”என் நெலமையும் அதேதான்.. சரி வாடா.. அங்க போய் பேசாக்கலாம்..” என்றான் ராமு.
”இப்ப அங்க ஏதாவது பிரச்சினையா..?”
”இப்பவரை ஒன்னும் இல்ல..! நம்ம சைடுல ஒன்னும் இல்ல..! ஆனா புள்ள சைடுலதான்.. பிரச்சினை வரும்.. பாக்கலாம்.. சரி வா.. நாம பேசி ஏதாவது பிளான் பண்லாம்..! அவங்கண்ணன் கையோட கூட்டிட்டு வரச்சொன்னாரு..”
”அப்படியா.. சரி.. நீ முன்னால போ..! நான் சாப்பிட்டு வந்தர்றேன்..! இன்னும் சாப்பிடககூட இல்ல..! சொல்லாமக்கொள்ளாம இவன் ஏன்டா இப்படி பண்ணான்..?”
”ஆமாடா.. நம்மகிட்டக்கூட சொல்லாம… பார்றா.. என்ன பண்ணியிருக்கான்னு..”
”சம்சுக்கு தெரியுமா..?”
”அவன் மில்லுல இருக்கான்.. அவனுக்கும் நான்தான் போன்ல சொன்னேன்..!”
”அப்ப அவன் யாருக்குமே சொல்லல…?”
”மூச்சு விடல…”
”சரி… நீ போய் பேசிட்டிரு.. நான் சீக்கிரம் வந்தர்றேன்..!!” என வாசலோடு பேசி அனுப்பி வைத்தான் சசி..!
ராமு போனதும்.. ஆழமாக ஒரு பெருமூச்சு விட்டான். வீட்டுக்குள் திரும்பி பார்த்துவிட்டு.. பாத்ரூம் போய் முகம் கழுவி.. வீட்டுக்குள் போனான்..!
சமையலறை வாயிலில் நின்றிருந்த புவியாழினி ஆப்பிள் திண்று கொண்டிருந்தாள்.
அவள் தலைமுடி சுத்தமாகக் கலைந்து போயிருந்தது.
”யாரு…டெய்லரா…போய்ட்டாப்லயா..?” என்று கேட்டாள்.
”ம்..ம்ம்..!” அவளருகே போனான் ”ஃப்ரிட்ஜ்லருந்தா எடுத்த..?”
”ம்..ம்ம்..!”
”கூலிங்கா இருக்கும்..! மொதவே உனக்கு சளி புடிச்சிருக்கு..”
பின்னால் நகர்ந்தாள் ” பரவால்ல..”
அவள் கையை எட்டிப் பிடித்தான்.
”உன் ஆப்பிள் சூப்பரா இருக்கடி.. செல்லம்…”
”ச்சீ.. அடங்கு..” அவன் கையை உதறினாள்.
அவளை வளைத்தான் ”புவி…”
”ஏய்.. போதுன்டா.. மூடிட்டு அடங்கு..!”
”விட்டத நாம.. கன்டினியூ பண்ணலாம்.. செல்லம்…” அவளை அணைத்தான்.
”மூடிட்டு போ…” என திமிறினாள்.
அவன் இருக்க.. அதிகமாகத் துள்ளி.. அவனிடமிருந்து விலகி.. முன்னால் போனாள்.
”ஏய்.. புவி…”
”போடா… பன்னி… ”
”வாடி செல்லம்….”
”போடா…” என்று விட்டு கதவுக்குப் பக்கத்தில் போய் நின்று சிரித்தாள் ”நீ வேலைக்கு போ…”
”சரி.. போறேன்.. கிஸ்ஸாவது குடு வா..”
”போதும்.. போதும்.. நீ போ… நான் போறேன்…” என வேளியே போனாள்.
”ஏய் புவி…” என்று கத்தினான்.
பலன் இல்லை. புவி போய்விட்டாள்.
‘சே.. இந்த ராமு வந்து காரியத்தை கெடுத்து விட்டானே..?’
காத்து ஓடிப்போனதுகூட.. சசிக்கு கவலையாக இல்லை. இப்படி கிடைத்த வாய்ப்பு கை நழுவிப் போய்விட்டதே என்று மிகவும் கவலைப் பட்டான்.
உடை மாற்றிப் புறப்பட்டான் சசி. பத்து நிமிடங்களுக்குப் பிறகு…கதவருகே வந்து நின்றாள் புவியாழினி.
முகம் கழுவியிருந்தாள். முடி திருத்தம் செய்திருந்தாள்.
”கெளம்பியாச்சா..?” என்று சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள்.
”ம்.. ம்ம்..! வா…!” கண்ணாடியிலிருந்து பார்வையைத் திருப்பினான்.
உள்ளே வந்தாள் ”ஆமா.. உங்க பிரெண்டு எதுக்கு வங்தாங்க..?”
”ஒரு பிரச்சினை…”
”என்ன…?”
”பிரெண்டு எஸ்கேப் ஆகிட்டான்.. தேடிட்டிருக்காங்க..”
”எந்த பிரெண்டு..?”
”காத்து..”
” ஓ.. அந்த தாடி… யா..?” அவன் பக்கத்தில் தைரியமாக வந்தாள்.
”ம்..ம்ம்..” அவள் இடுப்பில் கை போட்டு வளைத்தான் ”நாமளும் ஓடிபோலாமா..?”
”ஆ… ச்சீ… உங்கூடவா… மூடிட்டு போவியா..? சரி.. சரி கெளம்பு பாக்கலாம்..!” என்று கிண்டல் செய்தாள்.
அவளைக் கட்டிப்பிடித்து.. அவள் மார்பை இருக்கி.. அவளது உதட்டில் முத்தம் கொடுத்தான்.!
அப்படியே நின்றிருந்தாள் புவி.
அவள் உதடுகளை உறிஞ்சி விட்டு மெதுவாகக் கேட்டான்.
”ஏய்.. மேட்டர் பண்லாமா..?”
அடுத்த நொடி ‘பட் ‘ டென அவன் கன்னத்தில் அடித்தாள்.
”மூடிட்டு கெளம்பு… பையன்.. பாவம்னு பாத்தா.. அதுக்கே அலையற..!”
”ஏய்.. அதுக்கு ஏன்டி.. அடிக்கற..?”
”பின்ன அடிக்காம கொஞசுவாங்களா..?” என அவனிடமிருந்து விலகியவளை இழுத்துப் பிடித்து உதடு சுவைத்தான் சசி..!
அவனது ஆழ முத்தத்தை அனுமதித்து… பின் விலகி… பை சொல்லி.. அவனுக்கு விடை கொடுத்தாள் புவியாழினி….!!!!
ராமுவின் தையல் கடையில் காத்துவின் அண்ணன் இருந்தான்.
சசி சைக்கிளை நிறுத்திவிட்டு இறங்கிப் போய்க் கேட்டான்.
”எப்பண்ணா.. போனான்..?”
”எனக்கென்ன தெரியும்.. நீங்கதான் எல்லாம் ஒன்னா சேந்து சுத்திட்டிருக்கீங்க..! யாரக்கேட்டாலும்.. ஒன்னும் தெரியாதுங்கறீங்க..” என்றான் காத்துவின் அண்ணன்.
”ஐயோ.. நெஜமாவே.. எனக்கு ராமு வந்து சொல்லித்தாண்ணா தெரியும்.. அவன் போனது பத்தி வேற எதுவுமே தெரியாது..” என சசி சொல்ல..
நம்ப மாட்டாத பார்வை பார்த்தான் காத்துவின் அண்ணன்.
”நெஜமாண்ணா.. அவன் லவ் பண்றது வேணா தெரியும்..” என்றான் சசி
”அது எங்களுக்கே தெரியும்..! இப்படி போனது பத்தி தெரியாதா..?”
”தெரியாதுண்ணா.. தெரிஞ்சா.. சொல்றதுக்கு..என்னண்ணா..? அவன் இவ்வளவு பழகிட்டு.. எங்க யாருகிட்டயுமே சொல்லாம போயிருக்கான்..”
”அதான் எனக்கும் டவுட்டா இருக்கு.! சரி.. இப்ப அவன் எங்க இருப்பான்னு உங்களுக்கு ஏதாவது ஐடியா இருக்கா..?”
”ஒரு..மூனு மாசம் முன்னாடி.. ஒரு தடவ சொன்னான்….” என சசி இழுக்க…
”என்ன சொன்னான்..?” என்று கேட்டான் காத்துவின் அண்ணன்.
”எஸ்கேப்…ஆனாக்கூட மதுரை.. திண்டுக்கல் பக்கம் போயிருவேன்னான்..! அங்கத்த பசங்க.. இங்க வேலை செய்றானுக..”
”அவனுகளையும் விசாரிச்சிட்டேன்..! காலைல அவனுக போன் பண்ணி.. கேட்டப்பத்தான்.. அவன் இல்லேங்கறது எனக்கே தெரிஞ்சுது..!”
”பசங்க.. எல்லாம் இருக்கானுகளா..?”
”அவனுகளும் உங்கள மாதிரிதான் சொல்றானுக..! எவனுக்கும் எதுவும் தெரியல.. அப்படி எங்க போய் தொலைஞ்சானு தெரியலியே..! போனும் எடுக்க மாட்டேங்குது.. இல்ல அவனாவது.. ஒரு போன் பண்ணி.. இங்க இருக்கேன்னு சொல்லனும்..! எதுவுமே தெரியாம.. பைத்தியம் புடிச்ச மாதிரி இருக்கு…!” என்று கொஞ்சம் புலம்பினான்.
”அந்த புள்ள சைடு என்னண்ணா சொல்றாங்க..?”
”அவங்க.. கைல கெடைச்சா.. வெட்டிருவோம்.. குத்திருவோம்னு.. குதிக்கறாங்க..! இவனும் நேத்து வேலை செஞ்சிட்டு சாயங்காலம்தான்.. வந்துருக்கான்..! வந்தவன் வீட்டுக்கு வரல.. நேரா.. அந்த புள்ளைய கூட்டிட்டு எஸ்கேப் ஆகிட்டான் போலருக்கு..! ஆனா.. உங்ககிட்டகூட ஏன் சொல்லாம போனான்னுதான் எதுவுமே புரியல எனக்கு..!”
”அவங்க சைடு.. போலீஸ்க்கு போகலையாண்ணா..?”
”போகல..! நாம போய் இந்த மாதிரி ஒரு கம்ப்ளெயிண்ட் பண்ணிட்டா என்ன..?”
”என்னண்ணா..?”
” நடந்தத அப்படியே சொல்லிடலாம்..?”
” நம்மள விசாரிப்பாங்களே…?” ராமு குறுக்கிட்டுச் சொல்ல..
சசி ”அது பரவால்ல.. சொல்லிக்கலாம்..! நம்மள வேற என்ன பண்ண முடியும்..? இதனால அவனுக்கு ஒரு சேப்டி கெடைக்கும் இல்ல..?”
”அப்ப நாமளே போலீஸ்க்கு போயிரலாமா..?” காத்துவின் அண்ணன் கேட்டான்.
”ம்.. போயிடலாம்..!” என்க..
”சரி.. வாங்க..! நாம நம்ம சைட கிளியர் பண்ணிடலாம்..!” என்று எழுந்தான் காத்துவின் அண்ணன்.
ஆனால் ராமு.. தயக்கம் காட்டினான்.
”வீணா எதுக்கு.. போலீஸ்.. அது.. இதுனு….”
”இதுல பயப்பட ஒன்னும் இல்ல.. வாங்கப்பா.. எது வந்தாலும் நான் பாத்துக்கறேன்..! இப்பவரை.. நிச்சயமா.. உங்களுக்கு எதுவும் தெரியாது இல்ல..?”
”இல்லண்ணா.. தெரிஞ்சா சொல்ல மாட்டமா..?”
ராமு கடையைச் சாத்த.. போலீஸ் ஸ்டேசன் போனார்கள்..!!
அவர்கள் கொடுத்த கம்ப்ளெய்ண்ட் பெரிதாக மதிக்கப்படவில்லை.
போலீஸ் ஸ்டேஷனில் உள்ளவர்களுக்கு.. டீ சிகரெட் எல்லாம் வாங்கிக் கொடுத்து விட்டு.. ஏதோ புகார் கொடுத்து விட்டோம் என்கிற நிம்மதி உணர்வுடன் திரும்பினார்கள்..!!
மீண்டும் ராமு கடை திறந்தான். உட்கார்ந்து டீ சொல்லிக் குடித்தார்கள்..! சிறிது நேரத்தில் சசியின் அண்ணன் விடைபெற்றுப் போக.. சசி எழுந்து அண்ணாச்சியம்மாவிடம் போனான்.
”எப்படியோ.. ஒருத்தன அனுப்பி வெச்சிட்டிங்க..?” என்று சிரித்துக் கொண்டே கேட்டாள் அண்ணாச்சியம்மா.
”அனுப்பி வெச்சமா.. நாங்களா..?” என்றான் சசி.
”ஏய்.. சும்மா கதை விடாத பையா.. உங்கள்ள யாருக்குமேவா தெரியாது..?” அவனுக்குப் பக்கத்தில் வந்து நின்று மெதுவாகக் கேட்டாள்.
”க்கும்.. நீங்க வேற..அவன் லவ் பண்றது மட்டும்தான் தெரியும்.. எஸ்கேப் ஆனது தெரியாது. இப்பக்கூட போலிஸ்லதான் போய் கம்ப்ளெய்ண்ட் பண்ணிட்டு வரோம்..”
”போலீஸ்ல.. விசாரிச்சாங்களா..?”
”ஆ.. விசாரிச்சாங்க.. ஏதோ அவங்க வாங்கற சம்பளத்துக்கு.. அது வேஸ்ட்.. என்ன நம்ம பையனுக்கு ஒரு சேப்டி மாதிரி…! ஓடிப்போனது கன்பார்ம்ங்கறதுனால.. போலீஸ் இத பெருசா எடுத்துக்கல..!”
”சரி.. இவன் எங்கருக்கான்.. என்னன்னு எதுவுமே தெரியலையா..?”
”அது ஒன்னுதான் டவுட்டு.. மத்தபடி வேற எந்த சிக்கலும் இல்ல..”
”சரி.. ஓடித்தான் போனிங்கனு.. எப்படி தெரியும்..?”
” புள்ள சைடு.. கன்பார்மாகிருச்சு..அத வெச்சுத்தான்.!”
”ஓ.. சரி.. புள்ள எப்படி நல்லாருப்பாளா.?”
”ம்..ம்ம்..! ஏன்.?”
”தெரிஞ்சுக்கத்தான்..! என்ன படிச்சிட்டிருந்த புள்ளையா.. இல்ல வேலைக்கு ஏதாவது போயிட்டிருந்தாளா..?”
”ரெண்டும் இல்ல.. வீட்லதான் இருந்துச்சு..”
”புள்ள.. மேஜரா…?”
”ம்..ம்ம்..! அதெல்லாம் மேஜர்தான்..”
”சரி.. எங்கயோ நல்லாருக்கட்டும்..! எப்படிடா.. கண்டுபுடிச்சா.. பிரிச்சுருவாங்களா..?”
” நம்ம சைடுல.. அப்படி நடக்காது..! ஆனா அவங்க சைடுலதான்.. என்ன நடக்கும்னு தெரியல..!”
”அப்படித்தான் சொல்லுவாங்க..! கல்யாணமாகி ஒரு பத்து பதினஞ்சு நாள் ஆகிட்டா.. அப்றம் விட்றுவாங்க..!” என்றாள்.
”ம்..ம்ம்..! என்ன நடக்குமோ.. பாப்போம்..!” என்றான் சசி.
”சரி.. அடுத்தது யாரு.. உங்க செட்ல..?”
புன்னகைத்தான் ”தெரியல..”
”நீதான் ஆவேனு நெனைக்கறேன். .” என்று சிரித்தாள்.
”யாரு.. நானா..?”
”ம்..ம்ம்..!”
”நான் போனா.. என்கூட நீங்கதான் வரனும்..!”