”அவள நா.. பாத்துக்கறேன்.. நீ கவலப்படாத..” என்றாள்.
” என்னமோ.. சரி நான் போகட்டுமா..?”
”ம்..ம்ம்..!” எழுந்தாள் ”ரொம்ப ரொம்ப தேங்க்ஸ்டா..”
”ஏய்.. என்னது..என்னமோ.. புதுசால்லாம் பேசிட்டு..” என்க..
அவன் பக்கத்தில் வந்து அவன் கையைப் பிடித்தாள் கவி.
”இல்லடா.. நீ வரதுக்கு முன்னாலவரை.. நான் எப்படி இடிஞ்சு போய் இருந்தேனு உனக்கு தெரியாது..! செத்துடலாமானுகூடல்லாம் பீல் பண்ணிட்டு இருந்தேன்..! ஆனா இப்ப.. நீ இருக்கற தைரியம்.. என்னை தெம்பா இருக்க வெச்சிருக்கு.! இன்னிக்கு மட்டும்.. ஈவினிங்க்குள்ள நா உன்ன பாக்கலேன்னா.. நான் சூசைட் பண்ணிருந்தாலும் ஆச்சரியப்படறதுக்கு இல்ல..” என்றாள்.
செல்லமாக.. ஆனால் பட்டென அவள் கன்னத்தில் அடித்தான் சசி.
”ஏய்.. லூசு பக்கி.. என்ன பேசற..? இப்படி எல்லாம் ஒளறிட்டிருந்தே.. அப்றம் நான் மசக்கடுப்பாகிருவேன்..!”
”இல்லடா.. இப்ப இல்ல..! ஆனா.. நீ வரதுக்கு முன்னவரை நான் அந்த மனநிலைலதான் இருந்தேன்..” என்று உருக்கமாகச் சொன்னாள்.
”சீ.. அப்படியெல்லாம் எதும் நெனைக்காதத.. எது வந்தாலும் பாத்துக்கலாம்.. நான் இருக்கேன்..! தைரியமா இரு.. என்ன..?”
” ம்..ம்ம்..!!” தலையாட்டினாள்.
அவள் கன்னத்தில் தட்டி.. ”பை..” என்றான்.
”சாப்பிட்டு போடா..”
”இல்லே.. எனக்கு இப்ப பசி இல்ல.. பை..” என நகர்ந்தான்.
”சசி..” என அழைத்தாள்.
நின்றான் ”என்ன..?”
”வா.. உள்ள வா…”
”ஏன்..?”
”உன்ன கிஸ் பண்ணனும்..”
அவளை வெறித்தான். இபபோது அவன் மனதில் இவளை முத்தமிடும் எண்ணம் இல்லை.
கோபித்துக்கொண்டு போன புவியாழினிதான் அவன் மனதைக் குடைந்து கொண்டிருந்தாள்.
”இல்ல.. பரவால்ல.. கவி..! வேண்டாம்..! நான் போறேன்..!” என்றான்.
”யேய்..” என்றாள் வியப்பு கலந்து ”மச்சி.. ஏன்டா..?”
”இப்ப எனக்கு அந்த மூடு இல்ல.. கவி..! ஸாரி.. ப்ளீஸ்.. என்னை மன்னிச்சிரு..!”
” சரி.. நான் தரேன்டா.. உனக்கு..?”
”ம்கூம்.. இப்ப வேண்டாம்.! பத்ரமா வெய்.. நான் அப்றம் வாங்கிக்கறேன்..! பை.. கவி..! டேக் கேர்.!!” என அவன் பாத்ரூம் போய்வந்தான்.
கவி.. அவன் பக்கத்தில் வந்து கேட்டாள்.
”நீ இப்ப போயே ஆகனுமாடா..”
”ஏன் கவி..?”
” என்கூடவே இரேன்.. ப்ளீஸ்.. எனக்கு பயமாருக்குடா..”
”ஏய்.. ச்சீ.. எதுக்கு இப்ப பயந்து சாகற..? டோண்ட் வொர்ரி.. தைரியமா இரு..! நா அப்பப்போ கால் பண்ணிட்டே இருப்பேன்..! பயப்படாத..!” என அவள் தோளில் தட்டிக்கொடுத்துவிட்டு தன் சைக்கிளை எடுத்தான் சசி.
கவிக்கு கையசைத்து விடைபெற்றான்.
அவன் மதிய உணவு உண்ணவே இல்லை. அவன் இப்போது சாப்பிடும் மனநிலையிலும் இல்லை.
புவி அவனைத் தவறாக நினைத்துவிட்டாளே என்கிற ஒன்றுதான் அவனுக்கு பெரும் மன உளைச்சலாக இருந்தது.
இப்போது புவி எங்கிருப்பாள்.? தங்கமணி வீட்டிலோ.. அல்லது நசீமா வீட்டிலோதான் இருக்க வேண்டும்..! சைக்கிளை தங்கமணி வீட்டு சைடில் திருப்பினான் சசி..!
அவனுக்கு உடனே புவியைப் பார்த்து.. சமாதானம் செய்தாக வேண்டும் என்று மிகவும் தவிப்பாக இருந்தது….!!!!
தங்கமணி வீட்டில் யாரும் இல்லை. வீடு பூட்டியிருந்தது.
‘சே..’ ஏமாற்றமாக உணர்ந்தான் சசி. அப்படியே நேராக நசீமா வீட்டுக்குப் போனான்.! வீடு திறந்திருந்தது. ஆனால் அவன் கண்ணில் யாரும் தெண்படவில்லை.
உள்ளே போகலாமா வேண்டாமா.. என சிறிது நேரம் குழம்பினான்.! உள்ளே போனாலும்.. நசீமாவின் பெற்றோர் இருந்தால்.. அது இன்னும் சிக்கல்தான்..!
ஒரு பெருமூச்சுடன் சைக்கிளை மிதித்தான்.!
நேராக தையல்கடை முன்பு போய் நிறுத்தினான். அண்ணாச்சியம்மா வியாபாரத்தைக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
சைக்கிளை நிறுத்திவிட்டு கடைக்குள் போக ராமு கேட்டான்.
”கடைக்கு போகலியாடா..?”
”ப்ச்..” என சலிப்புக்கொட்டினான்.
”ஏன்டா.. டல்லாருக்க..?”
”தலைவலிடா..” என்றான் உண்மையாகவே இப்போது தலைவலித்தது.
”மாத்திரை போட்டியா..?”
” இல்லடா.. இரு வரேன்..” என மளிகைக்கடைக்குப் போனான்.
அண்ணாச்சியம்மா வியாபாரம் முடியும்வரை காத்திருந்தான்.
வியாபாரத்தை முடித்த அண்ணாச்சியம்மா அவன் பக்கத்தில் வந்தாள்.
”ஏன்டா.. போகலியா..?”
”இல்ல..! மாத்திரை குடுங்க..”
”என்ன மாத்திரை..?”
”அனாசின்..”
”ஏன் பையா.. தலைவலியா..?”
”ம்..ம்ம்..!”
”ஏன்.. எப்படி வந்துச்சு..?”
” அதெல்லாம் சொல்லிட்டா வரும்..?”
”தண்ணியடிச்சியா..?”
”அட.. ஏங்க…”
” காலைல வேலைக்கு போன இல்ல..?”
”ம்..ம்ம்..”
”வேற என்ன நைட் தூங்கலயா.?”
”நல்லா தூங்கினேன்..”
”சரி.. வீட்டுக்கு வா.. இஞ்சி போட்டு.. நல்லா சூடா ஒரு டீ போட்டு தரேன்..! அது குடிச்சா.. உன் தலைவலி போயிரும்..!”
”இல்ல.. வேண்டாம்..! நான் போய் கொஞ்ச நேரம் படுக்கறேன்.! மாத்திரை மட்டும் குடுங்க.. போதும்..!”
மாத்திரை எடுத்து வந்து கொடுத்தாள்.
”காசு..?”
”அக்கௌண்ட்ல வெச்சுக்கோங்க..”
சிரித்தாள் ”டீ தரட்டுமாடா..?”
”நோ தேங்க்ஸ்..! நான் அப்றம் வரேன்.. பை..!!”என அங்கிருந்து நகர்ந்தான். ராமுவிடம் சொல்லிவிட்டு.. காம்பௌண்டுக்குள் போனான்.
இருதயா மாடிப்படியருகே நின்றிருந்தாள்.
”ஹாய்.. எங்க பாக்கவே முடியறதில்ல..?” என்று புன்சிரிப்புடன் கேட்டாள்.
”வேலை..” சிரித்தான் ”காலேஜ்..?”
”இப்பதான் வந்தேன்.! நீங்க லீவ்வா..?”
”ம்..ம்ம். .” அவளுடன் நின்று பேச அவனுக்கு மூடில்லை ”பை.. அப்றம் பாக்கலாம்..” என்று விட்டு குமுதா வீட்டுக்குப் போனான்.
குமுதா டி வி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
”போகலியாடா இன்னிக்கு..?”
”ம்..போனேன்..!!” கட்டில்மீது தொப்பென உட்கார்ந்தான் ”தண்ணி குடு..”
”ஏன்டா..?”
”தலைவலி..” என அவன் மாத்திரைக் கவரைப் பிரிக்க.. அவன் பக்கத்தில் வந்து கட்டிலில் ஏறிய மது.. கைநீட்டினாள் ”எக்கு..”
”ஐயோ.. இது மிட்டாய் இல்லடா செல்லம.. மாத்திரை.! நீயெல்லாம் சாப்பிடக்கூடாது.. அப்றமா வாங்கித் தரேன்..!” என்றான்.
தண்ணீர் கொடுத்தாள் குமுதா.
”காபி வெக்கட்டுமாடா..?”
”ம்..ம்ம்.! இஞ்சி இருந்தா.. தட்டி உள்ள போடு..!” அப்படியே பின்னால் சாய்ந்து படுத்து விட்டான்.
புவியாழினியை நினைக்க.. நினைக்க.. மேலும் அவனது தலைவலி அதிகமாவது போலிருந்தது.!!
சிறிது நேரத்தில் குமுதா இஞ்சி டீயோடு வந்து அவனை எழுப்பினாள்.
”இந்தாடா.. எந்திரி.. டீ குடி..”
எழுந்து உட்கார்ந்து டீயை வாங்கினான்.
அவன் அருகில் உட்கார்ந்து.. அவனது தலையைத் தொட்டாள் குமுதா.
”ரொம்ப வலியாடா..?”
அவன் எதுவும் பேசாமல் டீ குடித்தான்.
மெதுவாக அவன் தலையைக் கோதிவிட்டாள் குமுதா.
”இப்ப எங்கருந்து வர..?”
”வீட்லருந்து..”
”தலைகூட சீவாம வந்துருக்க.. படுத்துட்டிருந்தியா..?”
”ம்..ம்ம்..!” பாவம் கவி..! கவியின் பரிதாபமான தோற்றம் அவன் மனக்கண்ணில் தோண்றியது.
”மத்யாணத்துலருந்து தலைவலியா.?”
”ம்..ம்ம்..”
”தண்ணி ஏதாவது அடிச்சியா..?”
திரும்பி அவளை முறைத்தான். சிரித்தாள் குமுதா.
”அப்பறம் எப்படிடா தலைவலி வந்துச்சு..?”
”போதும் விடு குமுதா.. நீ ஒரு பக்கம்.. நொய் நொய்னு கொடையாத..” என்றான்.
சிரித்தாள் ” சாப்பிட்டியாடா..?”
”ம்கூம்..”
”சாப்பிடாம இருந்தாக்கூட தலைவலி வருன்டா.. போடட்டுமா..?”
”ம்கூம்..! விடு ப்ளீஸ்.. நா கொஞ்ச நேரம் தூங்கறேன்..” என்று டீ யைக்குடித்துவிட்டு.. மறுபடியும் படுத்து விட்டான்.
அவன் எண்ணங்கள் புவியாழினியைச் சுற்றி ஓடியது.!
மறுநாள் காலை… சசி தூங்கி எழுந்து வெளியே போனபோது.. வாசலில் நின்றிருந்த புவியாழினி.. அவனைப் பார்க்கப் பிடிக்காமல் விசுக்கெனத் திரும்பி வீட்டுக்குள் போய்விட்டாள்.
முகத்திலடித்தது போலிருந்தது அவனுக்கு. பாத்ரூம் போய் முகம் கழுவிக்கொண்டு அவள் வீட்டுக்குப் போனான்.!
கவிதாயினி டி வி பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அவனைப் பார்த்ததும் சிரித்தாள்.
”ஹாய் டா..”
”ஹாய்..” என்று விட்டு சேரில் உட்கார்ந்திருந்த புவியைப் பார்த்தான். அவள் கையில் ஏதோ ஒரு புத்தகம் இருந்தது.
சசியை அவள் திரும்பிக்கூடப் பார்க்கவில்லை. இருப்பினும் அவளோடு பேச எண்ணி…
”ஹாய்.. புவி..” என்றான்.
மனதின் வெக்கையுடன் அவனை முறைத்துப் பார்த்தாள். அவள் மூக்கு விடைத்தது.
அவளது கோபமும்.. முறைப்பும் பொய்யானது இல்லை. சீற்றமாக ஒரு பெருமூச்சு விட்டாள்.
நடந்ததை அவளுக்கு விளக்க விரும்பினான். வேறு ஏதாவது ஒரு காரணம் சொல்லிக்கொள்ளலாம் என தீர்மானத்தான்.!
”டென்ஷனா இருக்கியா குட்டி..”
அவ்வளவுதான் அடுத்த நொடி அவள் கையில் இருந்த புத்தகம் பறந்து போய் சுவற்றில் மோதிச் சிதறியது. அவளிடமிருந்து இப்படி ஒரு சீற்றத்தை அவன் எதிர் பார்க்கவில்லை.
அதே கோபத்தோடு விருட்டென எழுந்து வெளியே போய்விட்டாள்.
‘இவளுக்கு எப்படி புரிய வைப்பது..?’ என வருந்தினான் சசி.