ஐயோ என்ன கொடுமையிது? தாயும் மகனுமேவா.. எந்தத் தம்பியை மடக்கி ஓல் போடலாமென்று திட்டம்போட்டுக்கொண்டு வந்தேனோ.. அந்தத் தம்பியை என் அம்மா முந்திக்கொண்டு மடக்கி ஓத்துக் கொண்டிருக்கிறாளே..
இது என்ன கனவா? இல்லை நெஜம்தானா? இப்படிக்கூட நடக்குமா உலகத்திலே? ஐயோ.. நடக்குதே..இதோ எங்கவீட்டிலேயே..என் கண்ணெதிரேயே நடக்குதே..பெத்த அப்பனை வாசல்லே காவலுக்கு வச்சுட்டு அம்மாவை ஓத்துக்கிட்டிருக்கானே என் அருமைத் தம்பி..இந்த அதிசயத்தை எங்கேபோய் சொல்வேன்? நான் ஒருத்தி அங்கே நிக்கறதே தெரியாம ஆத்தாளும் மகனும் ஓத்துக்கிட்டிருந்தாங்க .
எனக்கு வந்த கோபத்துக்கு அளவேயில்லை..டேய் கோபாலூன்னு .. கத்தினேன்..அவ்வளவுதான் அவன் திடுக்கிட்டு நிமிர்ந்து பாத்துட்டு சடக்குன்னு தன்னோட கழுதைப்பூலை அம்மாவோட புண்டையிலிருந்து உருவிக்கிட்டு எழுந்து நின்னான். சத்தம்கேட்டு அப்பாவும் உள்ளே ஓடிவ்ர, அம்மா மள மளன்னு புடவையை கீழே இறக்கிவிட்டுட்டு எழுந்து உட்கார்ந்தாள்..
மூவரும் திரு திருன்னு விழிக்க, எனக்கு கோபம் கண்மண் தெரியாமல் வந்தது ..தூ..தூ.. நீங்கெல்லாம் அப்பா, அம்மாவா..வெட்கமாயில்லே…டேய் கோபாலு என்னடா இது. என்ன காரியண்டா செஞ்சுக் கிட்டிருக்கே..அது நம்ம அம்மாடா…….ஓங்கி விட்டேன் ஒரு அறை.. நெருப்புப்பொறி பறந்தது அவன் கன்னத்தில்..
நான் விட்ட அறையில் அவன் கதி கலங்கிப் போய் சுவரில் முட்டிக்கொண்டான் அப்புறம் அம்மாவின் கூந்தலை கொத்தாகப் பிடித்து எழுப்பி நிறுத்தினேன். சீ.. நாரமுண்டை.. நீயெல்லாம் அம்மாவாடி தேவிடியான்னு கத்தி தலையை ஒரு உலுக்கு உலுக்கி கீழே தள்ளி விட்டேன். அம்மா துணிமூட்டைபோல் போய் தொப்பென்று விழுந்தாள்.. ஆத்திரத்துடன் அப்பாவை நோக்கித் திரும்பினேன்..
என் கண்களில் பறந்த நெருப்பின் வெட்பம் தாங்காமல் அப்பா தலை குனிந்து நின்றார்.. அப்பா.. இது என்னப்பா கொடுமை.. இதுக்கு நீங்க கூட உடந்தையான்னு கேட்டேன். அவரோட கண்ணிலே மள மளன்னு தண்ணீர் வந்துச்சு.. பத்மா கண்ணு.. என்னை மன்னிச்சிருடா.. அப்பா என்ன செய்வேன். உங்கம்மாவுக்கு தேவையான உடம்பு சுகத்தை என்னால கொடுக்க முடியலே..
போன மாட்டுப் பொங்கலன்னிக்கு ஜல்லிக்கட்டிலே எனக்கு விரையிலே அடிபட்டிடுச்சு. அதுக்கப்புறம் அப்பாவோட ஆண்மை போயிடுச்சு..என்னால கொடுக்க முடியாத சொகத்தை மகங்கிட்டே அனுபவிச்சுக்கிறேன்ன்னு உங்கம்மா கெஞ்சினா..உங்கம்மா மேல இருந்த அன்பிலேயும், பாசத்திலேயும்தான் நான் இதுக்கு சம்மதிச்சேன்..ஆனாலும் தப்பு தப்புதான்.
இனிமே இதுமாதிரி நடக்காம நான் பாத்துக்கறேண்டா கண்ணு..இதைப்பத்தி யாருகிட்டேயும் சொல்லிபுடாதடா ராசாத்தின்னு அப்பா நா தழுதழுக்க சொன்னபோது, நான் கொஞ்சம் நிதானத்துக்கு வந்தேன்.. அதற்குள் அம்மாவும் தம்பியும் ஓடிவந்து என் காலைக் கட்டிபிடித்துக் கொண்டு கதறிக் கதறி அழுதார்கள்..இனிமேல் இந்தமாதிரி நடக்காதுன்னு சத்தியம் பண்ணினாங்க..
நான் மெளனமாய் இருக்கவே..தலையைத் தூக்கி என்னைப் பார்த்து இருவரும், பத்மா..எங்களை மன்னிக்க மாட்டியா..இனிமே இதுமாதிரி நடக்கவே நடக்காது..உம்மேல சத்தியம்.”என்று சொன்னார்கள்..
நான் கீழே குனிந்து இருவரையும் ஒருமுறை உற்றுப் பார்த்துவிட்டு, இனிமேதான் இதுமாதிரி நடக்கணும்..ஆனா நீங்க ரெண்டு பேர் மட்டுமில்ல. நாம மூணுபேரும் சேர்ந்து…ஆமா என்னையும் தான் சேத்துக்கணும்..இது எம்மீது சத்தியம்னு நான் சொல்ல மூன்றுபேரும் சிலையானார்கள்………
சுபம்