”எஸ்ஸ்..! நானும் அதான் சொல்ல வரேன்..!” என்றான் சசி.
” ஆனா..அவள கொண்ண பாவம்… அது.. உன்னத்தான் சேரும்..”
”என்…. னைவா..?”
”ம்..ம்ம்..!! அன்னிக்கு.. கவியோட மாரப் புடிச்சு.. கசக்கி….. ச்சீ… இப்ப சொல்லக்கூட.. எனக்கு மனசெல்லாம் பதறுது..” அவள் கண்கள் கலங்கின ”எப்ப அப்படி ஒரு.. காட்சிய.. என் கண்ணால பாத்தேனோ… அன்னிக்கே.. அவள கொண்ணுட்டேன்..! அவள்ளம் இந்த உலகத்துல வாழவே.. லாயக்கில்லாதவ..! அதப்பாத்துட்டு.. சோறு தண்ணி இல்லாம.. தூங்க மாட்டாம….. கடவுளே……” சொல்லச் சொல்லவே.. அவளது உணர்ச்சியைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல்.. ‘கெக் ‘கென.. வெடித்துக் கிளம்பியது.. அவளது நெஞ்சின் துயரம்..!!
அவளது கண்களிலிருந்து வடிந்த கண்ணீர்.. கடகடவென.. அவளது கன்னங்கள் வழியாக.. உருண்டு வழிந்தது.
அவளது கண்ணீர்.. அவனைப் பெரிதாக எதுவும் செய்து விடவில்லை.
அவள் பேசமுடியாமல்.. விம்மி.. அவளது கண்ணீரைத் துடைத்தாள்.
” எத.. எப்ப வந்து கேக்கற.. நீ..?” என மெதுவாகவே கேட்டான் சசி.
நீர் நிறைந்த விழிகளுடன்.. அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தாள் புவி.
”இந்த கேள்வியெல்லாம் நீ அப்ப கேட்றுக்கனும்..! அதுக்கான விளக்கம் குடுக்க.. நான் உன்கூட பேசனும்னு என்ன பாடு பட்றுப்பேன்..? எத்தனை தவியா தவிச்சேன்..? ஒரு பத்து நிமிசம்.. என்கூட பேசி.. ஏன் இப்படி பண்ணேனு.. என்னை நீ ஒரு வார்த்தை கேட்றுந்தா.. நம்ம ரெண்டு பேர் வாழ்க்கைலயும் எவ்வளவோ.. மோசமான சம்பங்கள் நடக்காம தடுத்துருக்கலாம்..! ஆனா.. அதெல்லாம் கேக்க.. உனக்கேது நேரம்..? என்னைகண்டாலே.. ஒன்னு காரித்துப்பிட்டு போவ… இல்ல.. ஜாடை மாடையா.. ஏதாவது எடுத்தெரிஞ்சு பேசுவ..? அப்படி இல்லேன்னா.. என் மூஞ்சில முழிக்கறதே பாவம்னு.. என் மூஞ்சில பீ.. ய பூசின மாதிரி.. உன் மூஞ்சிய திருப்பிட்டு போவ..? ஒரு சின்ன விளக்கம் சொல்லக்கூட.. எனக்கான வாய்ப்ப அப்ப நீ தரவே இல்லையே..? இவ்வளவு ஏன்.. கடைசிக்கு நீ.. கவிகிட்டகூட.. விளக்கம் கேட்றுக்கலாம்.. அவளும் உண்மைய சொல்லிருப்பா..! ஆனா நீ அப்படி கேக்கல..! நீயாவே ஒன்ன முடிவு பண்ணிட்டு.. அவளக்கூட.. தேவடியா.. அவளே இவளேனெல்லாம் ரொம்ப அசிங்கமா பேசிருக்க…..” சசியின் ஆதங்கம்.. அவனையும் மீறி.. கோபமாக வெளிப்படத் தொடங்கியது.
கண்களைத் துடைத்து மூக்கை உறிஞ்சியவள்…
”அப்ப நான் கண்ணார.. பாத்தது பொய்யா..?” எனக் கேட்டாள்.
”உண்மைதான்..! யாரு இல்லேன்னா..? ஆனா.. அது என்ன.. அப்ப நாங்க..என்ன பண்ணிட்டு இருந்தோம்.. ரொமான்ஸா பண்ணிட்டிருந்தோம்னு.. ஒரே.. ஒரு நிமிசம் நின்னு நீ பாத்துருக்கலாம்..! அத மட்டும் நீ செஞ்சிருந்தா.. இப்ப இந்த பிரச்சினையே இருந்திருக்காது..!!” என்றான்.
”த்தூ.. கருமம்.. அந்த கண்றாவிய நின்னு வேற.. பாக்கறாங்க.. இப்படி சொல்ல வெக்கமா இல்ல..?” என அவள் இப்போது ஆதங்கத்துடன் கேட்டாள்.
”ஏய்.. உட்டன்னா.. ஒன்னு..” எனக் கையை ஓங்கினான் சசி ”இவ்வளவு நடந்து.. இப்பக்கூட நான் என்ன சொல்லவரேனு.. புரிஞ்சிக்க மாட்டேங்கறேன்னா.. நீயெல்லாம்.. எவ்வளவு பெரிய மடச்சியா இருப்ப..? எக்கேடோ கெட்டு போ..! வேனாம் தாயி.. போதும்.. ஏதோ.. மனசு.. மயிறு.. மண்டைனு கொஞ்சம்.. மனசு எளகி.. எறங்கி வந்தேன் பாரு.. தேவைதான் எனக்கு..? இதுக்கு மேல உன்கூட பேசறதுகூட.. எனக்கு நல்லதில்ல..! நீ என்னமோ நெனச்சிட்டு போ..! எப்படி வேணா பேசிட்டு போ..! உன் சாவுகாசமே.. வேண்டாம் எனக்கு..! நான் பாட்டுக்கு.. நான் உண்டு.. என் வேலை உண்டுனு இருக்காம.. என்ன கருமன்டா.. இது…” என அவன் மன ஆற்றாமையுடன்.. புலம்பிக் கொண்டே திரும்ப…..
சட்டென அவன் கையை எட்டிப் பிடித்தாள் புவி.
”ஸாரி..! சரி.. சொல்லு..!!”
”விடு.. கைய..” என்றான் கடுப்புடன்.
”சரி.. இப்ப சொல்லு.. நான் கேக்கறேன்..? அப்படி என்னதான் நடந்துச்சு..?” என அவனை நெருங்கி வந்தாள்.
”அட… ச்சீ… விடு.. கைய..!! தயவு செய்து.. என்கூட பேசிராத.. இனிமே..” என அவள் பிடியிலிருந்து.. அவனது கையை உதறினான் சசி….!!!!!
புவியின் கையை உதறிவிட்டு.. வெளியே போன.. சசி நேராகப் போய் பைக்கை எடுத்தான்.
வாசல்கதவருகே.. புவி வந்து நிற்பது.. ரியர்வு மிரரில் தெரிந்தது.
அவள் பக்கம்கூடத் திரும்பாமல்.. பைக்கை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பிவிட்டான்..!!
அவன் குமுதா வீட்டுக் காம்பௌண்டில் பைக்கை நுழைத்து நிறுத்தி.. இறங்கினான்.
பைக் சத்தம் கேட்டு.. காத்து அவனது அண்ணன் வீட்டில் இருந்து வெளியே வந்தான்.
”வாடா.. என்ன இங்க..?” என காத்துவைக் கேட்டான் சசி.
”அண்ணிக்கு ஒடம்பு சரியில்லேன்னாங்க.. பாக்க வந்தேன்..” அவன் பக்கத்தில் வந்தான் காத்து.
” என்னாச்சு..?”
”காச்சல்..! ரெண்டு நாளா படுத்துட்டிருக்காங்க.. ஒரு எட்டு பாத்துட்டு போலாம்னு வந்தேன்.!”
”நீ மட்டும்தான் வந்தியா..? உன் வொய்ப் வரல..?”
” அவ நேத்தே வந்து பாத்துட்டு போய்ட்டா..! உங்கம்மாக்கு என்னாச்சு.. ஏதோ ஒடம்பு சரியில்லேனு கேள்விப்பட்டேன்..?”
”என்ன பண்றது.. வயசாகுதில்ல..?”
” இங்கயா இருக்காங்க இப்ப..?”
”ம்..ம்ம்..!”
”பரவால்லயா..?”
”ம்..ம்ம்..! நல்லா ரெஸ்ட் எடுக்கனும்..!”
”சரி.. நட.. பாக்கலாம்..” என்றான் காத்து.
படியேறினார்கள்.
”வேலை இல்லையாடா..?”
”லீவ் போட்டுட்டேன்..! நீ போகலயா தோட்டத்துக்கு..?”
”போகனும்..! சம்ச பாத்தியா..?”
”அவன் வேலைக்கு போய்ருப்பான்..! இவன வேணா பாத்தேன்..! கடைல இருந்தான்..!”
பேசிக்கொண்டே படியேறி.. குமுதா வீட்டிற்குப் போனார்கள்.
காத்துவைப் பார்த்த குமுதா
”வாடா தாடிக்காரா..! எங்க அவ வரலியா.?” எனக் கேட்டாள்.
”அவ நேத்தே வந்துட்டு போய்ட்டாக்கா..!” சசியின் அம்மாவிடம் நலம் விசாரித்தான் காத்து.
சசிக்கு சாப்பிடக் கொடுத்தாள் குமுதா. காத்து சாப்பிடவில்லை.
அப்போதுதான்.. சசியின் விவாக விவகாரத்தை ஆரம்பித்து வைத்தான் காத்து.
” என்னக்கா.. இவனுக்கு எப்பதான் பொண்ணு பாத்து முடிவு பண்ண போறீங்க..?”
”பொண்ணெல்லாம்.. இருக்குடா.. அவன்தான் புடி குடுக்கவே மாட்டேங்கறான்.! நீங்களாவது அவனுக்கு கொஞ்சம் எடுத்து சொல்லுங்கடா..! பாரு.. நீங்கள்ளாம் ஆளுக்கு ஒன்ன பெத்துட்டிங்க.. ஆனா இவன் இன்னும் இப்படி வெட்டி பையனாவே சுத்தாறானே.. நீங்கள்ளாம் சொன்னா அவன் கேக்க மாட்டானா..? கேக்கறவங்களுக்கு பதில் சொல்லி சமாளிக்க முடியல..!” எனப் புலம்பினாள் குமுதா.
காத்துவைப் பார்த்து…
”ஏன்டா.. காலைலயே இவள இப்படி பொலம்ப வெக்கற..?” என சிரித்துக் கொண்டே கேட்டான் சசி.
”ம்.. பார்ரா.. என்ன சொல்றான்னு..? எனக்கு கல்யாணமாகலேன்னு நான் பொலம்பற மாதிரி பேசறான் பாரு..?” என்றாள் குமுதா.
காத்து சிரித்தான்.
”நீங்க பாத்து ஓகே பண்ணுங்க்கா.. இவன நாங்க பாத்துக்கறோம்..”
”இப்ப பாரு.. எங்கம்மாளுக்கும் முடியறதில்ல.. இவன் ஒரு கல்யாணத்த பண்ணாத்தான்.. எங்கம்மா க்கு ரெஸ்ட் குடுக்க முடியும்..! இப்பவும் ஒன்னும் பிரச்சினை இல்ல. எல்லாம் நான் பாத்துக்கறேன்னு வெய்..! ஆனா இவனுக்குனு ஒன்னு வேண்டாமாடா..? அதது அந்தந்த காலகட்டத்துல நடந்துடனும் ரொம்ப நாள் தள்ளிப்போட்டா.. பின்னால அவன்தான் கஷ்டப்படுவான்..! அவன ஓகே பண்ணுங்க..! பொண்ணெல்லாம் ரெடியா இருக்கு.. எப்ப போனாலும் பாக்கலாம்..!!” என்றாள்.
அப்பறம் காத்துவும் அவளுக்கு ஒத்து ஊத.. சசியும் வேறு வழியின்றி..
”சரி.. என்னமோ பண்ணு..” என்றான்.
அவன் சாப்பிட்டபின்பும் நீண்ட நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்துவிட்டு… இரண்டு பேரும் வெளியே வந்தார்கள்..!
வெளியே வந்ததும் கேட்டான் காத்து.
”பாருக்கு போலாமாடா நண்பா..”
”ஏன்டா.. காலைலயேவா..?” என சசி கேட்டான்.
” இதுக்கெல்லாம் என்னடா காலைல.. சாயங்காலம்..? அடிக்கற மூடு இருந்தா போய் ஒரு கட்டிங் போட வேண்டியதுதான்..!” என்றான்.
புவி ஏற்படுத்திவிட்ட டென்ஷன்.. வீட்டில் கல்யாணப் பேச்சு என எல்லாம்.. சேர்ந்து.. சசியையும் சரக்கடிககும் மனநிலைக்கு கொண்டு வந்திருந்தது.
”போலான்டா..” என்றான் ”அவன் வரானா..?”
”ராமுவா..?”
”ம்..ம்ம்..”
”கேட்டு பாக்கறேன்..! நீ வண்டி எடுத்துட்டு வா.! அவன்லாம் எப்ப கூப்பிட்டாலும் மாட்டேன்னு சொல்ற ஆள் இல்ல..” என்றவாறு முன்னால் போனான் காத்து.
சசி பைக்கை எடுத்துப் போய் ராமுவின் கடை முன் நிறுத்தினான்.
”உள்ள வா நண்பா. .” எனக் கூப்பிட்டான் ராமு.
சசி இறங்கிப் போனான்.
ராமுவும் சரக்கடிக்கத் தயாராக.. இருந்தான்..!!
”பாருக்கே போகனுமாடா..?” எனக் கேட்டான் காத்து.
”ஏன்டா..?”
”வாங்கிட்டு.. அவுட்டர்ல எங்காவது போலாமே..?”
”சரி.. எங்க போறது..?”
”ஆத்துக்கு போலான்டா.. சரக்கடிச்சிட்டு ஆத்துல ஆட்டம் போட்டு ரொம்ப நாள் ஆச்சு..” என்றான் ராமு.
”எந்த ஆத்துக்கு. .?”
”நம்ம ஆத்துக்குத்தான்டா.. பவானி ஆத்துக்கு..”
”அட.. அதில்ல.. எந்த ஏரியா..?”
”தேக்கம்பட்டி ஏரியா போலாமா.. பத்ரகாளியம்மன் கோயிலுக்கு மேல..? யானை முகாம்லாம் இப்ப ரொம்ப ஃப்ரியாதான் இருக்கு..?” என்றான் ராமு.
அந்த இடமே அவர்களுக்கு ஓகே ஆனது.!
”என்ன போலீஸ்காரனுக இருந்தாலும் இருப்பானுக..” என்றான் காத்து.
”இருந்தாலும் ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லடா..! அவங்க பப்ளிக்கா வெச்சு விக்கறாங்க..! நாம மறைவா போய் குடிக்கறோம்..!!” என்றான் சசி.
மூவரும் சரக்கு.. இத்யாதிகள் எல்லாம் வாங்கிக் கொண்டு தேக்கம்பட்டி ஏரியாவுக்குப் போனார்கள்.
அமாவாசை என்பதால் வனபத்ரகாளியம்மன் கோவிலில் கூட்டம் நிரம்பி வழிந்தது.
யானை நலவாழ்வு முகாம் ஏரியாவும் மக்கள் கூட்டத்தில் நிறைந்திருக்க.. அதற்கு மேலே போய்.. ஆற்றுக்குப் போய் மர நிழல் பார்த்து உட்கார்ந்து கொண்டு.. பார்ட்டியை ஆரம்பித்தனர்..!!