குமாரசாமி போலிசுக்கு தகவல் தெரிவிக்க..சம்பவ இடத்துக்கு அடுத்த பத்து நிமிடத்தில் ஆஜரானார்கள் காவல் துறையினர்.இன்ஸ்பெக்டர் ரமணா குற்றங்களைகண்டுபிடிப்பதில் கை தேர்ந்தவர் என்பதால் அவரே இந்த விசாரணையை மேற்கொண்டார்.முதலில் விசாரணை காயத்ரியிடம் தொடங்கியது.
ரமணா:உங்களுக்கு கல்யாணம் ஆகி எவ்ளோ வருஷம் ஆகுது?
காயத்ரி:வருஷம் எல்லாம் இல்லிங்க சார்..ஜஸ்ட் ஒரு மாசம் தான் ஆகுது.
ரமணா:சரி..ஷங்கரோட நண்பர்கள் யார் யார்?அவரோட நெருங்குன நண்பர் யார்னு கொஞ்சம் சொல்ல முடியுமா?
காயத்ரி:அவருக்கு இந்த ஊருல நண்பர்களே இல்லிங்க சார்..
ரமணா:அவருக்கு என்ன வயசாகுது?
காயத்ரி:இருபத்தெட்டு சார்..
ரமணா:வீட்ல அவரு எப்படி நடந்துக்குவாறு உங்க கிட்ட?
காயத்ரி:எதுவுமே பேசமாட்டாரு சார்..
ரமணா:படுக்கை அறை விசயத்துல எப்படி நடந்துக்குவாரு?
காயத்ரி:உண்மைய சொல்லப் போனா..அவருக்கு ஹன்சிகா மோத்வாணி வந்து சுன்னி ஊம்புனாலும் அவருக்கு எழுந்திரிக்காது சார்.
ரமணா:கொஞ்சம் ஒழுக்கமா பேசுங்க காயத்ரி..என்னை யாருன்னு நினைச்சிங்க?
காயத்ரி:சாரி சார்..
ரமணா:உங்க செல் போன கொஞ்சம் குடுங்க..
காயத்ரி:எதுக்கு சார்..
ரமணா:எனக்கு உங்க மேல கொஞ்சம் சந்தேகமா இருக்கு.
காயத்ரி;இந்தாங்க சார்..செல் போனை இன்ஸ்பெக்டரிடம் குடுத்தாள்.
அதில் இருந்த ஒவ்வொரு காண்டக்ட்ஸ் படித்துப் பார்த்து காயத்ரியிடம் அவர்கள் யார் என்று கேட்டுக் கொண்டிருந்தார்.
ரமணா:விமல் யாரு?
காயத்ரி:தெரிஞ்சவர் சார்..
ரமணா:தெரிஞ்சவர்னா..எப்படி தெரிஞ்சவர்? அவருக்கும் உங்களுக்கும் எப்படி பழக்கம்?என்ன உறவு?
காயத்ரி:நான் ஒரு முறை விபத்தில் அடிபட்ட போது ஆஸ்பத்திரியில் சேர்த்தார்.அவ்ளோதான் சார்..வேற எந்த பழக்கமும் இல்லைங்க சார்.
ரமணா:சரி நான் கூப்பிடும்போது அப்பப்ப ஸ்டேஷன்னுக்கு வந்துட்டு போங்க.
காயத்ரி:சரிங்க சார்..
விசாரணையை முடித்துவிட்டு ரமணா கிளம்ப..போலீஸ் ஜீப் புகையைக் கக்கிக் கொண்டு மின்னல் வேகத்தில் சென்று மறைந்தது.
அன்று மதியமே பிரேத பரிசோதனை முடித்து காயதியிடம் ஷங்கரின் பிணம் ஒப்படைக்கப்பட்டது.அன்று மாலை ஷங்கரின் உடல் தகனம் செய்தவுடன் மூவரும்வீட்டுக்கு வந்தனர்.
கொஞ்ச நாளைக்கு கும்பகோணம் வந்து இரும்மா..உனக்கும் கொஞ்சம் ஆறுதலா இருக்கும் என்று சொன்னாள் ஷங்கரின் அம்மா.
காயத்ரி மனதுக்குள்(அங்க வந்து யாரை ஓக்குறது)இல்லைங்க அத்தை ஷங்கரை கொலை பண்ணுனவங்களை கண்டுபிடிக்குற வரை போலீஸ் ஸ்டேஷன்லஅடிக்கடி கூப்பிடுவாங்க.அதனால நான் இங்கயே இருந்துக்குறேன்.
சரிம்மா..உன்னோட விருப்பம்..ஷங்கரின் சித்தப்பா வேணும்னா இங்க இருந்து ஒரு வாரம் கழிச்சு ஊருக்கு வரட்டும்.நான் இன்னைக்கே கிளம்புறேன்.என் மகன்இல்லாத எனக்கு என்ன வேலை?என்று சொல்லிவிட்டு தரையில் பாயைப் போட்டு படுத்துக் கொண்டாள்.
காயத்ரிக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை..சரி ஒரு வாரம் தானே..இந்த கிழட்டுக் கூதி குமாரசாமிய வீட்ல விட்டுட்டு விமல் மற்றும் வினோத் கூட வேறஎங்கயாவது போய் ஓல் போட வேண்டியது தான் என்று முடிவெடுத்தாள்.
அன்று இரவே ஷங்கரின் அம்மா பஸ்ஸைப் பிடித்து ஊருக்கு கிளம்பி போய் சேர்ந்தாள்.
காயத்ரி குமாரசாமியிடம்..
காயத்ரி:மாமா இந்தாங்க எங்க கல்யாண ஆல்பம்..உங்களுக்கு தூக்கம் வரலேன்னா இதை பார்த்துட்டு இருங்க..எனக்கு தூக்கம் வருது நான் போய் தூங்குறேன்.
குமாரசாமி:சரி நீ போய் தூங்குமா..நான் ஆல்பத்தை பாக்குறேன்.
காயத்ரி அவள் அறைக்கு சென்று தாழிட்டு படுத்துக் கொண்டாள்.
குமாரசாமி அந்த ஆல்பத்தில் காயத்ரியின் ஒவ்வொரு அங்கங்களையும் அணு அணுவாக ரசித்துக் கொண்டிருந்தான் அந்த இரவு வேளையில்.
உள்ளே படுத்துக் கொண்டிருந்த காயத்ரிக்கு தூக்கம் வரவில்லை..வினோத்தையும் விமலையும் நினைத்து விரல்களை அவளது புண்டைக்குள் விட்டு குடைந்துகொண்டிருந்தாள்.தனிமை அவளை வாட்டியது.நேற்று வரை வினோத்தின் சுன்னியையும் விமலின் சுன்னியையும் ஏற்றுக் கொண்ட அவளது புண்டைஉதடுகள்..இன்று ஒரு சுன்னி கூட கிடைக்காமல் அழுது கொண்டிருந்தது.
ஹாலில் குமாரசாமி விளக்குகளை அணைத்துவிட்டு தனது வேட்டியை அவிழ்த்து கை அடிக்க ஆரம்பித்திருந்தான் காயத்ரியின் போட்டோவை பார்த்தபடியே..
அன்று இரவு முழுவதும் இரண்டு மூன்று முறை உச்சத்தை அடைந்திருந்தாள் காயத்ரி விரல்கள் மூலமாகவே..ஹாலில் குமாரசாமியும் தனது கஞ்சியைவெளியேற்றினான் நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு.
மறுநாள் காலை பொழுது விடிந்தது.குமாரசாமி ஹாலில் படுத்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தான்.காயத்ரி எழுந்து காலைக் கடன்களை முடித்து விட்டு சமையல்செய்து கொண்டிருந்தாள்.அப்பொழுது தான் அவளது செல் போன் சிணுங்கியது.கால் வந்த நம்பர் புதிதாக இருக்கவே அந்த காலை அட்டென்ட் செய்து ஹலோசொன்னாள்.எதிர் முனையில் குட் மார்னிங் மேடம்..நான் இன்ஸ்பெக்டர் ரமணா பேசுகிறேன் என்ற குரல் ஒலித்ததும்..காயத்ரியின் குரல் சற்றேதளுதளுத்தது.சொல்லுங்க சார்..என்றாள்.
ஷங்கர் கொலை தொடர்பாக உங்களை கொஞ்சம் விசாரிக்கணும்..மைலாபூர் ஸ்டேஷன் வரமுடியுமா நீங்க?என்றார் ரமணா.
கண்டிப்பா வர்றேன் சார்..எத்தனை மணிக்கு வரணும் என்று கேட்டாள்.
ஒரு பத்து மணிக்கு மேல வாங்க என்று சொல்லிவிட்டு தொடர்பை துண்டித்தார் ரமணா.
காயத்ரியை ஒரு வித பயம் தொற்றிக் கொண்டது.என்ன கேள்வி கேட்க போறாங்களோ என்று.குளித்து முடித்து சாப்பிட்டு விட்டு குமாரசாமியையும் கூடஅழைத்துக் கொண்டு மைலாபூர் ஸ்டேஷன் சென்றடையும் போது மணி பத்தை நெருங்க இன்னும் இரண்டு நிமிடங்கள் இருந்தது.
சரியாக பத்து நிமிடங்கள் கழித்து உள்ளே நுழைந்தார் இன்ஸ்பெக்டர் ரமணா.தனது சீட்டில் அமர்ந்து கொண்டு காயத்ரியை மட்டும் தனியாக வருமாறு அழைத்தார்.
ரமணா:உட்காருங்க காயத்ரி.
காயத்ரி:நன்றிங்க சார்..(அமர்ந்தாள்)
ரமணா:விமல்னு ஒருத்தரை பத்தி சொன்னீங்க இல்லையா..அவரோட முகவரி எனக்கு வேணும்.
காயத்ரி:எதுக்குங்க சார்..(முகத்தில் கொஞ்சம் கலவரம்)
ரமணா:அவரை நாங்க கொஞ்சம் விசாரிக்க வேண்டியுள்ளது.
காயத்ரி:அவரை நீங்க எதுக்கு விசாரிக்கணும்?
ரமணா:அது எங்க வேலை..அதைப் பத்தி நீங்க கேட்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.
காயத்ரி:எனக்கு முகவரியெல்லாம் தெரியாதுங்க சார்..என்று பொய் சொன்னாள்.
ரமணா:சரி அந்த போன் நம்பெர குடுங்க..
காயத்ரி:98450xxxxx
ரமணா:உங்களுக்கு யார் மேலயாவது சந்தேகம் இருக்கா?
காயத்ரி:இல்லிங்க சார்.
ரமணா:சரி நீங்க போகலாம்..திரும்பவும் நான் கூப்பிடும் போது வரணும்.நான் சொல்ற வரைக்கும் குமாரசாமி ஊருக்கு போக கூடாது.எனக்கு அவர் மேலயும்சந்தேகம் இருக்கு.
காயத்ரி:சரிங்க சார்..
ரமணா சொன்னதை குமாரசாமியிடம் சொன்னாள்.குமாரசாமியும் இன்ஸ்பெக்டர் சொல்ல்ற வரைக்கும் தான் ஊருக்கு போவதில்லை என்று முடிவெடுத்தான்.
காயத்ரியும் குமாரசாமியும் காரில் கிளம்பி நேராக வீட்டுக்கு சென்றனர்.
குமாரசாமி வீட்டில் இயல்பாக அமர்ந்து கொண்டு டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.ஆனால் காயத்ரியின் மனது பட பட வென்று அடித்து கொண்டிருந்தது.ஒருவேலை தனக்கும் விமலுக்கும் உள்ள கள்ள உறவை ரமணா கண்டுபிடித்திருவாரோ..விமல் மாட்டினால் கூட வினோத்தும் மாட்டிக் கொள்வானே என்று எண்ணிக்கொண்டிருந்தவள்..சட்டேன்று தனது மொபைலில் விமலுக்கு கால் செய்தாள்.
காயத்ரி:விமல் எங்க இருக்க?
விமல்:சொல்லு காயத்ரி..ரூம்ல தான் இருக்கேன்.
காயத்ரி:அந்த இன்ஸ்பெக்டர் ரமணா என்னை வர சொல்லி இன்னைக்கு விசாரணை நடத்துனாரு.
விமல்:ஹ்ம்ம்..என்ன சொன்னாரு?
காயத்ரி:உன்னோட அட்ரஸ் கேட்டாரு..நான் தெரியாதுன்னு பொய் சொல்லிட்டேன்.ஆனா உன்னோட போன் நம்பர் வாங்கிட்டாரு.உனக்கு ஏதாவது கால்பண்ணுனாரா?
விமல்:இல்ல..யாரும் கால் பன்னால..
காயத்ரி:நீ உடனடியா உங்க ஊருக்கு போயிரு..இல்லேன்னா உன்னை விசாரிப்பாரு.அப்புறம் நம்மளோட உறவு அவருக்கு தெரிஞ்சிரும்.நாமதான் கூலிப்படைவெச்சு ஷங்கரை கொலை பண்ணுனோம்னு சுலபமா கண்டுபிடிச்சிருவாரு.
விமல்:நான் ஊருக்கு போனா தான் சந்தேகம் வரும்.இங்கயே இருந்து அவருக்கு தண்ணி காட்டலாம்.நீ எதுக்கும் பயப்படாதே.
காயத்ரி:எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு..நீ வினோத்கிட்டயும் சொல்லிரு..அவன் எதையாவது உளறிடப் போறான்.
விமல்:சரி நான் சொல்லிடுறேன்.
காயத்ரி சரி என்று சொல்லிவிட்டு போனை கட் செய்தாள்.
இரண்டு நாட்கள் இன்ஸ்பெக்டரிடம் இருந்து எந்த காலும் வராததால் கொஞ்சம் நிம்மதியாய் இருந்தாள் காயத்ரி.
அன்று காலை பதினோரு மணியளவில் விமலுக்கு போன் செய்தாள் காயத்ரி.உன்னைப் பார்த்து நாலு நாள் ஆயிருச்சு..எங்காவது வெளியில் போய்ட்டு வரலாமா?என்று கேட்டு அடுத்த ஓலுக்கு அடி போட்டாள்.விமலும் சரி என்றான்.
குமாரசாமியிடம் தனது தோழியின் திருமணத்திற்கு செல்வதாக பொய் சொல்லிவிட்டு காரில் விமலை பிக்அப் செய்தாள் காயத்ரி.
காயத்ரியும் விமலும் பேசிக் கொண்டே கிழக்கு கடற்கரை சாலையில் காரில் பயணித்துக் கொண்டிருந்தனர்.