அவள் ஆஆவ்வ்வ் என்று கத்தினாள். நான் மேலும், கீழும் ஏறி அடிக்க ஆரம்பித்தேன். அவ்வப்போது குனிந்து அவள் முலைகளை கவ்விக்கொண்டே அடிக்க ஆரம்பித்தேன் “இன்னும் வேகமா! வேகமா! என்று அவள் தன் புண்டையை மேலும் தூக்கி காட்ட ஆரம்பித்தாள்…என் வேகமும் அதிகரித்தது.
என் சுண்ணி மேலும் அவளின் புண்டைக்கு உள்ளே, வெளியே போய் வர ஆரம்பித்தது… “அப்படியே என் முலையை சூப்புடா” என்றாள். நான் அவள் முலையை சப்பிக்கொண்டே அவளை இடிக்க ஆரம்பித்தேன். சிறிது நேரம் கழித்து என் கைகளை அவள் முலையில் இருந்து எடுத்து அவள் குண்டியை தாங்கி பிடித்துக்கொண்டே இன்னும் வேகத்தை கூட்டினேன். “ம்ம்ம் இன்னும், இன்னும் வேகமா” என்றாள்.. நான் என் பல்லை கடித்துக்கொண்டே என் முழு பலத்தாலும் என் சுன்னியை அவள் புண்டை ஓட்டையில் வைத்து ஆட்ட ஆரம்பித்தேன்.
அவள் இப்போது ஏதேதா புரியாத மாதிரி உளற ஆரம்பித்தாள். நானும் இடித்துக்கொண்டே இருந்தேன். கடைசியாக என் சுண்ணி மீண்டும் விந்தை பாய்ச்ச தயாரானது. என் கடைசி குத்தில் விந்து மீண்டும் பாய்ச்சியது. இருந்தாலும் நான் என் சுண்ணியை வெளியே எடுக்காமல் என் கடைசி சொட்டு விந்தை உள்ளே பாய்ச்சினேன். அப்படியே படுக்கையில் சாய்ந்தேன். மூச்சு வாங்கியது. உடம்பிலிருந்த எல்லா சக்தியும் விந்துவாக போனது போல தோன்றியது.
அவள் மெல்ல என் பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தாள். குனிந்து என் உதட்டில் அழுத்தி ஒரு முத்தமிட்டாள். “தாங்க்ஸ்” என்ன இப்போது பரவாயில்லையா என்று சிரித்தேன். அவள் கண்ணை பார்த்தேன்… “ம்ம்ம்ம்ம்ம்” என்றாள். “ஐ லவ் யூ”.“தெரியும். அப்படியே ரிலாக்ஸ் பண்ணு! உடனே உனக்கு நான் தேவைப்படுவேன்!.” அதை கேட்டு சிரித்தேன். அவளை இழுத்து மீண்டும் இறுக்கமாக அணைத்தேன். “ஆம்.. உடனே எனக்கு தேவைப்படுவாய்”
மது மயக்கம்… புதிய காதல்…முதல் அனுபவம் எல்லாம் சேர்த்து ஆளை தள்ளியது. அவளுக்கு முத்தமிட்டபடியே படுக்கையில் சாய்ந்தேன். தூக்கம் கண்களை இறுக்கியது… அப்படியே உறங்கினேன்…. காலையில் வந்தான் அவன்…வேலைக்காரன். வந்தவன் லுங்கியை சரி செய்துக்கொண்டு இருந்த என்னை பார்த்தான். “சார்! நீங்க இன்னும் போகலையா? என்றான். “இனிமேல் இங்கேதான் டேரா” என்றேன். அவன் கோணி சிரித்தான்.
“அம்மாவை கேட்டுங்க சார்” என்று சொல்லும்போதே சுஜிதா வந்தாள். வந்தவள் என்னை பார்த்து “சார் யாரு?” என்று கேட்டபோது எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. “சுஜிதா! நான் யார் தெரியலியா! நாந்தான் சுரேஷ்” என்றேன். “சுரேஷா! அவர்தான் டூர் போயிருக்காறே” என்றபோது எனக்கு லேசாக வியர்த்தது. அந்த வேலைக்காரன் என்னிடம் சாய்ந்து “சார். அம்மாவுக்கு சுயநினைவு வந்து விட்டது போல! பேசாம ஓடிடுங்க!” என்றான்.
அதுவும் சரிதான். ஏதோ வந்தோம். வந்ததுக்கு நல்ல விருந்து. கிளம்ப வேண்டியதுதான்.. என்று சாய்ந்து சுஜிதாவை பார்த்துக்கொண்டே வேகமாக வீட்டை விட்டு வந்தேன்..ஆனால் அவள் முகம் என்னவோ இறுக்கமாகத்தான் இருந்தது. பட்டது போதும். நேராக வீட்டுக்கு போக வேண்டியதுதான்…. என் வீட்டை அடைந்தேன். வீட்டுக்கு வெளியில் அப்பா, அம்மா எல்லாரும் நின்றிருந்தார்கள்.
என்னதான் இருந்தாலும் பாசம் போகுமா என்ன! சிரித்தப்படி நேராக போனேன்…எங்கப்பா ஓடி வந்து ஒரு உதை விட்டார்.. தண்ட சோறு! எவனோ ஒருத்தன் உன்னை கடத்திக்கொண்டு போயிட்டு இரவு முழுதும் ஒரே போஃன், ஒரே ரகளை. அப்படியே விட்டு விடலாம் என்று சொன்னேன். என் அம்மாவை காட்டி இவதான் அழுது ரகளை பண்ணி உடனே பணம் கொடுக்க சொன்னாள்… தண்டகர்மம் என்றார்.
உடனே எனக்கு சுர் என்று உறைத்தது! அப்போ அந்த வேலைக்காரந்தான் கிட்நாப்பரா? உண்மையில் நான் கடத்தப்பட்டேனா? அப்பா எவ்வளவு கொடுத்தீங்க! என்றேன்.. ஒரு லட்சம்டா, ஒரு லட்சம் என்று சொல்லிவிட்டு சரமாரியாக அவர் வார்த்தைகளை கொட்டினார் “தண்டசோறு! மட சாம்பிராணி” என்று! முதல் முறையாக எனக்கு தோன்றியது .
நான் ஒருவேளை அப்பா சொல்வது போல மட சாம்பிராணிதானோ?????