எனக்கு அவள் முலைகள் பெரிதாகும் என்ற நம்பிக்கை போய்விட்டது. என் ஆசையாய் அடக்க முடியாமல் கண்ணில்படும் பெருமுலைகளை எல்லாம் வெறிக்க ஆரம்பித்தேன்.
அப்படிதான் ஒரு நாள் சுவாதியின் முலைகளை பார்க்க நேர்ந்தது.
நாங்கள் வசிப்பது இரண்டடுக்கு கொண்ட தனி வீடு. வீட்டுக்கு சொந்தக்காரர் வேறு ஊரில் இருக்கிறார். நாங்கள் கிரவுண்ட் ஃபுளோரில் வாடகைக்கு இருக்கிறோம். சுவாதி குடும்பம் முதல் ஃபுளோரில். நான்கைந்து மாசம் முன்புதான் இங்கு குடிவந்தார்கள். அவர்கள் குடும்பத்தில் சுவாதி, அவள் கணவன் மற்றும் அவளின் ஒரு வயது பெண் குழந்தை.
ஒரு நாள் மேலே வாட்டர் டேங்க் லீக்காவதுபோல சந்தேகம் வர, மாடி ஏறி மொட்டை மாடிக்கு சென்றேன். அப்போதுதான் சுவாதியின் முலையை பார்த்தேன்.
அவள் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தாள். ஜாக்கெட்டை முழுவதும் மேலே ஏற்றிவிட்டு, முழு முலையையும் வெளியே தள்ளிவிட்டிருந்தாள். எனக்கு மிகவும் பிடித்த புட்பால் சைஸ். குழந்தை அதை பிடித்து சப்பிக்கொண்டு இருந்தது.
ஒரு ரெண்டு வினாடிகூட இருக்காது. என்னை பார்த்தும் சுதாரித்துக்கொண்டவள், பட்டென்று மாராப்பை எடுத்து முலையை மறைத்துக்கொண்டாள்.
ஆனால் ரெண்டு வினாடி பார்த்த காட்சியே, படம் எடுத்தது போல் என் மனசுக்குள் ஆணியடித்து உட்கார்ந்து கொண்டது. சுவாதிக்கு அந்த சைஸில் முலை இருக்கும் என்று நான் நினைத்து பார்த்தது கூட கிடையாது. அதுவரை நான் அவளை பார்க்க நேர்ந்த போதெல்லாம் அவள் புடவையை நன்கு இறுக்கி சுற்றியிருப்பாள்.
அதனால் அவள் முலையின் சைஸை பற்றி என்னால் கணிக்க முடியாமல் இருந்தது. ஆனால் கண்ணுக்கு முன்னால், அவள் உண்மையான சைஸை பார்த்தும், எனக்கு அவள் மேல் ஒரு மயக்கம் வந்தது. அவள் போகும்போது வரும்போதெல்லாம் அவள் முலைகளை வெறிப்பேன். மீனாட்சிக்கும் இது போல் முலை இருந்தால், நல்லா இருக்குமே என்று ஏங்குவேன்.
என் மனைவி சென்றதும் நான் ஒரு புத்தகத்தை எடுத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்தேன். ரொம்ப நேரம் புத்தகத்தில் மூழ்கிப் போனேன். மதியம் ரெண்டு மணி ஆனதும், நண்பனை பார்த்துவிட்டு வரலாம் என்று கிளம்பினேன்.
உடை மாற்றிக்கொண்டு இருக்கும்போது காலிங் பெல் அடிக்கும் சத்தம் கேட்டது. நான் முன்னறைக்கு வந்து கதவை திறந்தேன். வெளியே பெருமுலைக்காரி சுவாதி நின்று கொண்டு இருந்தாள்.
“ம்ம். வாங்க..!!” என்றேன்.
“மீனா அக்கா இல்லையா..?”
“அவ ஊருக்கு போயிருக்கா. நீங்க ப்ளவுஸ் தருவீங்க, வாங்கி வையுங்கன்னு சொன்னா. கொண்டு வந்துருக்கீங்களா..?”
“இல்லை. நான் அதுக்கு வரலை..!!”
“அப்புறம்..?”
அவள் திணறினாள். எனக்கு அவளை பார்க்க ஏதோ வித்தியாசமாக தெரிந்தது. அவள் முகமெல்லாம் முத்து முத்தாய் வேர்த்து இருந்தது. லேசாக அவளுக்கு மூச்சிரைப்பதுபோல தோன்றியது. எதுவோ அவஸ்தையில் இருப்பவள்போல தெரிந்தாள்.
“ஒண்ணும் இல்லைங்க. சும்மாதான் அக்காவ பாக்கலாம்னு வந்தேன்..!!” என சொல்லிவிட்டு அவள் திரும்பி நடந்து மாடிப்படியேற ஆரம்பித்தாள்.
எனக்கு அவள் சென்ற பிறகும் மனதுக்குள் ஏதோ ஒரு நெருடல். என்னவோ கேட்க வந்தாள். கேட்காமலேயே சென்றுவிட்டாளே..!! ஏதாவது உதவி கேட்க வந்திருப்பாளோ..? என்னை பார்த்தும் கேட்காமல் மறைத்து விட்டாளோ..? எனக்கு குழப்பமாய் இருந்தது.
சிறிது நேரம் யோசித்துவிட்டு, பின் ஒரு முடிவுக்கு வந்தவனாய், மாடிப்படி ஏறினேன். காலிங் பெல்லை அடித்தேன். சுவாதி வந்து கதவை திறந்தாள். என்னை பார்த்ததும் உள்ளே சென்று, ப்ளவுசை எடுத்து வந்தாள். நான் அதை வாங்கிக்கொண்டு,
“ஏதாவது பிரச்னைங்களா..?” என்றேன்.
“இல்லையே..!!”
“இல்லை, நீங்க ஏதோ கேட்க வந்த மாதிரி இருந்தது. அப்புறம் திரும்ப வந்துட்டீங்க. ஏதாவது ஹெல்ப் வேணும்னா, தயங்காம சொல்லுங்க. நான் பண்ணுறேன்..!!”
“இல்லைங்க. அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லை..”
பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே அவள் பல்லை கடித்து ஏதோ வலியை அடக்கிக் கொள்பவள் போல் செய்தாள்.
“உங்களுக்கு உடம்பு எதுவும் சரியில்லையா..? டல்லா இருக்கீங்க..?”
“அதெல்லாம் இல்லைங்க. நான் நல்லாத்தான் இருக்கேன்..!!”
நான் சற்று யோசித்தேன். அப்புறம்,
“சரிங்க. நான் கெளம்புறேன். ஏதாவது ஹெல்ப் வேணும்னா கூப்பிடுங்க..!!” என்றுவிட்டு நான் திரும்பி படியிறங்க ஆரம்பித்தேன்.
பாதிதூரம் இறங்கிக்கொண்டு இருக்கும்போதே, “என்னங்க” என்று பின்னால் இருந்து சுவாதி கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டது. நான் திரும்பி பார்த்தேன்.
“கொஞ்சம் இங்க வர்றீங்களா..?” என்றாள்.
நான் மீண்டும் படியேறி மேலே போக, “வீட்டுக்குள்ள வாங்க..” என்றாள்.
நான் வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும் கதவை சாத்திக்கொண்டாள். எனக்கு எதுவும் புரியவில்லை.
“என்னங்க, என்ன ஆச்சு..?” என்றேன்.
“எனக்கு நீங்க ஒரு ஹெல்ப் பண்ணனும். பண்ணுவீங்களா..?”
“என்னங்க, அதைத்தான இவ்வளவு நேரம் கேட்டுக்கிட்டு இருந்தேன். சொல்லுங்க..!!”
அவள் தயங்கினாள். “அது.. அது வந்து..!!” என்று சொல்ல முடியாமல் திணறினாள்.
அவஸ்தையில் நெளிந்தாள். அப்புறம் தயங்கி தயங்கி சொன்னாள்,
“எ.. எ.. எனக்கு பா.. பா.. பால் கட்டிக்கிச்சு. அதை எடுத்து விடுறதுக்கு கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ண முடியுமா..?”
எனக்கு நான் காண்பது கனவா..? இல்லை நனவா..? என்று நம்ப முடியவில்லை. இப்படி ஒரு அதிர்ஷ்டமா எனக்கு..?
“என்னங்க, என்ன சொல்றீங்க நீங்க..? எனக்கு எதுவும் புரியலை..!!” நான் புரியாதது போல் கேட்டேன்.
“குழந்தைக்கு ரெண்டு நாளா உடம்பு சரியில்லை. சரியாவே பால் குடிக்கலை. அதனால எனக்கு மார்ல பால் கட்டிக்கிச்சு. ஒரே வலி. யாராவது வாயை வச்சு உறிஞ்சி எடுத்தாதான் சரியாகும். அதான் அக்காவை பாக்கலாம்னு வந்தேன். அவங்க இல்லை. என்னால வலியை தாங்க முடியலைங்க. நீங்க கொஞ்சம் வாயை வச்சு உறிஞ்சி, பாலை வெளிய எடுக்குறீங்களா..?”