காலுக்கும் எண்ணை தேய்க்கவா மாப்ளை..?” “ம்ம்.. சரி அத்தை…” அத்தை குனிந்தாள். எண்ணையை எடுத்து என் கால்களுக்கு தேய்த்து விட ஆரம்பித்தாள். எனது பார்வை தானாகவே அவளது கழுத்துக்கு கீழே சென்றது. அப்பா…!!! என்ன ஒரு தரிசனம்..?
வெள்ளை வெளேரென்று இரண்டு மார்பு பந்துகள். அவளுடைய ஜாக்கெட்டை விட்டு வெளியேறிவிடவேண்டும் என்று திமிறிக்கொண்டு காட்சியளித்தன. மார்புப்பிளவு மிக ஆழமாக உள்ளே சென்றது.
அவள் உள்ளே ப்ரா அணியவில்லை என்பதை ஈசியாக கணிக்க முடிந்தது. எண்ணெய் தேக்க அவள் கைகள் இயங்கியதன் அதிர்வு தாங்காமல் அவளது பந்துகள் ரெண்டும் குலுங்கின. ‘டக டக டக’வென இரண்டு முலைகளும் ஒன்றோடொன்று மோதி சண்டையிட்டன. என்னுடைய தண்டு இப்போது அதிக பட்ச விறைப்பை அடைந்திருந்தது. டவல் லேசாக தூக்கியது. “என்ன மாப்ளை.. டவல்ல டென்ட் போடுறீங்க…” அவள் சிரித்தபடி கேட்டாள்.
“அதுலாம் ஒன்னும் இல்லை அத்தை…” என்றவாறு நான் டவலில் கைவைத்து, என் விறைப்பை மறைத்தேன். “எதுக்கு மாப்ளை அதை புடிச்சு அமுக்குறீங்க..? ப்ரீயா விடுங்க…” “பரவால்லை அத்தை…” “ஐயோ… கையை எடுங்க மாப்ளை.. டவலை எடுத்துடுங்க.. அதுக்கும் எண்ணை தேச்சு விடுறேன்…” “ஐயையோ..!! வேணாம் அத்தை…” நான் பதறினேன். “சொன்னா கேளுங்க மாப்ளை.. அதையும் இதையும் பாத்து.. சூடாகிப் போயிருக்கும்.. கொஞ்சம் எண்ணை போட்டா நல்லாருக்கும்…” “வேணாம் அத்தை… எனக்கு கூச்சமா இருக்கு…”
“என்ன மாப்ளை கூச்சம்..? டவலை எடுங்க.. டெயிலி என் மக புகழ்ந்து தள்ளுறாளே.. அந்த தடி எப்படி இருக்குனு பார்ப்போம்..” சொன்னவாறே அவள் பட்டென்று என் டவலை பிடித்து இழுத்தாள். நான் அதை சற்றும் எதிர் பார்க்கவில்லை. விடுதலை கிடைத்த மகிழ்ச்சியில் எனது தண்டு விண்ணை பார்த்து நின்றது. கரு கருவென கடப்பாரை மாதிரி குத்திட்டு நின்ற எனது தடியை பார்த்து அத்தை வாயை பிளந்தாள். “அம்மாடி…!! என்ன மாப்ளை.. இவ்வளவு பெருசா வச்சிருக்கீங்க…?” சொன்னவாறே மெல்ல என் தடியை பிடித்தாள்.
நான் அவளை தடுக்கவில்லை. “ஆமாம் அத்தை.. எனக்கு கொஞ்சம் சைஸ் பெருசுதான்.. வித்யா சொல்லலையா..?” “சொல்லிருக்கா.. பெருசா வச்சிருக்காரும்மா.. தொண்டைக்குழில வந்து குத்துதும்மான்னு சொல்லுவா.. ஆனா இவ்வளவு பெருசா வச்சிருப்பீங்கன்னு நான் நெனைக்கலை..” “உங்களுக்கு புடிச்சிருக்கா அத்தை..?” “புடிச்சிருக்காவா..? இப்போவே உள்ள விட்டுக்கனும் போல இருக்கு மாப்ளை..”
சொன்னவாறே அவள் ஒரு கை நிறைய எண்ணெய்யை எடுத்து என் தடியில் ஊற்றினாள். அத்தையின் அங்கங்களை பார்த்து சூடாகிப் போயிருந்த என் தண்டுக்கு ஜில்லென்று இருந்தது. அவள் தன் வலது கையால் என் தடியை இறுக்கிப் பிடித்து உருவி விட ஆரம்பித்தாள். என் தண்டு நிலை கொள்ளாமல் மாமியாரின் கைக்குள் துடித்தது. “ஹையோ…!! நல்லா வெலாங்கு மீனு மாதிரி துள்ளுது மாப்ளை.. நான் உருவி விடுறது நல்லா இருக்கா மாப்ளை…?” “ஹ்ஹ்ஹா…!! சூப்பரா இருக்குது அத்தை…!!”
“கொஞ்ச நேரம் இப்படியே உருவி விடுறேன்.. என்ஜாய் பண்ணுங்க மாப்ளை…” சொன்னவாறே அவள் என் தடியிடம் தன் கைவேலையை காட்ட ஆரம்பித்தாள். அடிக்கடி எண்ணெய் எடுத்து என் தடியை குளிப்பாட்டினாள். பின்பு அந்த எண்ணெயோடு என் தடியை இறுக்கிப் பிடித்து நீவி விட்டு,என்னை துடிக்க வைத்தாள். நான் லேசாக கண்களை செருகிக் கொண்டு, என் மாமியார் எனக்கு எண்ணெய் போட்டு கையடித்து விடுவதை ரசித்தேன். அத்தை ஒரு ஐந்து நிமிடம் அந்த மாதிரி என்னை துடிக்க வைத்தாள். அப்புறம்,ம்ம்ம்… நல்லா டெம்பர் ஆயிடுச்சு மாப்ளை…
சும்மா ஈட்டி கணக்காநிக்குது…” “ஆமாம் அத்தை… நீங்க தடவ தடவ செம மூடாகிப் போச்சு..” “அத்தையோட அடில செருகி நாலு அடி அடிக்கிறீங்களா மாப்ளை…?” “” “என்ன மாப்ளை.. இன்னும் வெக்கமா..? இங்க நாம மட்டுந்தான இருக்கோம்..வாங்க.. நான் அப்படியே எழுந்து சுவர்ல சாஞ்சு நிக்குறேன்.. நீங்க என் மாரைகசக்கிக்கிட்டே அடில குத்துங்க.. ஒரு நாலு குத்து குத்துரதுக்குள்ளேயே உங்கவெக்கம்லாம் எங்க ஓடுதுன்னு பாருங்க…” “” நான் இன்னும் கூச்சம் முழுதும் விலகாமல் அமைதியாக இருந்தேன். அத்தை ஓரிரு வினாடிகள் என்னையே பரிதாபமாக பார்த்தாள்.
அப்புறம் ஒரு பெருமூச்சுடன் சொன்னாள். “சரி மாப்ளை.. நீங்க குளிச்சுட்டு வாங்க.. நான் போய் டிபன் ரெடி பண்ணுறேன்…” என்றபடி எழுந்தாள். எனக்கு அப்போவே, அங்கேயே அவளை குனிய வைத்து குண்டியடிக்க வேண்டும் போல வெறி வந்தது. ஆனால் என் மனதில் இன்னும் அந்த பாழாய்ப் போன வெக்கம் கொஞ்சம் மிச்சம் இருந்தது. அத்தையை தடுக்கவில்லை. அவள் எழுந்து சென்ற பிறகு, கொஞ்ச நேரம் அப்படியே சுகத்தில் இருந்து மீள முடியாமல் அமர்ந்திருந்தேன். அப்புறம் எழுந்து குளித்தேன். புதிய உடைகளை உடுத்திக் கொண்டு வெளியே வந்தேன்.
வீடு அமைதியாகவே இருந்தது. ப்ரியா இன்னும் எழுந்திருக்கவில்லை என்று தோன்றியது. ஹாலுக்கு செல்லலாம் என நடந்தேன். போகும் வழியில் கிச்சனுக்குள்எதேச்சையாய் பார்வை போனது. என் மாமியார் தீவிரமாக பூரியோ, சப்பாத்தியோ தேய்த்துக் கொண்டிருந்தாள். மேலும் நடந்து ஹாலுக்குள் நுழைந்தேன். அங்கு நான் கண்ட காட்சியில் அதிர்ந்து போய் அப்படியே நின்றேன். சோபாவில் என் மாமனார் அமர்ந்திருந்தார். அவர் மடியில் என் மனைவி கிடந்தாள். இருவரும் காதலர்கள் போல லிப் கிஸ் அடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
வித்யா வெறும் ப்ரா, மற்றும் பெட்டிக்கொட்டோடு இருந்தாள். பெட்டிக்கோட் சற்று மேலேறி அவளது வெளுத்த தொடைகளை பளிச்சென்று காட்டியது. என் மாமனாரின் ஒரு கை, என் மனைவியின் கன்னத்தை தடவிக்கொண்டிருந்தது. அடுத்த கை அவளுடையப்ராவுக்குள் நுழைந்து, முலையை கசக்கிக் கொண்டு இருந்தது. நான் வருவதை கவனித்ததும், இருவரும் பட்டென்று விலகினார்கள். தங்கள் உதடுகளை துடைத்துக் கொண்டார்கள். வித்யா பெட்டிக்கோட்டை கீழே இறக்கி விட்டுக் கொண்டாள்.
என் மாமனார் ஒரு அசட்டு சிரிப்பு சிரித்தார். “வாங்க மாப்ளை… உக்காருங்க.. குளிச்சாச்சா..?” “ம்ம்… ஆச்சு மாமா…” நான் கண்ட காட்சியின் மிரட்சியில் இருந்து மீளாமல், மெல்ல சோபாவில் அமர்ந்தேன். வித்யா ஒரு குறும்பு புன்னகையுடன் என்னை பார்த்து கேட்டாள். “அம்மா நல்லா எண்ணெய் தேச்சு விட்டாங்களா…?” “ம்ம்… தேச்சு விட்டாங்க வித்யா… நல்லாருந்துச்சு…” “ரொம்ப வெக்கப் பட்டீங்கலாம்.. அம்மா சொன்னா…” “அ…அது… அது…” நான் தயங்க, “என்னங்க நீங்க… பாத்ரூமுக்குள்ள வச்சே அம்மா கதையை முடிச்சிருக்க வேணாமா..? இப்படியா வெக்கப் படுவிங்க…?
‘உருவு உருவுனு உருவிவிட்டும் மாப்ளைக்கு வெக்கம் போகலைன்னு’ அம்மா பொலம்புனாங்க…” “எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு வித்யா.. எல்லாம் புதுசா இருக்கு… கொஞ்சம் டைம் எடுத்துக்குறேனே…?’ “தாராளமா எடுத்துக்குங்க மாப்ளை… உங்களுக்கு எப்போ தோணுதோ.. அப்ப பண்ணுங்க.. போதும்…” என்று என் மாமனார் எனக்கு ஆறுதலாக பேசினார். “அது சரி மாமா… நீங்களும்வித்யாவும் உள்ளே போனீங்களே..? நல்லா என்ஜாய் பண்ணினீங்களா…?
“என் கேள்விக்கு வித்யா முந்திக்கொண்டு பதில் சொன்னாள். “அதை ஏன் கேக்குறீங்க..? அப்பா இன்னைக்கு செம ஸ்பீடு.. கிழிச்சு எறிஞ்சுட்டாறு.. ரொம்ப நல்லாருந்துச்சு…” “அது ஒன்னும் இல்லை மாப்ளை.. வித்யாவை தொட்டு மூணு மாசம் ஆச்சுல்ல.. அதான்… அடக்கி வச்ச ஆசைலாம் ஒரே ஷாட்டுல காட்டுனேன்.. கொஞ்சம் மெரண்டு போய்ட்டா..”
“போங்கப்பா… அதுக்காக இந்த அடியா அடிப்பீங்க..? கிழிஞ்சு போற மாதிரி.. இனி அண்ணன் வேற வருவான்.. அவன் பங்குக்கு அவன் வேற தங்கச்சி பாசத்தை, அவ சாமான்ட்டகாட்டுவான்.. இன்னிக்கு என் சாமான் என்ன பாடு படப் போகுதோ…?” வித்யாவின் குரலில் நிஜமாகவே ஒரு கவலை தெரிந்தது.