சத்யன் களைத்து சோர்ந்து சரிந்தபோது… அப்படியே பக்கத்தில் சரித்து அணைத்துக்கொண்டு “ ஏழு முறை” என்றாள் குசுகுசுவென…. அவள் மார்பில் இளைப்பாறிய சத்யன் குழப்பமாக நிமிர்ந்து “ என்னது ஏழுமுறை?” என்று கேட்க… “ ம்ம் உள்ள துடிச்சு துடிச்சு கொட்டுச்சே?
அது ஏழுமுறை,, அன்னிக்கு அஞ்சு வாட்டிதான் வந்துச்சு” என்ற மான்சியின் வார்த்தையில் சத்யன் திகைத்துப் போனான்… இந்தளவுக்கு என் உணர்ச்சிகளை ஆராய்ந்தாளா? இது எப்படி முடியும்? அவன் ஆண்மை சிந்திய நீரைக் கூட கணக்கு வைப்பதென்றால்?……. “ மான்சி என்ன மான்சி இதெல்லாம்? அன்னிக்கு நீ என்னை வெறுக்கலையா? உனக்குப் பிடிச்சிருந்ததா?”
என்று சத்யன் அவளை அறிந்துகொள்ளும் ஆர்வத்தோடு கேட்க… அவனை மல்லாக்க தள்ளி அவன் நெஞ்சில் ஏறியமர்ந்த மான்சி “ பின்ன பிடிக்காமலா அன்னைக்கு உன்னை எதிர்க்காம… உன் உயிரணுவை உள்வாங்கி… உன் பிள்ளையை சுமந்து…. உன் தாலிக்காக ஏங்கி…. நீ என்னைவிட்டுப் போயிடுவியோன்னு ஒவ்வொரு நிமிஷமும் தவிச்சு…. நீ தொடமாட்டியான்னு ஏங்கி நின்னேன் பாரு… என்னைப் பார்த்து எப்படி இப்படி ஒரு கேள்வியை கேட்குற மாமா?
என்னால ஒரு நிமிஷம் கூட பிரிஞ்சு இருக்க முடியாது மாமா… எப்பவுமே உன்கூடவே இருக்கனும் மாமா பிரிஞ்சா நான் செத்துப்போயிடுவேன்” என்று கூறிய மான்சி தன் கண்ணீரை கட்டுப்படுத்திப் பார்த்து அது முடியாமல் நீண்ட கேவலாய் வெடிக்க அப்படியே அவன்மீது கவிழ்ந்து வெடித்து சிதறி அழுதாள்.. தன் நெஞ்சில் கிடந்தவளை முதுகை வருடி ஆறுதல்படுத்திய சத்யன்
“ மான்சி இது அழறதுக்கான நேரமில்லை, சந்தோஷத்திற்கான நேரம்டா கண்ணம்மா… சரி இப்ப சொல்லு எந்த நிமிஷத்தில் இருந்து உனக்கு என்மேல இப்படி ஒரு அபிப்பிராயம் வந்துச்சு?” என்று சத்யன் கேட்டதும்… தன் கண்களில் மிச்சமிருந்து கண்ணீரை அவன் நெஞ்சிலேயே துடைத்துக்கொண்டு மூக்கை உறிஞ்சியபடி எழுந்த மான்சி “ மொதல்ல டிரஸை போட்டுக்கலாமே” என்றதும்….
“ டிரஸா? அடிப்போடி பைத்தியக்காரி…. இத்தனை நாள் நைட்ல அதை போட்டுருந்ததே வேஸ்ட்டு…. நீ மொதல்ல புரியும்படியா மேட்டரை சொல்லு… அதுக்கப்புறம் டிரஸ் போடலாமா வேனாமான்னு நான் சொல்றேன்” என்ற சத்யனின் குரலில் குறும்பும் காதலும் நிரம்பி வழிய…. சத்யன் முதன்முதலாக அவளிடம் பேசும் காதல் வார்த்தைகள்… மான்சியின் மனதுக்குள் சிலுசிலுவென சாரல் மழை பெய்தது…. அவன் நெஞ்சில் இருந்த முடிகளை பற்றி இழுத்து…
அவன் மார்பின் குட்டிக் காம்பை விரலால் பிடித்து திருகி அவனை அலற வைத்து குறும்பு செய்தவள் மறுபடியும் காதலாய் அவன் நெஞ்சில் சாய்ந்து கொண்டு சொல்ல ஆரம்பித்தாள் “ சின்ன வயசுல இருந்தே எனக்கு எல்லாரையும் விட உன்னை ரொம்ப புடிக்கும் மாமா,, ஆனா அது லவ் எல்லாம் இல்லை… அப்புறம் நான் காலேஜ் முடிச்சுட்டு இங்க வந்ததும் எல்லாரும் உங்களை ஆகா ஓகோன்னு சொல்லும்போது ரொம்ப பெருமையா இருக்கும்..
இந்த வயசுக்கு எந்த பொண்ணையும் ஏறெடுத்துப் பார்க்காம இருக்கீங்கன்னு வயல்ல வேலை செய்ற பொண்ணுங்க எல்லாம் பொறாமையோட பேசும்போது ‘ இது என் மாமா’ அப்படின்னு கர்வமா இருக்கும்…“ எல்லா பண்ணுங்களையும் வெறுப்பேத்தி ‘என் மாமாகிட்ட எனக்கு மட்டும் தான் உரிமையிருக்குன்னு காட்டுறதுக்காகத் தான் தினமும் வயலுக்கு வந்து உங்க பின்னாடியே சுத்துவேன்.. எனக்கு நீ செய்ற எல்லாமே அதிசயம் மாதிரி இருக்கும் மாமா..
உன்கூட இருக்குற நிமிஷம் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கும்.. உன்னை தொட்டுக்கிட்டே இருக்கனும்… ஏதாவது பேசி உன்னை சிரிக்க வைக்கனும்.. மொத்தத்துல உனக்கு நான் ரொம்ப முக்கியமானவளா இருக்கனும்.. எல்லாப்பெண்களும் ஏங்குற நீ என்கூடவே இருக்கனும்னு தோனுச்சு… ஆனா அதுவும் லவ்வான்னு எனக்கு தெரியாது” என்ற மான்சி நிமிர்ந்து அவன் முகத்தைப் பார்த்து “ என்னை ரொம்ப கேவலமானப் பொண்ணுன்னு நினைக்கிறயா மாமா?”
என்று கேட்க.. தன் முகத்துக்கு நேராக இருந்த அவள் மூக்கின் நுனியை செல்லமாக கடித்து “ இதெல்லாம் கேவலமானது இல்லை மான்சி… யாராலையும் முடியாததை நாம செய்து காட்டனும்ங்கிற ஆர்வம் எல்லாருக்கும் இருக்கும்.. கட்டுப்பாடா இருக்குற ஒரு ஆணின் கவனத்தை நம்ம பக்கம் திசைதிருப்பனும்னு நெனைக்கிறது சிறு பெண்களின் இயல்புதான்.. சின்ன வயசுல இருந்தே நமக்குப் பிடிச்ச ஒருத்தரை எப்பவுமே தக்கவச்சுக்கனும்னு நெனைக்கறதுல தப்பில்ல..
ஆனா அதுக்காக நீ தேர்ந்தெடுத்த முறைகள் தான் என்னை ரொம்ப சலனப்படுத்திருச்சு… கட்டிப் பிடிக்கிறதும்,, முதுகுல இந்த ரெண்டையும் வச்சு அழுத்திக்கிட்டு உப்புமூட்டை ஏறுவதும்.. மடியில சாஞ்சு கொஞ்சுறதும்னு ரொம்பவே அட்டகாசம் பண்ணிட்ட… அதுதான் நான் என் இளமையை மறுபடியும் உணர்ந்த தருணம் மான்சி… இவ்வளவு சின்ன வயசு. அழகான பொண்ணுக்கு என்னை பிடிக்குதேன்னு எனக்குள்ள ஒரு உணர்வு..
அந்த சமயத்தில் நீ என் அக்கா பொண்ணு.. நான் தோள்ல தூக்கிட்டுப் போய் ஸ்கூல்ல விட்டுட்டு வந்த என் குட்டி தேவதைங்கிறது எல்லாம் மறந்துபோச்சு.. நீ ஒரு பெண் நான் ஒரு ஆண் இது மட்டும் தான் என் மனசுல இருந்துச்சு…… “ அப்புறம் நீ கிணத்துல நீ விழுந்தப்ப எனக்கு என் உயிரே போன மாதிரி ஒரு உணர்வு, உயிரைக்கொடுத்தாவது உன்னை காப்பாத்தனும்னு ஒரு ஆவேசம் வந்துச்சு.. காப்பாத்தி நீ குடிச்ச தண்ணியை வெளிய எடுத்ததுக்கு அப்புறமா தான் உன் அழகு என் கண்ணை உறுத்தி என் புத்தியை மழுங்கடிச்சது…
அந்த நிமிஷம் உன்னையும் என்னையும் தவிர வேற எதுவுமே என் ஞாபகத்தில் இல்லை,, அதன்பின் என்னால என்னை கன்ட்ரோல் பண்ணிக்கவே முடியலை மான்சி, ” என்று சத்யன் சொல்லி முடித்தபோது அவன் குரலில் இருந்த வேதனை மான்சியை வாட்டியது மெதுவாக அவன் நெஞ்சை தன் விரல்களால் வருடிக்கொடுத்தாள்..
“ எனக்கும் அன்னைக்குத்தான் என் மாமா யாரு… நான் யாருன்னு புரிஞ்சது… எனக்கு கல்யாணம் வேனாம்னு தான் அன்னிக்கு கிணத்துல விழுந்தேன்.. எப்படியும் நீ காப்பாத்திடுவேன்னு எனக்குத் தெரியும்… நீ காப்பாத்தினது எனக்கு தெரியாது.. என் தொடைகளுக்கு நடுவுல ஏற்பட்ட வலிதான் என் நினைவுகளை கொண்டு வந்தது… என்ன நடக்குதுன்னு நான் உணர்றதுக்குள்ள நீ எனக்குள்ள வந்துட்ட…
மொதல்ல என் மாமாவா இப்படின்னு வேதனைதான் ஏற்ப்பட்டது… ஆனா அப்புறமா நீ சொன்னபாரு ஒரு வார்த்தை அதுதான் மாமா என்னை புரட்டி போட்டுருச்சு.. என் மாமாவை என் அழகால சபலப்படுத்திட்டேன்னு ஒரு கர்வம்தான் என் மனசுல வந்தது… எனக்குப் பிடிச்ச என் மாமாவுக்கு என்னையும் ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு…. என் அழகால் மயங்கிட்டாருன்னு மனசுக்குள்ள சந்தோஷமா இருந்துச்சி.. கூடவே இது தப்பு.. அவமானம்.. கேவலம்னு பயமும் இருந்துச்சு..
அதான் நீ முடிச்சதுக்கப்புறம் அழுதுகிட்டே இருந்தேன்” என்று கூறிய மான்சி அவன்மேல் இருந்து இறங்கி பக்கத்தில் படுத்து அவன் முகத்தை கூர்ந்து பார்த்து “ அம்மா அண்ணனுங்க ஊர் ஆளுங்க எல்லாரும் பார்த்தது எனக்கு அவமானமா தெரியலை மாமா… நீ என்னை அப்படியே விட்டுட்டு போனபாரு அதுதான் என் உடம்பெல்லாம் கூசிப்போச்சு…
நீ என் கூட இருந்து எல்லாரையும் சமாளிப்பேன்னு நெனைச்சேன்.. நீ எல்லாருக்கும் முன்னாடி ஓடினதும்… நம்ம உடம்பு மட்டும் தான் மாமாவுக்கு தேவைப் பட்டிருக்குன்னு என்மேல எனக்கே அருவருப்பு வந்தது” என மான்சி வேதனையுடன் முனங்கலாக சொல்ல சொல்ல… அவள் வேதனை சத்யனையும் தொற்றிக்கொண்டது..