப் படத்தப் பாக்க, தாலி கட்டின பொண்டாட்டியவே கேஸு மாதிரி தள்ளிகிட்டு வந்த ஆள்ன்னு நினைக்கிறேன். என்னை யாராவது பாத்து, கேஸுன்னு நினைக்கிறதுக்குள்ளே,…. வாங்க போய்டலாம். ”
“நினைச்சிகிட்டுப் போறாங்க. சூப்பரான கேஸை தள்ளிகிட்டு வந்திருக்கான், அதிர்ஷ்டக்காரப் பயன்னு நெனைச்சு பொறாமைப் படட்டும்.” என்று சொல்லிக் கொண்டே,…என் கழுத்துப் பக்கம் கையை கொண்டு சென்று, இறக்கி, ஜாக்கெட்டுக்கும் மேலாக தடவி, முத்தின மாங்காய் சைஸில் இருந்த என் முலையை கொத்தாகப் பிடிக்க வந்த அவர் கையை, தடுத்துப் பிடித்துக் கொண்டு, அவர் காதோரமாக சாய்ந்து,கொஞ்சம் கெஞ்சலாகவும், கொஞ்சம் அதட்டலாகவும்,“ஏங்க கையை வச்சுகிட்டு சும்மா இருங்களேன்.” என்றேன்.
திரையில் பார்வையை ஓட்டியபடியே,….“எப்டிடீ சும்மா இருக்கிறது. ஒவ்வொருத்தியும் என்னமா இருக்காளுக. எங்கே இருந்து தேடிப் பிடிச்சாங்களோ!! இவளப் பாக்கறதா? அவளப் பாக்கறதா? கீழே குறு குறுங்குது,….கை நம நமங்குது”
“ ம்…. இருக்கும். இருக்கும். நீங்க மட்டும் வந்து இந்தப் படத்தை பாத்துத் தொலைக்க வேண்டியதுதானே?. என்னையும் கூட்டிகிட்டு வந்து ஏன் இம்சைப் படுத்துறீங்க?!“
நான் சொல்லிக் கொண்டே இருக்க, என் பேச்சை அவர் காதில் போட்டுக் கொள்ளாமல் என் புடவையை தொடைக்கு மேலாக சுருட்ட,….. அவர் கையை விலக்கி புடவையை சரி செய்து,”கொஞ்ச நேரம் அமைதியா இருங்க. வீட்டுக்கு போய் வச்சுக்கலாம்.” என்று சொல்லி, அவர் கன்னத்தில் அழுத்தமாக ஒரு முத்தம் கொடுத்து,….. அடுத்து அடுத்து வந்த அவர் சில்மிஷ செயல்களைத் தடுத்து சமாளிக்க, படாத பாடு பட்டேன்.
கால் மேல் கால் போட்டு, அதற்குள்ளே மடக்கி,….வீறு கொண்டு எழுந்த அவர் சுன்னியை அடக்க, அவரும் படாத பாடு பட,……அவர் நிலையைப் பார்க்க பாவமாக இருந்தது. சிரிப்பும் வந்தது.
எப்படியோ ஒரு வழியாகப் படம் முடிய, வழியிலேயே ஹோட்டலில் சாப்பிட்டு விட்டு வீட்டுக்கு வந்தோம்.
கதவை அடைத்துத் தாள் போட்டு, சமையலறையை ஒழுங்கு படுத்தி, பெட் ரூம் சென்று, நைட்டியை எடுத்துக் கொண்டு புடவை, ஜாக்கெட்டை அவிழ்த்த நேரம்,….. கை கால் கழுவி விட்டு வெறும் டர்க்கி டவலை மட்டும் சுற்றிக் கொண்டு பாத் ரூமிலிருந்து வந்தவர், என்னை அந்தக் கோலத்தில் பார்த்ததும், ஆசை அதிகமாகி என்னைப் பிடிக்க வர, நான் அவரின் பிடிக்கு இடம் கொடுக்காமல் பெட்டைச் சுற்றி ஓட,….. ஒரு வழியாய் என்னைப் துரத்திப் பிடித்த அவர்,…என் பின் பக்கம் வந்து, “என்னடி பாவாடை முன் பக்கம் ஈரமா இருக்கு? உனக்கும் அந்தப் படத்தப் பாத்து உருகிடுச்சா?” என்று கேட்டு, நான் சிணுங்க, என்னை அணைத்து அள்ளி பெட்டில் போட்டு அவரும் பக்கத்தில் படுத்தார்.
அவரின் முரட்டுத் தனத்தையும், சுன்னி முறுக்கையும் பார்த்த நான்,….”இன்னைக்கு நான் அவ்வளவுதான்னு நினைக்கிறேன்.” என்று பொய்யாய்ப் பயந்து, என் முகத்தை என் இரு கைகளால் மூடிக் கொள்ள, என் கையை விலக்கிய அவர், “வீட்டுக்கு வந்து வச்சுக்கலாம்ன்னு சொல்லிட்டு, எங்கேடி ஓடுற” என்று சொல்லிக்கொண்டே என்னை தன் மேலாக படுக்க வைத்து, இறுக கட்டி அணைத்து முகத்தில் முத்தமாய் கொடுத்தார்.
முதுகில் கை வைத்து ப்ரா ஹூக்கை கழட்டி விட, அதை நான் முன் பக்கம் உறுவி போட, …..அவர் கை என் இடுப்பைச் சுற்றி என் பாவாடை முடிச்சைத் தேடியது.
“என்னங்க இன்னைக்கு நீங்க ஒரே மூடா இருக்கீங்க போல இருக்கு. நீங்க கஷ்டப் பட வேண்டாம். இருங்க நானே அவுத்து விட்றேன்” என்று சொல்லி, பாவாடையையும் அவிழ்த்து, அம்மனமாய் அவர் மேல் படுத்து கட்டிப் புரண்டு, “என்னை மூடு ஏத்தணும்னே அந்தப் படத்துக்கு கூட்டிகிட்டு போனீங்களா?” என்று சொல்லி அவர் மூக்கை கடித்து, அவர் உதட்டைக் கடிக்க,” புரிஞ்சிகிட்டா சரிடி என் பொண்டாட்டி. அதான் ஜீராவுல ஊறுன ஜிலேபி மாதிரி இருக்கா?” என்று சொல்லி, என் புண்டையை கொத்தாக அள்ளிப் பிடிக்க,…. தொடை வழியே ஜீரா வழிய,….என்னை சேர்த்தணைத்து கட்டிலில் உருண்டார்.
என்னை கீழே மல்லாக்கப் படுக்க வைத்து, என் தொடைகளை விரித்த போது,”என்ன செய்யப் போகிறார் என்பதைப் புரிந்துகொண்ட நான்,” இன்னைக்கு கீழே செய்ய வேண்டாங்க. ரொம்ப டயர்டாய்டும். காலைலே டூருக்கு கிளம்ப முடியாது. அதனாலே, உங்களுக்கு புடிச்ச மாதிரி, கதையும், கையும்….சரியா?”
“உனக்கு எப்படி வேணுமோ அப்படியே செய்யலாம்டி ராசாத்தி” என்று சொல்லி கொஞ்சி என்னை தன் மேலாக இழுத்துப் போட்டுக் கொள்ள, அவருக்கு கதை சொல்ல ஆரம்பித்தேன்.
“இன்னைக்கு உங்க கதையோட கதாநாயகி யாருங்க?”
“நீதான்…”
“நானா?”
“ஆமான்டி. அந்த எக்ஸேஞ்ச் கதை முடியவே இல்லையே!”