“நீ செல்வம் தானே”
ஆதிஷ் ரிப்ளை மெசேஜ் பார்த்தான். அம்மா எப்படி கண்டுபுடிச்சு இருப்பாள் என்று யோசித்து கொண்டே, இதுவும் வசதியா தான் போச்சு. இப்போ இவன் ரிப்ளை பண்ணினான்.
“எப்படி மேடம் கண்டுபுடிசீங்க”
“என்ன மேடம் னு அட்ரஸ் பண்ணுறத வச்சு தான். எதுக்கு sms அனுப்புறீங்க”
“சும்மா தான் மேடம். இது என்னோட புது நம்பர். நோட் பண்ணிக்கோங்க”
“நான் எதுக்கு நோட் பண்ணிக்கணும்”
“உங்களுக்கு தேவைப்படும் போது கால் அல்லது மெசேஜ் பண்ணுறதுக்கு”
ரிப்ளை எதுவும் வர வில்லை. அதை வச்சுட்டு கொஞ்சம் நேரம் கம்ப்யூட்டர் சென்டர் ல ப்ராஜெக்ட் விஷயமா வேலை பார்த்தான்.
அன்னைக்கு ஜிம் சுபா, நித்யா இருவரும் சேர்ந்து போனார்கள். ஜிம் ல கொஞ்சம் நேரம் ஒர்கவுட் பண்ணி முடிச்சிட்டு கவனித்தார்கள். செல்வம் ஊருக்கு போய் இருப்பதாகவும், 2 வாரம் ஆகும் என்றும், அது வரை டெம்போரரி ஜிம் மாஸ்டர் இருக்குறதுக்கு அவர்களுக்கு புரிந்தது. சுபா வுக்கு என்னடா இவன் ஊருக்கு போய் எதுக்கு நமக்கு மெசேஜ் அனுப்பி இருக்கான். இதை நித்யா கிட்ட சொல்ல வேண்டாம்னு இருந்தால். அவளுக்கு சொல்லி confuse பண்ண வேண்டாம் என்று நினைத்தாள். அதுவும் இவன் மெசேஜ் தானே அனுப்பினான், வேற எதுவும் தொல்லை பண்ணலையே என்று தோன்றியது.
அன்னைக்கு நைட் எல்லாரும் சேந்து படுத்து இருக்கும் போது ஆதிஷ் அடுத்து என்ன பண்ணலாம்னு யோசிச்சிட்டு இருந்தான். ஒரே ரூம் ல இருந்தா மெசேஜ் அனுப்ப முடியாது. அதனாலே அவன் அப்பா ராஜ் கிட்ட இனிமே அவனுக்கு கொஞ்சம் வேலை இருக்குறதால அடுத்த ரூம் ல படுத்துக்க போன்றதாக சொன்னான். ராஜ் அந்த ரூம் ல ac இல்லை பரவா இல்லையானு கேட்டுக்கிட்டார். ஆதிஷ் இப்போ ac முக்கியமாக இல்லை, எப்படியாவது அம்மா கூட செல்வம் மாதிரி மொபைல் சாட் பண்ண வேணும் அது தான் முக்கியம். ஹரி என்ன நினச்சான்னு தெரியலை. நானும் அண்ணன் கூட அந்த ரூம் ல படுத்துக்குறேன் இனிமேல். ஆதிஷ்க்கு privacy இல்லை என்றாலும், ஹரி ஒன்னும் தெரியாது என்று எதுவும் சொல்லவில்லை.
நைட் 11 மணி இருக்கும் சுபா வேலை எல்லாம் முடிச்சிட்டு படுக்க ரெடி ஆனால. ராஜ் ஏற்கனவே கட்டிலில் படுத்து பாதி தூக்கத்தில் இருந்தார். பசங்க 2 பெரும் அடுத்த ரூம்ல இருக்குறத பார்க்க போயிட்டு அவுங்களுக்கு குட் நைட் சொல்லிட்டு படுக்க போனால். கொஞ்சம் நேரத்தில் ஹரி தூங்கிவிட்டான். ஆதிஷ் வேலை செய்வது போல நடிச்சுக்கிட்டே மெல்ல மொபைல் எடுத்து இப்போ மெசேஜ் அனுப்பலாமா வேண்டாமா என்று யோசித்து கொண்டே ஒரு சின்ன மெசேஜ் அனுப்பினான்.
“மேடம் தூங்கிட்டீங்களா”
ஏற்கனவே பகலில் செல்வம் அனுப்பியதாக நினைத்த சுபா உறக்கம் வராமல் புரண்டு புரண்டு படுத்து கொண்டு இருந்தால். மெசேஜ் வந்த டோன் கேட்டு கொஞ்சம் திடுக்கிட்டாள். எடுத்து பார்த்தாள்.
“ப்ளஸ் டோன்ட் டிஸ்டர்ப்” ரிப்ளை பண்ணி விட்டு படுத்தாள்.
“சாரி.” ஒரு வர்ட் ரிப்ளை பண்ணிட்டு படுத்தான் ஆதிஷ்.
அடுத்த நாள் காலையில் எல்லாரும் கிளம்பிட்டாங்க. ஆதிஷ் வெளியே சென்றாலும் இந்நேரம் அம்மா என்ன பண்ணிட்டு இருப்பாங்க ன்னு தோணிட்டே இருந்தது. sms மெசேஜ் தான் டிஸ்டர்ப் பண்ணுது அம்மாவே, வாட்ஸாப்ப் மெசேஜ் ட்ரை பண்ணலாம்னு தோணுச்சு. ஏற்கனவே 2 மாசம் முன்னாடி வாட்ஸாப்ப் மெசேஜ் notification டர்ன் ஆப் பண்ண சொல்லி கொடுத்து இருந்தான். அதனாலே சுபா எப்போவாவது தான் பாப்பா.
“குட் மோர்னிங் மேடம். ரொம்ப சாரி மேடம். என்னாலே உங்கள face பண்ண முடியலை அன்னைக்கு நடந்ததை நினைத்து. உங்க கிட்ட மனசு விட்டு மன்னிப்பு கேக்கணும்.” அப்படின்னு ஒரு மெசேஜ் வாட்ஸாப்ப் ல அனுப்பினான்.
சுபா offline ல இருந்ததாலே மெசேஜ் இன்னும் படிக்கலை. மதியம் 12 மணி போல சுபா நெட் ஒன பண்ணி, வாட்ஸாப்ப் மெசேஜ் எல்லாம் பாத்து டெலீட் பண்ணிக்கொண்டு இருந்தால். செல்வம் நம்பர் அவள் மனசுக்குள் ஏதோ பதிவான மாதிரி இருந்தது. செல்வம் நம்பர் மாதிரி தெரிந்து ஓபன் பண்ணி படித்தாள். ஆதிஷ்க்கு அவள் படித்து விட்டது தெரிந்தது. அப்புறம் ஒரு forward மெசேஜ் அனுப்பினான். சுபாவிடம் இருந்து ரிப்ளை இல்லை. லஞ்ச் அப்புறம் அடுத்த மெசேஜ் அனுப்பினான்.
“மேடம் எனக்கு தெரியும் நீங்க மன்னிக்க மாட்டீங்கன்னு. நான் இனிமே ஊருக்கு திரும்ப மாட்டேன். நீங்க நிம்மதியா இருங்க.”
கொஞ்சம் நேரம் வெயிட் பண்ணினான். சுபா typing என்று காட்டியது. அவன் மனசுக்குள் ஒரு பதை பதைப்பு இருந்தது. மெசேஜ் வந்தது
“செல்வம் உங்களை எப்படி நம்பி இருந்தேன் தெரியுமா. அதுவும் நீங்க எனக்கு ஒரு புள்ளை மாதிரி. சொல்ல போனா என்னோட பையன விட உங்களுக்கு 1 வயசு கம்மி. நீங்க போய் இப்படி நடந்துகிட்டீங்க. அதுவும் உங்க friend என்ன பெரு சொன்னீங்க. அவன் வேற பாத்துட்டு போயிட்டான். என்னாலே எப்படி நிம்மதியா இருக்க முடியும். உங்கள எந்நாளும் நான் மன்னிக்க முடியாது”
ஆதிஷ் க்கு ஒரு வித பயம் ஒரு வித சந்தோசம். ரிப்ளை பண்ணாம இருந்த சுபா இவளவு பெரிய ரிப்ளை பண்ணதுக்கு. பயம் இன்னும் செல்வதை மன்னிக்காமல் இருப்பது. இதே சமயம் சுபாவுக்கு மனசு கொஞ்சம் லேசாக ஆனது. தன மனதில் இருந்ததை கொட்டி விட்டது போல இருந்தது.
இதுக்கு அப்புறம் ஆதிஷ் எப்படி மெல்ல மெல்ல சுபாவை நெருங்குகிறான் என்று பாக்கலாம்.