இன்று எனக்கு அதிர்ஷ்டமான நாளேதான். அவள் முலையை பார்த்ததில் இருந்து எப்படி ஏங்கினேன். அதை தொட்டு பார்க்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்காதா..? என்று ஏங்கினேன். இன்று அதை சப்பி சுவைக்க ஒரு அருமையான வாய்ப்பு.
நான் அவள் குழந்தைக்கு நன்றி சொன்னேன். அது சரியாக சப்பாமல் விட்டதால்தானே, எனக்கு இப்போது சப்ப வாய்ப்பு கிடைத்தது.
“எனக்கு ஏதும் ப்ராப்ளம் இல்லைங்க. உங்களுக்கு நான் உங்க மார்ல வாய் வச்சு உறிஞ்சுறது எதும் அப்ஜக்ஷன் இல்லையே..?”
“இல்லைங்க. முதல்ல எனக்கும் எப்படி கேட்குறதுன்னு தயக்கமா இருந்துச்சு. ஹாஸ்பிடல் போகலாம்னுதான் நெனச்சேன். ஆனா ஹாஸ்பிடல் போற வரை என்னால வலியை தாங்க முடியும்னு தோணலை. அது இல்லாம, குழந்தைய வேற தூக்கிட்டு அலையணும். அதான் ஆபத்துக்கு பாவம் இல்லைன்னு, உங்களை கூப்பிட்டேன்”
நான் அவள் குழந்தைக்கு மீண்டும் ஒருமுறை நன்றி கூறினேன்.
“சரிங்க. நான் ரெடி. சீக்கிரம் ஜாக்கெட்டை கழட்டுங்க. பாவம் ரொம்ப நேரமா நீங்க வலியில துடிக்கிறீங்க..!!”
சுவாதி புடவை தலைப்பை சரியவிட்டாள். அப்பா..!! நான் வாய் பிளந்தேன். முலையா அது..? சுவாதி சாதாரண உடற்கட்டு கொண்டவள்தான். ஆனால் அவள் முலைகள் அவள் உடலமைப்பிற்கு சம்பந்தம் இல்லாமல், கன்னாபின்னாவென்று வளர்ந்து இருந்தது.
நெஞ்சுக்கு கீழே ரெண்டு இளநீ காய்த்து தொங்குவதுபோல இருந்தது. ஜாக்கெட்டுக்குள் அடங்காமல் திமிறிக்கொண்டு முறைத்தது. வழியில் துடித்துக்கொண்டு இருந்த சுவாதி, ஜாக்கெட் ஊக்குகளை கழற்ற மிகவும் சிரமப்பட்டாள்.
“இருங்க. இருங்க. நான் ஹெல்ப் பண்ணுறேன்..!!” என்றவாறு நான் அவள் முலைகளில் கை வைத்தேன்.
அவள் கையை எடுத்துக் கொள்ள, நான் அவள் முலைகளை தடவிக்கொண்டே, ஒவ்வொரு ஊக்காக கழற்றினேன். அவள் உள்ளே ப்ரா எதுவும் அணிந்து இருக்கவில்லை.
கடைசி ஊக்கை அவிழ்த்துதான் தாமதம், “விட்டால் போதும்..” என்று இரண்டு முலைகளும் தொம்மென்று வெளியே வந்து விழுந்தன.
உண்மையை சொல்லுகிறேன். அவள் முலை அழகை பார்க்க ஆயிரம் கண்கள் வேண்டும். அப்படி ஒரு கொள்ளை அழகாய் இருந்தன அவள் கொழுத்த கனிகள்.
நான் சுவாதியின் பின்பக்கமாக சென்றேன். அவள் இடுப்பை பற்றி இழுத்து, என்னோடு ஒட்டிக்கொண்டேன். அவள் குண்டி சதைகள் என் ஆண்மையோடு உரசின.
நான் என் இரண்டு கைகளையும் அவள் இடுப்பை சுற்றி முன்னால் செலுத்தி அவள் பாற்குடங்களை பற்றினேன். மெல்ல பிசைந்தேன். பால் வரவில்லை.
“என்னங்க பாலையே காணோம்..?” என்றேன்.
“நல்லா அழுத்தி பிசஞ்சு விடுங்க. அப்பத்தான் வரும்..!!”
நான் என் கைகளை அகல விரித்து அவள் முலைகளை கப்பென்று பிடித்தேன். அவளுடைய பாதி முலைகள்தான் என் கைகளுக்குள் சிக்கியது. நான் அவளின் முலைக்காம்புகள் என் விரல்களுக்கு நடுவில் இருக்குமாறு பார்த்துக்கொண்டேன்.
அப்படியே பஸ் டிரைவர் ஹார்ன் அடிப்பதுபோல, அவள் முலைகளை அழுத்தி பிசைந்தேன். இப்போது அவள் முலைகளில் இருந்து பால் சொட்டு சொட்டாய், இங்க் பில்லரில் இருந்து இங்க் விழுவது போல் வெளிவந்தது. சுவாதியின் முலைக் காம்புகள் வழியாக வடிந்த வெண்ணிற துளிகள், என் விரல்களில் பட்டு, தரையில் விழுந்து சிதறின.
“என்னங்க. சொட்டு சொட்டாதான் வருது. அவ்வளவுதானா..?”
“இல்லைங்க. உள்ள எக்கச்சக்க பால் இருக்கு. மூணு நாலா ஊறுன பால் எல்லாம் உள்ளதான் இருக்கு. வாயை வச்சு உறிஞ்சினாதான் வரும்போல இருக்கு. அதான் நான் உங்களை கூப்பிட்டேன். கையை வச்சு கசக்கினா வர்ற மாதிரி இருந்தா, நானே வெளிய எடுத்துருப்பேன்..!!”
“அப்படியா..? சரி. அப்ப வாங்க. நான் வாயை வச்சு உறிஞ்சுறேன்..!!”
சுவாதி நகர்ந்து என் பக்கமாய் திரும்பிக்கொண்டாள். நான் அவளுடைய வலது கையை தூக்கி என் இடது தோளில் போட்டுக்கொண்டேன். குனிந்து அவள் வலது முலையை பிடித்தேன். என் வாயை அகலமாக திறந்து, வாய்க்குள் தள்ளிக்கொண்டேன்.
அவளுடைய பருத்த நெஞ்சு பழத்தில் பாதியைத்தான் என் வாய்க்குள் அடக்க முடிந்தது. நான் வாயை அசைத்து அவள் முலையை உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். உறிஞ்ச உறிஞ்ச பால் கசிந்து சொட்டு சொட்டாய் என் நாக்கில் விழுந்ததை, என்னால் உணர முடிந்தது.
முலைப்பால் மிகவும் திக்காக இருந்தது. பிசு பிசு வென்று நாக்கில் ஒட்டிக்கொண்டதுபோல இருந்தது. இனிப்பாய் இல்லாவிட்டாலும் ஒருவித தித்திப்பு இருந்ததாக எனக்குபட்டது.
சுவாதியின் முலையில் இருந்து வடித்த பால் துளிகள் சொட்டு சொட்டாக என் நாக்கில்பட்டு தொண்டை வழியாக உள்ளிறங்கியது. நான் அதன் தித்திப்பை ரசித்துக்கொண்டே முலைப்பால் அருந்தினேன்.
சுவாதிக்கு இன்னும் முலைவலி சரியாகவில்லை. என் தலைமுடியை பிடித்து இழுத்து தன் வலியை அடக்கிக்கொண்டாள். எல்லா பாலையும் உறிஞ்சினால்தான் அவள் வலி சரியாகும் என்று எனக்கு தோன்றியது.
எனக்கு நின்றுகொண்டே குனிந்து, அவளிடம் பாலருந்துவது சற்று சிரமமாக இருந்தது. சிறிது நேரத்தில் கழுத்து வலிக்க ஆரம்பித்தது. நான் அவள் முலையில் இருந்து வாயை எடுத்துவிட்டு கேட்டேன்.
“இப்போ பரவா இல்லையாங்க..?”
“இல்லைங்க. இன்னும் எனக்கு வலி குறையலை. எல்லா பாலும் வெளிய வந்தாதான் குறையும். கொஞ்சம் ஸ்பீடா உறிஞ்சுங்க..!!”
“நின்னுக்கிட்டே உறிஞ்சுகிறது கஷ்டமா இருக்குங்க. உட்காந்துக்கலாமா..?”
“ம்ம்.. சரிங்க..!!” என்றாள்.
சொல்லிவிட்டு முன்னால் நகர முயன்றவள், காலில் சுற்றியிருந்த புடவை தடுக்க, தடுமாறி கீழே விழப்போனாள். நான் சுதாரித்து என் கைகளை முன்னால் நீட்டி, அவள் முலைகளைப் பற்றி அவளை தாங்கிப் பிடித்தேன்.
“இதை கழட்டிருங்க சுவாதி. எடஞ்சலா இருக்கு..!!” என்றுவிட்டு நான் அவள் புடவையை உருவிப் போட்டேன்.
இப்போது சுவாதி வெறும் பெட்டிக்கொட்டோடு நின்றாள். நான் என் இடது கையால் அவள் இடுப்பை சுற்றி பிடித்துக்கொண்டு, அவளை சோபாவை நோக்கி அழைத்து சென்றேன். சோபாவில் அமரப் போனவளை தடுத்தேன்.