“ இப்படி நல்லாருக்கு மாமா… இன்னும் கொஞ்சம் வேகமாப் பண்ணு மாமா” என்றவளின் வயிற்றை கைபோட்டு மென்மையாக அணைத்துக்கொண்டு கொஞ்சம் வேகத்தை அதிகப்படுத்தினான்… மான்சியின் பெண்மை தனது உச்சத்திற்கு தயாராக… தலையணையை முறுக்கி கிழித்துவிடுபவள் போல் பண்ணினாள்….
“ மாமா மாமா” என்று அவள் மெதுவாக அலறும் போதே அவள் பெண்மை பொங்கி அவள் தொடை வழியே வழிந்து விரித்திருந்த விரிப்பை நனைத்தது.. இப்போது சத்தம் மாறி ஒலிக்க அவள்… உச்சத்தால் நனைந்த உறுப்பு சுலபமாக உள்ளே சென்று வந்தது.. மான்சி தனது தொடைகளை இறுக்கிப்பிடிக்க… அடுத்த நொடி அவளுக்குள் விறைத்த உறுப்பு தனது சூடான திரவப்பொருளை ஆழத்தில் சென்று கொட்டியது…
சத்யனின் வேகம் நிற்க்கவில்லை கடைசி துளியை சிந்தும் வரை இடுப்பு அசைந்தபடியே இருந்தது… எல்லாம் முடிந்து அவன் மல்லாந்து சரிய…. மான்சி ஒருக்களித்தவாறு தனது தொடைகளை இறுக்கிக்கொண்டாள்… சற்று நிதானத்திற்கு வந்த சத்யன் எழுந்து பாத்ரூம்போய் கழுவிக்கொண்டு வந்து தனது உடைகளை அணிந்தான்… பிறகு மான்சி கையில் அள்ளிக்கொண்டு போய் பாத்ரூமில் இறக்கிவிட்டு அவள்முன் மண்டியிட்டு அமர்ந்து அவள் பெண்மையில் தண்ணீர் ஊற்றி சுத்தமாக கழுவினான்…
மான்சி கூச்சத்தில் சிலிர்க்க.. அவளை அணைத்தபடி வெளியே அழைத்து வந்து நைட்டியை மாட்டிவிட்டு கட்டிலில் படுக்க வைத்தான்… கீழேயிருந்த படுக்கையை சுருட்டி ஒரு ஓரமாக போட்டுவிட்டு இவனும் மான்சியின் கட்டிலிலேயே அவளை அணைத்தபடி படுத்துக்கொண்டான்… அவன் மனது குற்றவுணர்வில் குறுகுறுத்தது… அவளே விரும்பி கேட்டால் கூட… மருத்துவமனையில் சிகிச்சையில் இருப்பவளைப் போய் இப்படி பண்ணிட்டோமே என்று வருத்தமாக இருந்தது..
அவளை அணைத்து முதுகை வருடியபடி “ என்னை மன்னிச்சுடு மான்சி … உன் நிலைமை தெரிஞ்சும் எனக்கு கட்டுப்படுத்த முடியாம இப்படி பண்ணிட்டேன்” என்றான் அவன் பரந்த மார்பில் முகத்தைப் பதித்திருந்த மான்சி அவனை நிமிர்ந்துப் பார்த்து “ லூசா மாமா நீ? நான்தான கேட்டேன்… அவ்வளவு சந்தோஷமா ரெண்டுபேரும் அனுபவிச்சுட்டு இப்போ இந்த மாதிரி பேசுறியே? எனக்கே இப்பதான் உடம்பு பழைய மாதிரி ஆனது போல இருக்கு…
அடுத்து இன்னொரு ரவுண்டு கேட்கலாமான்னு யோசிச்சிகிட்டு இருக்கேன்.. நீ என்னடான்னா மன்னிப்பு கேட்டுகிட்டு இருக்குற… இன்னிக்கு நீ பண்ணலைன்னா .. கண்டிப்பா நான் பண்ணிருப்பேன்” என்று குறும்பாக சொல்லிவிட்டு அவன் நெஞ்சில் நறுக்கென்று கிள்ளினாள்… “ ஸ்ஸ்ஸ்ஸ் ஏன்டி கிள்ற? அப்புறம் பதிலுக்கு நான் கடிச்சு வைப்பேன்” என்றவன் அவளை இறுக்கமாக அணைத்து “ இதேபோல் நாம என்றும் இருக்கனும் மான்சி…….
என் கையில் இருக்கும் பொக்கிஷத்தை பாதுக்காக்கும் உரிமையை கடைசிவரை தடையில்லாமல் செய்யனும்.. இப்போ என்னோட பிரார்த்தனை எல்லாம் இதுதான்” என்று தொண்டை கரகரக்க பேசினான் மான்சிக்கும் அவன் வார்த்தைகள் அளவுகடந்த மகிழ்ச்சியை கொடுத்தாலும் ..அவன் மனதை திசைத் திருப்ப எண்ணி “ ம்ம் பேசினது போதும்… மொதல்ல என்னை தூங்க வைங்க” என்று அன்பாக கட்டளையிட்டாள் “ உத்தரவு மகாராணி” என்று சிரிப்புடன் கூறிவிட்டு..
அவளை தன் மார்பின் மீது கிடத்தி கூந்தலை மென்மையாக வருடியபடி மெல்லிய குரலில் காதில் காதல் வார்த்தைகள் பேசியபடி தூங்க வைத்தான் சத்யன்.
” வாழ்க்கை ஒரு வியாபாரம்!
” இங்கே அவமானங்களை விற்றால்…
” வெகுமானங்களை வாங்கலாம்!
” இங்கே சோகங்களை விற்றால்…
” சுகங்களை வாங்கலாம்!
” இங்கே எதிர்பார்ப்புகளை விற்றால்…
” மனநிறைவை வாங்கலாம்!
” இங்கே வக்கிரங்களை விற்றால்….
” குழந்தைத்தனத்தை வாங்கலாம்!
” இங்கே அவசரத்தை விற்றால்…
” அமைதியை வாங்கலாம்!
” இங்கே காமத்தை விற்றால்…
” காதலை வாங்கலாம்!
” இங்கே விற்பவர்.. வாங்குபவர்…
” என இருவரும் நாமே!
” மான்சி தனது லட்சியத்தை விற்று…
” சத்யனின் காதலை வாங்கினாள்!
” சத்யன் தனது அவமானங்களை விற்று,..
” மான்சியின் காதலை வாங்கினான்!
மறுநாள் காலை மான்சிக்கு தையல் பிரித்தார்கள்… காயம் முற்றிலும் ஆறியிருந்தது… லேசான வடு மட்டும் இருக்க அந்த வடுவைப் பார்த்ததும் வீரேனின் கண்கள் கலங்கியது… அவன் மனசு படும்பாடு புரிந்து சத்யன் ஆறுதலாக அவன் தோளைத்தட்டினான்…
அன்று மான்சி டிச்சார்ஜ் ஆகி வீட்டுக்குப் போவதால் ஜோயல் லீவு போட்டுவிட்டு அவள் அருகிலேயே இருந்தாள்…. வீரேன் ஜோயல் பார்வை பறிமாற்றங்களை வைத்து அவர்களைப்பற்றி மான்சி ஓரளவுக்கு யூகித்திருக்க.. சத்யன் மான்சியைப் பார்த்து கண்சிமிட்டி “ ரெண்டு பேரையும் கவனியேன்” என்று அதை உறுதி செய்தான் மான்சியின் அருகில் கட்டிலில் அமர்ந்து அவளது மெடிக்கல் ரிப்போர்ட்டை படித்துக்கொண்டிருந்த ஜோயலின் கையைப் பிடித்து “ எனக்கு உங்களை ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு டாக்டர்…
எங்க வீட்டுல அடுத்து நடக்கவிருக்கும் விசேஷத்திற்கு நீங்க கண்டிப்பா வரனும்” என்றாள்… மான்சியின் விழிகளில் குறும்பு கொப்பளித்தது.. குழப்பமாக மான்சியை ஏறிட்ட ஜோயல் “ கண்டிப்பா வருவேன் மான்சி… ஆனா அடுத்து என்ன விசேஷம் மான்சி?” என்றதும்… “ அது வேறொன்னும் இல்லைங்க …. எங்க வீரண்ணாவோட கல்யாணம் தான்… எனக்குப் பிடிச்சப் பொண்ணைத்தான் எங்கண்ணன் கட்டிக்கும்…
நான்தான் அதுக்கு பொண்ணு செலக்ட் பண்ணனும்… இல்லேன்னா யாரையுமே கட்டிக்காது… அதனால நானே நல்ல பொண்ணா பார்த்துட்டேன்.. ஊருக்குப் போனதும் பேசிமுடிச்சு கல்யாண ஏற்பாடு பண்ணவேண்டியதுதான்… நீங்க கல்யாணத்துக்கு கண்டிப்பா வரனும் ” என்று மான்சி அளந்துகொண்டே போக… ஜோயல் கலவரத்துடன் வீரேனைப் பார்த்தாள்.. அவனோ அழுதுவிடுபவன் போல தனது தங்கையைப் பார்த்தான் ….
“ என்னண்ணே முழிக்கிற… நான் பார்த்து வச்ச பொண்ணைத் தானே நீ கல்யாணம் பண்ணுவ… அதை இவங்ககிட்ட சொல்லுண்ணே?” என்று தனது அண்ணனையும் வம்பிக்கிழுத்தாள் வீரேன் தங்கையின் வார்த்தையை தட்டமுடியாதவனாக ஜோயலைப் பார்த்து “ ஆமாம் என் தங்கச்சிக்குப் பிடிச்சவ கழுத்துல தான் தாலி கட்டுவேன் … இல்லேன்னா காலமெல்லாம் இப்படியே இருப்பேன்” என்று வேதனையுடன் கூறினாலும் என் தங்கையை மீறமாட்டேன் என்ற உறுதி அவன் குரலில் இருந்தது…
கண்ணீரை மறைக்க ஜோயல் தலைகுனிய… வீரேன் தவிப்புடன் அவளைப் பார்த்தான்.. “ அண்ணா என் கிட்ட வாயேன்?” என்று மான்சி அழைக்க… வீரேன் தங்கையின் அருகில் போனான்.. அவனின் இரண்டு கன்னங்களையும் கிள்ளி முத்தமிட்டு “ என் அண்ணன்னா அண்ணன் தான்…
ஆனா அண்ணா எனக்கு எந்த பொண்ணைப் பிடிச்சிருந்தாலும் கட்டிக்குவயா? ” என்று விழிகளில் ஆர்வம் மின்னலாய் ஓளிர கேட்டாள்… வீரேன் சிலவிநாடிகள் ஜோயலை மறந்தான்… தன் தங்கையின் கைகளைப் பற்றி தன் கன்னங்களில் வைத்துக்கொண்டு
“ என்னடா ராசாத்தி இப்படி கேட்டுட்ட? இனிமே நீதான் என்க்கு உலகமே… உனக்குப் பிடிக்காத எதையுமே நான் செய்யமாட்டேன்… நீ என்ன சொல்றியே அதை செய்வேன்மா… இது சத்தியம் ராசாத்தி ” என்று கண்கலங்க அவன் சொன்ன அடுத்த நொடி கட்டிலில் இருந்து எழுந்துகொண்டாள் ஜோயல்… அவளை நகரவிடாமல் கையைப்பிடித்துக் கொண்ட மான்சி
“ சரிண்ணா எனக்கு இந்த டாக்டரம்மாவை தான் பிடிச்சிருக்கு.. அதனால இவங்களையே கட்டிக்கோ… சரியா?” என்ற குறும்புடன் கூறியதும் வீரேன் முகம் மத்தாப்பூவாய் மலர “ மானு கண்ணு” என்று தங்கையின் கன்னத்தை கைகளில் தாங்கினான் …