நான் : சரி ஆன்டி
ஏதோ பயங்கர சாதனை புரிந்தவனை போல் எனக்கு பெருமிதம்….மாமியுடன் என பயணம் துடங்கி இருந்தது
உள்ளே சென்று ஹரியை கூப்பிட்டும் எழுப்பியும் பார்த்தேன்…ஹ்ம்ம் ஹ்ம்ம் பையன் எழுந்திருப்பதாய் தெரிய வில்லை..இரவு வெகு நேரம் படம் பார்த்தவன் போலும்
மறுபடியும் ஹாலிற்கு சென்று.. ஆன்டி அவன் எழுந்துக்கல என்றேன்
மாமி சமையல் அறையில் இருந்து….சரி மதன் நீ வெயிட் பண்ணு நான் வரேன் என்றால்
சோபாவில் அமர்ந்து…மாமியை சமையல் அறையில் கற்பனை செய்து சல்லாபித்து கொண்டிருக்கும் போது….காபி tray இல்…மூன்று காபி கோப்பைகளுடன் வந்தால்….
மாமி : எடுத்துக்கோ மதன்…என்று குனிந்து தரும் பொழுது …
ஏதோ பெண் பார்க்க வந்த மாப்பிள்ளை போல் அவளை அங்குலம் அங்குலமாய் ரசித்தேன்…பளார் என்று அறைந்த அவளின் சோப்பு வாசம்..டவலால் கட்டி இருந்த அவளின் கூந்தலில் இருந்து வெளியில் எட்டி பார்த்த ஒரு மெல்லிய கொத்து கூந்தல்… லேசாக உதட்டின் மேல் பனித்துளிகள் போல் மின்னிய அவளின் வெயர்வை…குனிந்ததில் மடிந்து இருந்த அவளின் இடுப்பின் வளம்….அப்பா….சுந்தரி நீயும் சுந்தரன் நானும் என பட்டு பாடியது என மனம்
எனக்கு காபி கொடுத்து விட்டு மாமி உள்ளே ஹரியை எழுப்ப சென்றால், எனக்கு குண்டி தரிசனம் காட்டிக்கொண்டு.
மாமி : டேய் ஹரி ….எழுந்திரிடா…மதன் வந்து இருக்கான், காபி போட்டு இருக்கேன்….குடிச்சிட்டு ஜிம் கிளம்பு…நானும் கோவிலுக்கு போகணும்
ஹரி : ஏதோ சிணுங்க
மாமி : டேய் எழுந்திருடா மொதல்ல
ஹரி : என்னமா…சரி போ …நான் வரேன் என்றான்
ஹாலில் காபி குடித்து கொண்டிருந்த நான் , ஒர கண்ணால் மாமி வருவதை ரசிக்காமல் இல்லை…
மாமி : மதன் அவன எழுபிட்டேன் …தொ வந்திடுவான்
என்று கூறிக்கொண்டே எனக்கு பக்கத்தில் இருந்த single seater சோபாவில் அமர்ந்தால்
டிவி ஆன் செய்தால்…அலசிய எல்லா சேனலிலும் ஏதோ ஒரு பக்தி நிகழ்ச்சி ஓடிக்கொண்டிருந்தது…காலை நேரம் என்பதால் போலும்..அவற்றில் ஒன்றில் பக்தி பாடல்கள் வர, அதை வைத்து விட்டு மாமி தனது காபி குடித்தால்….
10 நிமிடங்கள் கடந்திருக்கும்…நானும் மாமியும் காபி குடித்து முடித்திருந்தோம்…ஹரியை இன்னும் காணலே….எதேச்சியாக மணி பார்த்த என்னை மாமி பார்த்து விட்டால்..
மாமி : என்ன மதன் லேட் ஆகுதா ?
நான் : இல்ல மாமி….ஹரி தான் plan சொன்னான்….இல்லனா நானும் சீக்கிரம் எழுந்திருக்க மாட்டேன்… நைட் படம் பாத்திருப்பான் போல
மாமி : அத விட்டா அவனுக்கு என்ன வேல …..சதா அந்த கம்ப்யூட்டர் முன்னாடி தான் …. இன்னும் காணல பாரு…இவன
என்று சொன்ன வாரே உள்ளே ஹரியின் ரூமிற்கு சென்றால்
மாமி : டேய் ஹரி நீ இப்போ எழுந்துக்க பொரிய இல்லையா ? காபி ஆறுது டா….மதனும் வெயிட் பண்றான் …..என்னை கோவில்ல வேற விடனும்….
ஹரி : அட போ மா…எனக்கு தூக்கம் வருது…நான் இன்னைக்கு ஜிம் போல….மதன் போகட்டும்…
மாமி மேலும் ஒரு பத்து நிமிடம் போராடியும் பயனில்லை…..சரி கண்ட காட்சி போதும் என நானும் கெளம்ப தயாராக. மாமி வெளியில் வந்தால்.
மாமி : மதன் அவன் எழுந்துக்கள பா…எனக்கு வேற நாழி ஆச்சு
நான் : சேரி மாமி நான் கிளம்பறேன்
மாமி : சற்று யோசித்த வாறு ….மதன் நீ பைக் ல யா வந்த ?
நான் : இல்ல ஆன்டி …ஏன் கேக்குறீங்க …எதாவது வாங்கனும்மா
மாமி : பகவானே நல்ல வேல ஞாபக படுத்தின….விளக்கு எண்ணெய் வாங்கணும்…அப்படியே கோவில்ல விட்டுடுவன்னு பார்த்தேன்…
நான் : ஐயோ… நான் பைக் ல வரலியே ஆன்டி
மாமி : அதான் ஹரி பைக் இருக்கே….உனக்கு டைம் ஆகலைனா ..என்ன கொஞ்சம் விட்டுடேன்…
நம் மனதில் …. கண்ணா லட்டு தின்ன ஆசையா …ஓயாமல் ஒலிக்க…
நான் : ஜிம் தான் மாமி போகணும்…ஆனா timing எல்லாம் இல்ல….நான் பொறுமையா போய்க்கிறேன் நீங்க கிளம்புங்க
மாமி : ரொம்ப தேங்க்ஸ் டா ….தொ வந்துடறேன்
குஷியுடன் மாமி குண்டி ஆட்டி கிளம்ப சென்றால் … 5 நீண்ட நொடிகள். அதன் பின் வந்தால் ஏன் கனவு தேவதை ….இப்போது தலை சற்று உள்ளர்த்தி…அதை நடுவில் ஒரு பெரிய பேண்ட் போட்டு கட்டி இருந்தால்…கூடுதலாக முல்லை பூ வேறு….அப்பா …நம்மள கொல்றதுகாகவே இப்படி எல்லாம் பண்றாள் …..இவ கூந்தலுக்க்காகவே இவள செய்யணும் என மனதுக்குள் வெறி ஏற்றி கொண்டேன்…
கிளம்பி வந்த மாமி வீட்டை பூட்டி வருவதற்கு முன்…ஹரியுடன் சொல்லி வந்தால்…அதற்குள் நான் பைக் ஐ வெளியில் எடுத்து அதன் மீது அமர்திருந்தேன்… சற்று பின் தள்ளியே தான் ….அவளின் ஸ்பரிசம் முதல் முறை பட போகும் ஆவலில்….எனக்கு புல்லரித்து இருந்தது …பல கனவுகள் ரெக்கை முளைத்து எங்கெங்கோ சென்றது ..
மெதுவாக மாமி வந்து அமர, குளிங்கியது பைக் மற்றும் அல்ல. மதன் எண்ணெய் இங்க பக்கதுல பாய் கடையில வாங்கிகிலாம், அப்படியே நீ என்ன கோவில்ல விட்டுடு…
நான் : இல்ல மாமி….அன்பு ஆயில் ஸ்டோர்ல நல்ல எண்ணெய், மலிவா கிடைக்கும்.
மாமி : ஹ்ம்ம் …பொது விஷயம் எல்லாம் நல்ல தெரியுது மதன் உனக்கு.
நான் அந்த கடையை சொன்னது எண்ணு எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும்..அந்த கடை ஸ்கூல் ரோட்ல இருந்தது….ஸ்கூல் இருக்குன்றதால நிறைய வேக தடைகள் இருந்தது…நம்ப ஊரு வேக தடை தெரியாத எப்படி இருக்கும்னு….நல்ல சின்ன மல போல. பைக் நகர்த்தி அன்பு ஆயில் கடை செல்லும் வரை எந்த அதுர்ஷ்டமும் இல்ல.மாமியின் சுண்டு விரல் கூட படவில்லை…அன்பு கடை முன் நிறுத்தி..
நான் : மாமி நீங்க பொய் வாங்கிட்டு வாங்க நான் இங்கேயே இருக்கேன்..
மாமி : சரி மதன்
மாமி கடையில் ஒரு அரை லிட்டர் நல்ல எண்ணெய் வாங்கி கொண்டு வந்தால்…
மறுபடியும் மாமி குலுங்கி அமர …நான் பைக் ஸ்டார்ட் செய்தேன் …இம்முறை கொஞ்சம் படார் என ஸ்டார்ட் செய்து மோவே செய்ததால் அதை சற்றும் எதிர் பாரத மாமி…அப்படியே என் மீது சாய …நறுக்கென்ற அவளின் முலைகள் ஏன் மீது மோத….அப்பா…அக்கணமே உச்சம் அடைந்தது போல் இருந்தது..
மாமி : டேய் பார்த்து டா
நான் : சாரி மாமி
பைக் மெதுவாக செலுத்தி கொஞ்ச தூரம் வந்த பின் நான் எதிர்பார்த்த முதல் வேக தடை…ஸ்லொவ் செய்து மெல்ல ஏற..மாமி பின்னோக்கி சாய …அதே வேகத்தோடு இறங்கும் பொது முன் சாய்ந்தால் …மறுபடியும் அவளின் திமிறிய மார்பு என் முதுகின் மேல் உரச…உரசியது பின் புறம் என்றாலும், அந்த தேவலோக சுகத்தின் receptors உடம்பின் எல்லா நிரம்புகளிலும் இணைந்திருக்க…என்னவனிற்கு சிக்னல் கொடுத்தது போலும்…அடங்காமல் துடித்தான் என்னவன்
ஆடுது வருசயாக நான்கு வேக தடைகள் ….அப்பா ஒவ்வொரு முறை ஹேமா மாமியின் முலைகள் என்மீது மோத…எனக்குள் இருந்த அந்த மிருக வெறியை கிளப்பி விட்டு வேடிக்கை பார்த்தால் அவள் , அவளையும் அறியாமல்.இன்னும் அந்த சுகத்தை சுவைக்க மாட்டோமா என்று நெஞ்சம் கெஞ்ச….போதும் இன்று இது உனக்கு என்பதை போல் கோவில் வந்து அடைந்தோம்….
மாமி : ரொம்ப தேங்க்ஸ் மதன்
நான் : ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல ஆன்டி…சேரி ஆன்டி பூஜை எப்போ முடியும், நான் வேணும்னா வந்து உங்கள பிக் பண்ணிக்கவா ?
மாமி : இல்ல மதன் …எவளவு நேரம் ஆகும் இன்று தெரியல ….முடிந்ததும் நானே நடந்து போய்க்குரேன்..அப்புறம் சொல்ல மறுத்துட்டேன். இன்னைக்கு நீ எங்க வீட்ல தான் சாப்பிடனும்..ஓகே வா ? உங்கம்மா கிட்ட சொல்லிடு
நான் : சரி ஆன்டி…
என்று வழிந்த வாறே கூறி முடிக்க, மாமி மெல்ல நகர்ந்தால் கோவிலை நோக்கி. அவளின் ஆடிய குண்டிகள் என் கண்ணில் நிறைந்து, உள்ளத்தில் பதிந்து…காதில் மணியோசையாய் கேட்ட…மனம் ஒரு நிலை இல்லாமல், 8 வெள்ளை குதிரைகளில் பூட்டியது போல் எங்கோ பறந்து போக. மெல்ல நகர்ந்தது அந்த காலை பொழுது. மாமியின் அடுத்த தரிசனத்திற்காக காத்து
அன்று மதியம் வரை காத்திருப்பதென்பது அவளவு கடினமாக இருந்தது. அதிலும் நாட்டமிள்ளதவனாய், ஏதோ பிரமை பிடித்தவன் போல. காதலில் கூட அப்படி ஒரு தவிப்பு இருக்குமா என தெரியவில்லை, ஆனால் மாமியை பார்க்காமல் பித்து பிடித்தது போல் இருந்தது. பல வருடம் பார்த்த முகம், பல varidam பார்த்த உடல் அமைப்பு …இன்று மட்டும் …இப்போது மட்டும் ஏன் இப்படி கொள்கிறது ?
மதியம் உணவிற்கு மாமி வீட்டிற்கு போக துடித்தேன்…சரி மாமி இல்லை என்றால் ஹரி போன் செய்தபின் போகலாம் என்று நினைத்து டிவி போடும் போது மணி 11:30. கவனமே இல்லாமல் ஏதோ ஒரு சேனல் வைத்து பார்த்துக்கொண்டிருக்க..நொடிகள் மணிகளாய் நகர, வினாடிகள் நாட்களை நகர…அந்த ஒரு காத்திருப்பே தவமாய் தோன்றியது. எப்படி எப்படி யோ நேரம் கழித்தும் மணி 12:00 தான் ஆகியது. பாவி ஹரி இன்னும் கால் செய்ய வில்லை. அப்படி என்னதான் வேலை அவனுக்கு. எப்படி எண்ணிய என்னை கண்டு செரித்து என்னுள் ஒரு பாதி. சரி எப்படியும் அவர்கள் கூப்பிடாமலே போனால் மரியாதை இல்லை. என என் வைராகியத்தை முறுக்கி விட்டு காத்திருந்தேன் போன் பக்கத்தில்.
சண்டாளன் கால் செய்யவே இல்லை…மாமியாவது பன்னி இருக்க வேண்டாம் ? மணி 12:30 ஆகுது …
டேய் மாமி வேலையில பிஸியா இருப்பாங்க டா..நீ தான் பொருகண்ணும் என எங்கோ இருந்த எதார்த்தவாதி கூற..ஆமாம்ல என நான் என்னை சமாதான படுத்த….அடுத்த நொடியில் தோன்றியது அந்த ஞானம். நீயே ஏன் போக கூடாது ? எத்தனை தடவை போயிருக்க என என்னுள் ஒரு பாதி கூற…இன்னொரு பாதி பதில் கூறும் முன், வீட்டை விட்டு வெளியேறி இருந்தேன், மாமி வீட்டை நோக்கி.அவ்வளவு வேகமாக நான் நடந்ததே இல்லை..மாமியின் வீட்டின் தெரு வரை இருந்த வேகம் திடிரென அவளின் வீட்டு தெரு வந்ததும் மறைந்து போனது…ஏன் கால்களுகிருந்த வேகம் எங்கோ தொலைந்து போக…அடி மேல் அடியை அவள் வீட்டின் வாசல் முன் நின்றேன். என் கால்களுக்கு இருந்த துடிப்பு இப்பொழுது என் இதயத்திற்கு குடிபெயன்று இருந்தது.
முன் கேட் திறந்து, ஏற்கனவே திறந்திருந்த வாசல் நோக்கி சென்றேன். வாசல் வெளியில் இருந்து…ஹரி …ஹரி என நண்பனின் பெயரை ஏலம் போடா…உள்ளிருந்து மாமியின் குரல்
மாமி : யாரு மதனா ?
நான் : ஆமா ஆன்டி
மாமி : உள்ள வா மதன்
நான் அமைதியாக ஹாலில் சென்று அமர…ஹரியின் அடையாளத்தை காணவில்லை…அவனின் பைக் கூட வெளியில் இல்லை…மாமி கிட்சனனில் இருந்தால்….ஒரு இரு நொடி மௌனம், மாமியின் அடுப்படி சதம் தவிர முழு நிசப்தம்…
நான் : ஆன்டி ஹரி இல்லையா ?
மாமி : இல்ல மதன்…அவன நான் தான், பக்கத்துல அவன் பெரியம்மா வீடு வரைக்கும் அனுப்பி இருக்கேன்,
என கூறி கொண்டே வந்தால் மாமி…அதே புடவையில் ஆனால் இப்பொழுது அவளின் கூந்தலை ஒரு அழகிய கொண்டை இட்டு…அவள் காலையில் வைத்திருந்த பூவை இப்போது அந்த கொண்டை சூத்தி வைத்திருந்தால்….சமையல் வேலையில் அவளுக்கு ஏகமாய் வேர்த்திருந்தது…அந்த வேர்வை அவள் காட்டி இருந்த அந்த காட்டன் புடவையை அவளின் அங்கத்துடன் இன்னும் ஒட்டிக்கொள்ள செய்ய…செதுக்கிய சிற்பம் போல் அவளின் தேகம்…கண் கொள்ளா காட்சியாக என் மாமி …என் ஹேமா டார்லிங்….தரிசனம் புரிந்தால்
மாமி : நீ டிவி பாரு மதன், சமையல் அல்மோஸ்ட் முடிஞ்சிடுச்சு…ஹரி அப்பா கால் பன்னியிருந்தார் அதன் லேட் ஆயிடுச்சு
நான் : ஒன்னும் பரச்சனை இல்ல ஆன்டி …எனக்கு லஞ்ச் லேட் அஹ சாப்பிட்டு தான் பழக்கம்
மாமி : சரி டா நீ TV பாரு…சட்டுன்னு முடிச்சிடுறேன்
நான் : சரி ஆன்டி …பொறுமையாவே பன்னுங்க…நான் எதாவது ஹெல்ப் செய்யட்டுமா மாமி ? கிட்டிங் ? கிட்டிங் ?
மாமி : அதெல்லாம் ஒன்னும்வேண்டம் நீ டிவி பாரு
நான் : இல்ல ஆன்டி , டிவி ல எல்லாம் போரு…அதனால தான் நான் இங்க ஹரிய பார்க்க வந்தேன்
மாமி : உன்னக்கு கை கரி கட் பன்ன எல்லாம் தெரியுமா
நான் : என்ன ஆன்டி இப்படி கேட்டுடீங்க ….அப்பா அம்மா ரெண்டு பெரும் வேலைக்கு போறதால வீட்ல நிறைய நேரம் நானே சமைக்க வேண்டி இருக்கும் ….தடபுடலா செய்ய தெரியாதுனாலும் ஏதோ சாபிதிர மாதிரி செய்வேன்
மாமி : அடேங்கப்பா….சரி வா அப்போ…என்னக்கு கொஞ்சம் ஒத்தாசை பன்னு…எனக்கும் பேச்சி தொனை இருக்கும்
மாமி திரும்பி..சமயலறைக்குள் செல்ல…அவள் குண்டி அழகை ரசித்து நானும் பின் சென்றேன் …