”அடிப்பாவி.. நீ….”
அவனை இடைமறித்துச் சொன்னாள்.
”அத இன்னும் மறக்கலயாடா நீ..? நான்லாம் அப்பவே மறந்துட்டேன்..”
”மறப்படி மறப்ப.. ஏன் மறக்க மாட்ட..? இப்பவே இப்படி மாறிட்டியே.. மேரேஜ்க்கு அப்றம் இன்னும் எப்படிலாம் மாறுவ..? ம்..ம்ம். .? சசினு ஒருத்தன் இருக்கறதவே மறந்துருவ.. அப்படிதான..?”
” அதுல என்னடா மாமு.. தப்பு..? நம்ம லைஃப் நல்லாருக்கனும்னா.. நாமதான.. நமக்கு ஆகாதத எல்லாம் அவாய்ட் பண்ணிக்கனும்.?”
”ஓ.. அப்ப நான் ஆகாதவனா உனக்கு..?”
”உன்ன நான் அப்படி சொல்லுவனாடா மாமு..? ஆனா.. மேரேஜ்க்கு அப்றமும்.. நீ என்ன’பக்’ க கூப்பிட்டா.. அது உனக்கு மரியாதையா இருக்குமா.? இல்ல நான்தான் உன்கூட வந்துட முடியுமா..? என்ன சொல்ற..?”
” இப்ப நாம..நேரா.. தோட்டம் போறோம்..!!”
” பாத்தியா.. இவ்ளோ சொல்லியும் உன் புத்திய காட்ற..? நோ..! எனக்கு இப்ப ஜிலலுனு ஐஸ்க்ரீம் சாப்பிடனும்..! வாங்கி குடு..!!”
”அதுக்கப்பறம்..?”
”குமுதக்கா வீட்டுக்கு போய்ட்டு.. நம்ம வீட்டுக்கு போய்டலாம்..”
”போயி.. ?”
”இது என்னடா கேள்வி..? தூஙகறதுதான்..?”
”ஓ.. உன் ஜாலிக்கு என்னை யூஸ் பண்ணிட்டு.. ஒனத்தி மயிரா நீ போயி.. உன்னோட வருங்கால புருஷன நெனச்சிட்டு.. கனவுல மெதப்ப.? நானு.. உன்ன நெனச்சு.. கைல புடிச்சு ஆட்டிட்டு கெடக்கனும்..?”
”எக்ஸாக்ட்லிடா மாமு..! இவ்ளோ நாளும் நீ அதான்டா பண்ணிட்டு இருந்த..?”
”ஸோ….?”
”ஸோ..?”
”மயிரே போச்சு மாரப்பா.. கைல புடிச்சு ஆட்டப்பானு எல்லா பொட்ட சிறுக்கிக மாதிரி.. நீயும் சொல்ற..?”
”ச்சோ.. ச்வீட்றா மாமு.. எவ்ளோ அழகா புரிஞ்சுக்கற நீ..?” என பைக்கில் போகப் போகவே அவன் கன்னத்தைப் பிடித்துக் கிள்ளினாள் கவி.
”பட் .. அதான இல்ல..” என்றான் சசி.
” வொய் டா..?”
”நீதான் கைல புடிச்சு ஆட்ற..?”
” என்னடா இப்படி சொல்ற..?”
”வேற எப்படி சொல்றதுடீ.. உனக்கு என்ன ஐஸ்க்ரீம்தான வேனும்..? எவ்ளோ வேனுமோ சாப்பிட்டுக்கோ..! அத முடிச்சிட்டு.. அப்படியே நாம…. தோட்டம் போறோம்.. ஒரு புல் சர்வீஸ் பண்றோம்..!!”என்றான் சசி..!!
”நா.. முடியாதுனு சொன்னா..?”
”ஐஸ்க்ரீம் கேன்ஸல்.. இப்படியே தோட்டம் போறோம்..! எங்கே சொல்லு பாக்கலாம்..?”
அவனது இடுப்பில் நறுக்கெனக் கிள்ளினாள்.
”எந்த நேரம் பாரு அந்த நெனப்புலயே இரு.. ஆனா கல்யாணம் மட்டும் பண்ணிராத.?”
”நீ பண்ணிட்டு சொல்லு.. அப்றம் நான் பண்ணிக்கறேன்.! இப்ப என்ன.. டீல் ஓகேதான..?”
” இல்லேன்னா மட்டும் விட்றவா போற.. என்ன பண்றது உன்கூடல்லாம் சவகாசம் வெச்சிருக்கேனே.. உன்னல்லாம் ‘பக் ‘கித்தான் ஆகனும்..! அது என் தலைல’பக் ‘ன விதி..”
”ஏய்.. இந்த ஒன்னுமே தெரியாத.. ஓலியக்காளாட்ட பேசாத.. என்ன..?”
”டேய்.. நெஜம்ம்மா எனக்கு ஒன்னுமே தெரியாதுடா..?”
”ஆமாமா.. நெஜம்மா ஒன்னுமே தெரியாது..! வாய்ல எடுத்து வூச்சு பாரு.. ஊம்பவே தெரியாது..!” என அவன் சொல்ல….
‘நங் ‘ கென அவன் மண்டையில் கொட்டினாள் கவி.
”ச்சீய்.. பொருககி மாதிரி பேசாதடா..! பரதேசி..!”
ஐஸ்க்ரீம் பார்லரில்.. இரண்டிரண்டாக வாங்கி.. நாக்கை நீட்டி.. சுழற்றிச் சுழற்றிச் சுவைத்தாள் கவிதாயினி.
அவளுக்கு எதிரில் உட்கார்ந்துகொண்டு ஒன்றையே.. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ரசித்து ருசித்துக்கொண்டிருந்த சசி.. டேபிளுக்கு அடியில் அவள் கால்களைத் தன் கால்களால் பிண்ணியவாறு மெதுவாகக் கேட்டான்.
”ஆஃப்டர் மேரேஜ்.. எத்தனை குழந்தைக பெத்துக்கலாம்னு இருக்க.. கவி..?
”என்னடா கேள்வி.. இது..? ரெண்டுக்கு மேல.. இப்பல்லாம் பெத்துக்கறது இல்ல..!”
”அப்ப ரெண்டு தானா..?”
”அது போதும்டா.. ஒரு பொண்ணு ஒரு பையன்..”
”ம்..ம்ம்..! ஆனா.. ரெண்டுமே.. பையனாவோ.. இல்ல பொண்ணாவோ பொறந்தா..?”
”பாயிண்ட்..!!” என்று புன்னகைத்தாள் ”பட் எதுன்னாலும்.. டூ பேபிஸ்தான்..”
”ம்.. ம்ம்..! என்னோட ஐடியாவும் அதுதான்..!”
”பட்.. மாமு.. நீ என் புருஷன் இல்லையேடா..” என அவள் சொல்ல..
டேபிளுக்கடியில் பிண்ணியிருந்த.. அவன் வலது காலை சட்டென மேலே உயர்த்தி.. அவளின் தொடை நடுவில் இடித்தான்.
” நண்பா.. நான் இன்னொருத்தன் சொத்துடா..” என்றாள். அவன் காலைக் காலால்? தள்ளிவிட்டவாறு.
”இன்னும் நிச்சயம் பண்ணல.. ‘பக’கி..!!”
”பண்ணிருவாங்க.. கன்ஃபார்ம் பண்ணியாச்சு..”
அவர்கள் ஐஸ்க்ரீம் சாப்பிட்டவாறு.. ஜாலியாகப் பேசிக்கொண்டிருந்த போதே.. தன்.. மனைவி.. குழந்தையுடன் வந்தான் ராமு.
அவனைப் பார்த்த அடுத்த நொடியே.. சசியின் முகம் சட்டென மாறியது.
அவனது முக மாறுதலைக் கவனித்த கவி.. வாயில் பக்கம் திரும்பிப் பார்த்தாள்.
ராமுவைப் பார்த்துவிட்டு அவன் பக்கம் திரும்பினாள்.
”உன் பிரெண்டுடா..”
ராமு அவர்கள் அருகில் வந்தான்.
புன்னகைத்தான்.
”எப்படி இருக்க சசி..?” எனக் கேட்டான்.
சசி நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தான். அவன் முகத்தில் கடுகடுப்பு ஏறியிருந்தது.
ராமுவின் நட்பை உதறி.. வருடத்திற்கு மேல் ஆகியிருந்தது. என்றாலும் இன்னும் அவன் மேல் இருந்த வன்மம் மட்டும் சசியின் மனதைவிட்டு விலகாமல் இருந்து.
அவன் கேள்வியை அலட்சியப் படுத்திய சசி.. ராமுவின் மனைவி.. மகனை ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு சட்டென முகத்தைத் திருப்பினான்.
”நீங்க எப்படி இருக்கீங்க..?” உடனே ராமு.. கவியிடம் கேட்டான்.
”ம்..ம்ம்..!!” ஐஸ்க்ரீம் உதடுகளை உடனே நக்கிக்கொண்டு.. அவசரமாக பதில் சொன்னாள் கவி ”ஃபைன்..! நீங்க.. எப்படி இருக்கீங்க..?”
”ம்..ம்ம்..! நல்லாருக்கேன்.!” புன்னகைத்தான் ராமு.
”உங்க பையனா..?” அவன் பையனைப் பார்த்துக் கேட்டாள்.
”ம்..ம்ம்..! இது என் வொஃய்ப்..!”
அவன் மனைவி.. கவியைப் பார்த்து சினேகமாகப் புன்னகை காட்டினாள்.
”பேரு..?” கவி கேட்டாள்.
”கிஷோர் குமார்..!!” ராமுவின் மனைவி சொன்னாள்.
எழுந்து பையன் கன்னத்தில் செல்லமாகக் கிள்ளினாள் கவி.
”வயசு..?”
”ஒன்றை..”
”பேசுறானா..?”
”புரியாது..”
சசி பேசவே இல்லை. ஒரு இரண்டு நிமிடம்.. கவியுடன் பேசிவிட்டு.. பக்கத்தில் இருந்த டேபிளில் போய் உட்கார்ந்து கொண்டார்கள்.
சசி எழுந்து போய் பில் செட்டில் செய்துவிட்டு வந்தான்.
கவியும் அவசரமாக சாப்பிட்டு முடித்திருந்தாள்.!
”போலாமா..?” சசி கேட்க..
கவி தலையை ஆட்டியவாறு எழுந்து.. கழுத்தில் இருந்த.. துப்பட்டாவைக் கீழே இழுத்து மார்பை மூடினாள்.
ராமு பக்கம் திரும்பி.. பொதுவாக ஒரு புன்சிரிப்புக்காட்டினாள்.
”வரங்க..”
கணவன்.. மனைவி இரண்டு பேருமே புன்னகைத்துத் தலையாட்டினார்கள்.
சசி எந்தபக்கமும் திரும்பாமல்.. விடுவிடுவென வெளியே போனான்.
அவன் பின்னாலேயே.. வந்த கவி
அவன் பக்கத்தில் வந்து சொன்னாள்.
”இதெல்லாம் ரொம்ப ஓவர்டா..”
அவளை சைடில் பார்த்து முறைத்தான்.
”அவனா வந்து பேசறான்..! நீ ஒரு வார்த்தைகூட பேசல..! அப்படி பேசினா என்ன.. உன் வாய்லருந்து முத்தா உழுந்துரும்.?”
”நா எதுக்குடீ.. பேசனும்..?” எரிச்சலுடன் கேட்டான்.
”என்னடா.. அவன் வொய்ஃப்ப உனக்கு இன்ரடியூஸ் பண்ணி வெக்க ஆசைப்பட்றுப்பான்..! நீ பேசாம இருந்ததுல.. அவனுக்கு எத்தனை சேமா.. இருந்திருக்கும்..?”
”ஆ.. அதுக்காக.. நீ பீல் பணறியா.?”
”பீல் பண்ல..! நீ நடந்துட்டதுதான் ஓவர்னேன். .!!”
பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணி..
”உக்காரு..!!” என்றான்.
அவன் பின்னால் ஏறி உட்கார்ந்தாள்.
”போ..”
நகர்த்தினான்.
”அவன் வொஃய்ப்.. சூப்பரா இருக்கு.. இல்லடா..?” அவன் முதுகில்.. அவளது மார்பின் கணத்தை அழுத்தியவாறு கேட்டாள்.
”நா பாக்ல..” என்றான்.
”போடா.. மாநிறமா இருந்தாலும் நல்ல ஃபிகர் இருக்குடா..! பையன்.. அப்படியே அவன் ஜாடை..!”
”ஏய்.. கொஞ்சம் அடங்கறியா.?”
”ஏன்டா..?”
”அவனப்பத்தின டாபிக்கே வேண்டாம்..”
”என்னடா மாமு.. என்னருந்தாலும் அவன் உன் க்ளோஸ் பிரெண்டுடா..”
” அது பழைய சசிக்கு..! இப்ப என் வாழ்க்கைல.. நான் மறக்கக் முடியாத.. மறக்கவே கூடாத.. முதல் நண்பனும் இவன்தான்..! நான் ரொம்பவும் வெறுத்த.. நினைக்கவே விரும்பாத.. துரோகியும் இவன்தான்..!!”
அவன் முதுகில் அழுந்தி.. அவனது வலது தோளில் முகம் தாங்கினாள் கவி.
” அதென்னடா.. மறக்க கூடாத நண்பன்.. நினைக்க விரும்பாத எதிரி..?”
”உனக்கு அது.. புரியாது கவி..”
”நீ சொல்றது பொருத்தமா இல்லையே..? மறக்க கூடாத நண்பன்.. நினைக்க விரும்பாத எதிரி.. ரெண்டும் முரணா தெரியல..?”
”சொன்னேனே.. உனக்கிது புரியாதுனு.. அனுபவிச்சாத்தான் தெரியும்..!!”
”ஆல்ரைட்.. ஆனா அவன் பொண்டாட்டி.. நல்லாத்தான் இருக்கா..இல்ல..?”
”இவளுக்காகத்தான்.. புவிய கை விட்டான்..”
”ம்..ம்ம்.. ஞாபகமிருக்கு..!!” என்றாள் கொஞ்சம் அடிபட்ட குரலில்.
அவளுடன் பேசிக்கொண்டே மிதமான வேகத்தில் பைக்கை ஓட்டிக்கொண்டிருந்த சசி.. ஒரு மெடிக்கல் ஷாப்பைக் கடக்கும்போது.. சடக்கென பிரேக் அடித்து.. பைக்கை ஓரம் கட்டினான்.