“ நாம அக்ரீமென்ட் பண்ணிகிட்டதனாலதான் அவர் அப்படி உரிமையா உன்னைப் பார்க்கிறார். நீ மட்டும் என்ன? அப்படி, இப்படியா இருக்கே? ஹன்சிகா மோத்வானி மாதிரி சும்மா ‘கும்’ன்னு இருக்கே. என்ன……அவளுக்கு கண்ணு சின்னது. உனக்கு எல்லாமே பெருசு.”
“ச்சீய்… போடி” என்று முகம் சிவந்து நான் வெக்கப் பட,. என் கன்னத்தை செல்லமாகக் கிள்ளியவள்,….
“வெக்கத்தைப் பாறேன். இருக்கிறதைத் தான்டி சொன்னேன்” என்று என்னிடம் பேசிக்கொண்டே, அர்ச்சனா சேலை கட்டி முடித்திருந்தாள்.
இருவரும் வெளியே வர, அர்ச்சனா புருஷன் பைகை ஸ்டார்ட் செய்து எனக்கு பை பை சொல்ல, அதைப் பார்த்துக் கொண்டே அர்ச்சனா பைக்கில் ஏறி, அவர் பின்னால் உட்கார்ந்து எனக்கு ‘பை’ ‘பை’ சொல்லியபடியே, அவள் கனவருடன் சென்றாள்.
அர்ச்சனா அவள் கனவருடன் புறப்பட்டதும், வீட்டு வேலைகளை முடித்து, இட்லி ஊற்றி அடுப்பில் வைத்து, பொதினா சட்னி அரைத்து, வென்னீர் போட்டு, உங்களை எழுப்ப,…. பக்கத்தில் படுத்திருந்த அர்ச்சனாவைத் தேடியபடி,” அர்ச்சனா எங்கேடி?”
“அவளை, அவ புருஷன் வந்து கூட்டிகிட்டு போய்ட்டார்”
முகம் சோகமாய் இருக்க, எதையோ பறி கொடுத்தவர் போல நீங்கள் இருக்க,…
“என்னங்க மணி என்னாச்சு தெரியுமா? இன்னைக்கு வேலைக்குப் போகலையா?”
“இல்லை,…. லீவ் போட்டிருக்கேன்.”
“அப்புறம் என்ன,….. குடி முழுகிப் போன மாதிரி, முகத்த ‘உம்’ன்னு வச்சிகிட்டு,…. எங்க போய்ட்டா? இதோ,….. இங்க இருக்கிற பக்கத்து ஊருக்கு போய் இருக்கா. நாளைக்கு வாடின்னா வந்துட்டுப் போறா. இதுக்குப் போயி கப்பல் கவுந்துட்ட மாதிரி முகத்த வச்சுகிட்டு,…. அவளைப் பத்தியே நெனைச்சிட்டு இருக்காமே, வந்து குளிச்சிட்டு டிபன் சாப்டுட்டு மத்த வேலையைப் பாருங்க” என்று சொல்லி, உங்கள் கைப் பிடித்து இழுத்து வந்து, குளிக்க வைத்து,….. டைனிங்க் டேபிள் முன்னால் உட்கார வைத்து, இருவருக்கும் சாப்பாட்டுத் தட்டை வைத்து, அதில் இட்லி, பொதினா சட்னி பரிமாறி,… நானும் உங்கள் முன்னால் உட்கார்ந்தேன்.
புது சுகம் அனுபவித்த களைப்பு உங்க முகத்தில் அப்பட்டமாகத் தெரிய, உங்கள் முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த என்னைப் பார்த்து,….
“என்ன மீனா, அப்படி பாக்கிறே. ஏதாவது தப்பா நடந்துகிட்டனா?”
“அது ஒன்னும் இல்லீங்க.”
“சொல்லுடி மீனா. நீ பாக்கிறதைப் பாத்தா எனக்கு என்னவோ பயமா இருக்கு. உனக்கு தெரியாம நான் எந்த தப்பும் இதுவரைக்கும் பண்ணலையேடி”
“அதில்லை….. ஏதோ கிடைக்காதவ கிடைச்ச மாதிரி, பாக்காதவள பாத்த மாதிரி, செய்யாதத செஞ்ச மாதிரி,….நேத்து அர்ச்சனாவை அப்படி கதற கதற ஓத்தீங்களே. நாளைக்கு நான் அவங்க வீட்டுக்கு போனா, அவ புருஷனை வச்சு, என்னை பழிக்குப் பழி வாங்கிடுவாளோன்னு பயமா இருக்கு. அதனாலே, அவ வீட்டுக்குப் போறப்ப நிச்சயம் நீங்க என் கூட இருந்துதான் ஆகணும்.”
“அப்ப,…. நான் உன் பக்கத்துல இருக்கக் கூடாதுன்னு சொன்ன?”
“ஆபத்துக்கு பாவம் இல்லீங்க. அவ உங்ககிட்டே பட்ட பாட்டை பாத்ததுக்கப்புறம், எனக்கு தனியா அவ புருஷனை சந்திக்க தைரியம் இல்ல.”
“அவ புருஷன் உன்னை பழிக்குப் பழி வாங்கற அளவுக்கு, அர்ச்சனாகிட்டே நான் என்ன மோசமாவா நடந்துகிட்டேன்? அப்படி என்ன கஷ்டப்பட்டா எங்கிட்டே? இஷ்டப்பட்டுதானே நான் செஞ்ச எல்லாத்துக்கும் அவ ஒத்துழைச்சா? அப்பவே வேண்டாம்னு சொல்லி இருந்தா விட்டிருப்பேனே? அடுத்தவன் பொண்டாட்டி ஆச்சே, அழகா வேற இருக்காளேன்னு, அவ கஷ்டப் படாமே பதமா, இதமாத்தானே செஞ்சேன்.
“நீங்க பதமா, இதமா செஞ்ச லட்சனத்ததான், அவ உடம்புல தெரியுதே? மூடு வந்துட்டா, என்னையே, அடுத்த நாள் எந்திரிக்க முடியாத அளவுக்கு படுத்துவீங்க. அழகா இருக்கிற அடுத்தவன் பொண்டாட்டி, அவ புருஷனே கூட்டி கொடுத்ததுக்கபுறம், சும்மாவா இருப்பீங்க? அவளும் பாவம். வாக்கு கொடுத்துட்டோமே, பின் வாங்குனா நல்லா இருக்காதுன்னு யோசிச்சு, உங்ககிட்டே எதுவும் சொல்லாமே, நீங்க செஞ்சதுக்கெல்லாம் வாய் பேசாமே வளைஞ்சு கொடுத்திருப்பா”
“அப்படி என்ன அவள பாத்து தெரிஞ்சிக்கிட்டே?”
“பாவம்!. அவ உதெடெல்லாம் வீங்கிப் போயி,… கன்னத்திலே நீங்க கடிச்சு வச்ச தடம் தெரிய,…. நடக்க முடியாம நடந்து வந்தப்பவே,…. காஞ்ச மாடு கம்பங்கொல்லையிலே மேஞ்ச கணக்கா, நீங்க அவள மேஞ்சிருக்கீங்கன்னு புரிஞ்சுகிட்டேன்.”
அது மட்டுமா!,…அவளாலே, ப்ரா கூட போட முடியாத அளவுக்கு முலை ரெண்டும் கன்னிப் போயி ,வீங்கி இருக்கு. நான் தான் அவளுக்கு ப்ராவும் போட்டு விட்டு, ஜாக்கெட்டும் போட்டு விட்டேன். அங்கங்கே நகத்துலே கிள்ளி வச்சு, பல்லுலே கடிச்சு வச்சு,…. அவள பாடா படுத்தி இருக்கீங்க. ஆசை இருக்க வேண்டியதுதான்.அதுக்காக இப்படியா?….
ஏற்கனவே அவ நல்ல சிவப்பு. அதுல அவ முலைங்க கன்னிப் போயி சிவந்து கிடக்கிறதை பாத்தப்ப, உடம்பெல்லாம் பல்லு பட்டும், நகம் பட்டும் சிவந்து கிடக்கிறதை பாத்தப்ப,….. எனக்கு மனசு பதறுது. வெளியிலே தெரிஞ்சதே, இப்படி வெக்கக் கேடா இருக்குன்னா, உள்ளுக்குள்ளே எந்த அளவுக்கு இருக்குமோ!”
“நான் சாஃப்டாதானே நடந்துகிட்டேன்.”
“நீங்க சாஃப்ட்டா நடந்துகிட்டீங்களோ, ஹார்டா நடந்துகிட்டீங்களோ,….. எனக்கு என்னவோ அவ வீட்டுக்கு போக பயமாத்தான் இருக்கு.”
“அர்ச்சனா எதாவது சொன்னாளா?”
“அவ எப்படிங்க சொல்லுவா?உரலுக்குள்ளே தலையை கொடுத்த கணக்கா, ஓய்ஞ்சுபோய் இல்ல கிடக்குறா! சரி,…. நடந்தது நடந்து போச்சு. இனிமே நடக்கறதைப் பத்திதான் யோசிக்கணும். நீங்க இன்னும் ரெண்டு இட்லி போட்டு சாப்டுட்டு, போய் படுத்துத் தூங்குங்க. மதியம் சமைச்சதும் எழுப்பறேன்.”
“என்ன்ங்க போதுமா? நான் குளிச்சிட்டு வந்திட்றேனே?”
“சரி. வா. ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து குளிப்போம்”
இருவரும் சேர்ந்து குளித்துவிட்டு, சேர்ந்து கட்டிலில் படுத்தோம். அடித்துப் போட்டது போல அப்படியொரு தூக்கம் இருவருக்கும்.
காலையில் எழுந்து, அரக்க பரக்க வீட்டு வேலைகளை முடித்து, அவரை கடைக்கு அனுப்பி விட்டு TV பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். ஏதோ ஒரு சேனலில் ‘ நமக்கு நாமே பார்த்து சேர்ந்துகொள்ளும் திருமணம் சிறந்ததா? பெற்றோர், மற்றோரும் பார்த்து சேர்த்து வைக்கும் திருமணம் சிறந்ததா? என்ற பட்டி மன்ற தலைப்பில், பட்டி மன்ற தலைவராக சுகி சிவம் பேசிக்கொண்டிருக்க,…… பட்டி மன்றம் நடந்துகொண்டிருந்த ஊர் பேரைப் பார்த்தேன்,…. திருச்சி.
பட்டி மன்றப் பேச்சை பார்த்துக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும் போதே, நினைவுகள் பின்னோக்கி சுழல,…..எனக்கு நிகழ் காலச் செயல்கள் நினவிழந்தது.
என் பெயர் மீனாட்சி சரவணன். இப்பவும், அப்பவும் ….சுருக்கமா மீனா.
1990-ல் நடந்த கதையை சொன்னாதான், இப்ப எங்களைப் பத்தி நீங்க புரிஞ்சுக்க முடியும்.
திருச்சியிலே, மரக்கடை ஏரியாவிலே எங்க வீடு. அப்பா தாலுகா ஆஃபீஸ்லே கிளர்க். அம்மா ஹவுஸ் வைஃப் என் உடன் பிறந்தவர்கள் ஒரு அண்ணன். மற்றும் ஒரு தங்கை.
அண்ணன் கம்யூட்டர் சயின்ஸ் முதல் வருஷம் படிக்க, தங்கை மூன்றாம் வகுப்பு படித்துக் கொண்டிருந்தாள். எனக்கும் என் அண்ணனுக்கும் மூன்று வயது வித்தியாசம். தங்கைக்கும் எனக்கும் 7 வருட வித்தியாசம்.
என் கனவர் சரவணனோட அப்பா மெயின் கார்டு கேட்டுகிட்டே ஸ்டுடியோ கடை வச்சிருந்தார். சரவணனின் அம்மாவும் ஹவுஸ் வைஃப் தான். சரவணனுக்கு ஒரே ஒரு தங்கை மட்டுமே. ஏழாவது படித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
1990-லே பத்தாவது வகுப்பு ரிசல்ட் வந்தன்னைக்கு, பேப்பர்ல ‘நான் பாஸ்’ன்னு பாத்துட்டு, அதை உடனே எங்க வீட்ல கூட சொல்லாம, ஆர்வத்துல. தில்லை நகர்ல இருந்த சரவணனோட வீட்டுக்குப் பின் பக்க ரோட்டில் இருந்த கொன்றை மரத்தின் அடியில் நின்று, அங்கிருந்து ஸ்கூட்டி ஹார்ன் அடிச்சு சிக்னல் கொடுத்து அவனை வரச் சொன்னேன்.
அவன் வீட்டு பின் பக்க ஜன்னல் வழியே எட்டிப் பார்த்து, ஐந்து நிமிட்த்தில், அடிக்கடி அவன் வீட்டுப் பக்கம் திரும்பிப் பார்த்தபடியே வந்தான். அருகில் வந்த அவன் முகத்தைப் பார்த்தேன். கண்கள் கலங்கி சிவந்திருக்க, முகம் அழுது வடிந்திருக்க, முகம் இறுகிப் போய் இருந்தது. பொங்கி வந்த அழுகையையும் அடக்கி,கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டே,….
” என்ன மீனா இந்த நேரத்துல வந்திருக்கே?”
“ஏன்,…. நான் வரக் கூடாதா?”
“இல்ல,…. நாம ரெண்டு பேரும், நீ காலைல ஸ்கூல் போறப்பதான் சந்திச்சுக்குவோம். ஆனா இன்னைக்கு சாயந்திரம் மணி 4 ஆகப் போகுது, இப்ப போய் என்னைப் பாக்க,….. அதுவும் என் வீடு இருக்கிற தெருவுக்கே வந்திருக்கியே என்ன விஷயம்?”
“நான் சொல்ற விசயம் இருக்கட்டும். நீ ஏன் டல்லா இருக்கே? உன் வீட்டுல ஏதாவது பிரச்சினையா?”
அழுகை பொங்கி வெடிக்க,“ஆமாம் மீனா. நான் அடங்காப் பிடாறியாம், பொருக்கியாம், ஊர் சுத்தியாம், உதவாக் கரையாம், பொருக்கியாம், பொரம்போக்காம், தர்த்திரம் புடிச்சவனாம், விளங்காதவனாம்.”
கண்ணீர் தழும்பி நின்ற அவன் கண்களை என் கைகுட்டையால் துடைத்துவிட்ட நான், “அழாம சொல்லுடா. என்ன நடந்தது?”
“பணம் கட்ட பேங்குக்கு போய் இருந்த நான்,….. பைக்கை பேங்க் முன்னாடி பூட்டு போட்டு நிறுத்தி இருந்தேன்.பேங்க் முன்னாடி பூட்டி நிருத்தி இருந்த பைக் திருடு போய்டுச்சு. அதுக்காக ‘இப்படி பொருப்பில்லாத தெரு நாயா இருக்கியே. தண்டச் சோறு,….படிப்புதான் வரலை.வீட்டுக்கு அடங்குன புள்ளையா பொருப்பாவாவது இருப்பன்னு பாத்தா,….. தறுதலை இப்படி பண்ணிட்டு வந்து நிக்குதேன்னு திட்டி ஆத்திரத்துல, அப்பா பெல்டால அடிச்சு விளாசி…. இனி ஒரு நிமிஷம் இந்த சனியன் புடிச்ச நாய் இந்த வீட்டுல இருக்க்க் கூடாது அவனை வீட்டை விட்டு வெளிய போகச் சொல்லு’ன்னு அம்மா கிட்டே என் காதில் கேக்கும்படியா சொல்ல,……. நானும் ஆத்திரம் வந்து, ‘இனி இந்த வீட்ல இருக்க நானும் தயார் இல்ல’ன்னு ஆத்திரமா சொல்லி,….என்ன பண்றதுன்னு தெரியாம அழுதுகிட்டு நின்னுகிட்டு இருந்தப்பதான் நீ வந்த.
“சரி…சரி…. பின்ன,….. கொஞ்சமா நஞ்சமா,…. முப்பதாயிரம் ரூபா பைக்க, ஒரு நொடியில தோலைச்சிட்டு வந்து நின்னா, வீட்டுல சும்மா இருப்பாங்களா. எங்க வீட்ல அடிச்சு தோலையெ உரிச்சிருப்பாங்க. ஆனா, உங்க வீட்ல திட்றது கொஞ்சம் ஓவர்தான். எனக்கே நாக்க புடுங்கிட்டு சாகலாமுன்னு அவமானமா இருக்கு. ஆம்புளப் புள்ள நீ உனக்கு ரோஷம் இருக்காதா? சரி…என் ஸ்கூட்டியை எடு. கல்லணை பூங்காவுக்கு போய் மத்ததை பேசிக்கலாம்.”
“பைக் மட்டும் தொலைல மீனா!”
“அப்புறம்,….”
“பைக்கோட சேர்ந்து, பைக் பின்னாடி பெட்டியில வச்சிருந்த, ஒரு லட்ச ரூபாயும் போச்சு.”
“அடப் பாவி….இப்படி தொலைச்சுப் புட்டு ஏமாந்து நிக்கிறியே. போலீஸ் ஸ்டேசன்ல கம்ளைன்ட் பண்ணலாம் வா.”